โนกยองวอน!!!
พออ่านเรื่องราวของเธอมาถึงตรงนี้ ทำให้ฉันนึกละอายใจและชื่นชมในตัวเธอมากๆ จริงอยู่ในทีแรกฉันรู้สึกหดหูเมื่อได้รับรู้ถึงเรื่องราวในวัยเด็กของเธอจนแทบอยากจะฉุดดึงเธอมากอดไว้ในอ้อมแขน เผื่อไออุ่นจากตัวฉันอาจแผ่ความอบอุ่นให้เธอได้บ้าง ถึงแม้ว่าตัวฉันจะไม่ชอบการสกินชิพเลยก็ตาม และคิดว่าเด็กคนหนึ่งต้องเจอะเจอพายุโหมกระหน่ำขนาดไหนถึงทำให้เค้ามีความคิดแบบนั้น เรื่องราวชีวิตในวัยเด็กของฉันแลดูเป็นเรื่องน่าอิจฉาไปโดยปริยายหากเมื่อเทียบกับสิ่งที่เธอได้พบเจอในวัยเด็กแล้ว แต่กระนั้นความจริงในชีวิตวัยเด็กของฉันก็เหมือนเด็กหญิงตีนดอยคนหนึ่งทั่วไปที่มองโลกเมืองกรุงเป็นเหมือนโลกคู่ขนาน มองดูฉากในละครไทยที่มักไปถ่ายทำกันที่สนามบินสุวรรณภูมิผ่านหน้าจอสีเขียวเทาสี่เหลี่ยมขนาดกระทัดรัดที่กว่าจะเปิดติดได้ก็ต้องใช้ทักษะและความอดทนในการเปิดพอสมควร สนามบินสุวรรณภูมิเป็นเหมือนความฝันที่ฉันไม่แม้แต่จะกล้าคิด ว่าจะพาตัวเองไปเหยียบย่างกรายอยู่ ณ ดินแดนแห่งนั้นได้ (......ต่อไป......)
เด็กหญิงโนกยองวอน ฉันดีใจที่เธอได้ถือกำเนิดมาบนโลกใบนี้ โชคดีที่ได้มาเจอเธอ หัวใจที่แข็งแกร่ง ในเลือดและตัวเธอเต็มไปด้วยนักสู้ นอกเหนือสิ่งอื่นใด หัวใจดวงน้อยๆที่มันกว้างใหญ่ยิ่งกว่ามหาสมุทรของเธอ ทำให้ฉันกล้าที่จะยืนหยัด ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นแค่ต้นกล้าน้อยๆที่อ่อนแสนอ่อน อ่อนในหลายๆเรื่อง และอาจจะอ่อนต่อโลกด้วยซ้ำไป
พอมาถึงตอนนี้ตอนที่ฉันกำลังกลั่นกรองความรู้สึกและร้อยเรียงมันออกมา ตัวฉันในขณะนี้ก็นึกแอบเสียใจอยู่เล็กน้อย ที่เจอเธอช้ามาก จนขาอีกข้างของฉันได้ยื่นไปหน้าปากเหวที่มีเพียงแค่อากาศมารองรับไว้แค่นั้น แต่ไม่มีอะไรที่สายเกินไป หากแต่ว่าฉันในตอนนี้จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้อง "ฉวยเวลา" ไว้ให้ได้มากสุดเท่าที่จะทำได้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
