กรณีศึกษาคาวตองกับผู้ติดเชื้อ HIV
กรณีศึกษาคาวตองกับผู้ติดเชื้อ HIV
1. ในวันที่ 31 ส.ค. 2556 เราเดินทางไปที่ อ.ตะกั่วป่า จ.พังงา ..... ไปพบกับผู้ป่วยท่านหนึ่งที่ป่วยจากการติดเชื้อ HIV และหลังพูดคุยกันเรียบร้อยแล้ว เธอต้องการให้ผมนำเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับตัวเธอมาเล่าเพื่อเป็นวิทยาทาน ผู้ป่วยเอดส์จากการติดเชื้อ HIV
ท่านนี้ชื่อ คุณโม้ก อายุ 32 ปี บ้านเดิมอยู่เมืองบอระเม็ง ประเทศพม่า คุณโม้ก เดินทางจากพม่ามาประกอบอาชีพกรีดยางที่ อ.ตะกั่วป่า จ.พังงา คิดว่าตัวเองติดเชื้อ HIV มาราว 8 ปี ติดมาจากสามีคนเก่าซึ่งได้เสียชีวิตจากโรคร้ายนี้ไปแล้ว แต่ปัจจุบันคุณโม้กก็มีสามีใหม่วันที่เราไปสัมภาษณ์ก็ขับรถจักรยานยนต์มาส่งคุณโม้กซื้อพลูคาวฯด้วย
คุณโม้กเล่าว่า อาการที่เป็นคือมีไข้เรื้อรัง ท้องเสียและมีตุ่ม ฝีพุพองขึ้นที่แขนและขาทั่วไปหมด ได้ไปตรวจที่ รพ.ตะกั่วป่า พบว่าติดเชื้อ HIV หมอให้ยามากินพร้อมกับยาทา แต่อาการไม่ดีขึ้นโดยเฉพาะครีมทาตุ่มไม่ค่อยได้ผล ตุ่มก็ยังโผล่ขึ้นตามผิวที่อื่นลามไปตลอด
ได้ฟังวิทยุที่เป็นบทสัมภาษณ์ของคุณขวัญ ที่เปิดเผยตัวว่าเป็นเอดส์และอาการดีขึ้นชัดเจนจากการกินพลูคาวฯ จึงอยากหายและมาซื้อพลูคาวฯไปดื่ม เมื่อดื่มไปได้ครึ่งขวดก็มีอาการเมื่อยไปทั้งตัว เพลียและเบื่ออาหาร แต่หลังจากนั้นรอยตุ่มแผลก็หายไปอย่างรวดเร็ว
แต่ปัจจุบันลิ้นรับรสอาหารได้ดีขึ้น วันที่ ตอนที่ผมไปพบคุณโม้กในวันที่ 31 ส.ค. 56 นั้น พลูคาวฯที่ซื้อไปกินเหลือติดขวดประมาณร้อยละ 10 ยังไม่หมดขวด คุณโม้ก บอกว่ามีความพึงพอใจกับผลที่เกิดขึ้นกับตัวเธอเอง 200 %
ผมเองก็เอาคำพูดที่แสดงถึงระดับความพอใจของผู้ป่วยมาเล่าให้ท่านฟัง จะได้จินตนาการเห็นสีหน้าของผู้ป่วยจากเสียงเล่าของผมก็แล้วกัน อันที่จริงผมถ่ายรูปคุณโม้กวันที่เราพบกันด้วย เสียดายไม่ได้ถ่ายผิวที่แขนให้ชัดกว่านี้
2. ในประสบการณ์จริงของผมที่ผ่านมาเหตุการณ์แบบคุณโม้กหรือผู้ติดเชื้อ ที่เล่ามานี้ไม่ได้มีเพียงรายเดียว มีคนไข้หลายรายจากทั่วประเทศ ที่ติดเชื้อ HIV และอยู่ในขั้นสุดท้ายเมื่อได้มาใช้สมุนไพรพลูคาวฯแล้วสามารถกลับมามีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นและไปประกอบอาชีพเหมือนคนปกติได้อีกครั้งหนึ่ง เช่นที่เมื่อประมาณปี พ.ศ. 2548 ผมพบผู้ติดเชื้อ HIV เพศหญิง อายุ 40 ปี ป่วยรุนแรงมีอาการเป็นเอดส์มาประมาณ 7 ปี เป็นขั้นสุดท้ายแล้ว แพทย์โรงพยาบาลเอกชนชื่อดังในอำเภอเมือง จ.เชียงใหม่ ให้กลับไปรักษาตัวที่บ้านเนื่องจากป่วยหนัก หมดแรง เนื้อตัวเปื่อยด้วยโรคติดเชื้อฉวยโอกาสและหมอบอกว่าหมดทางรักษา เนื่องจากฐานะทางบ้านไม่อำนวยนัก ไม่มีรถส่วนตัว
วันที่เธอเดินทางกลับบ้าน ญาติจึงได้ปูเสื่อให้นอนระหว่างเบาะรถสองแถวกลับบ้านคล้ายกับต้องกลับมาให้ญาติดูใจก่อนเสียชีวิต ผมทราบข่าวนี้จากลูกเขยจึงได้บอกว่าให้ลองกินพลูคาวฯแบบน้ำ เผื่อมีทางรอด เป็นการให้เปล่าแบบสังคมเอื้ออาทรของชนบท
หลังจากกินพลูคาวฯได้ 7 วัน เธอก็เดินเข้าห้องน้ำได้เอง ผ่านไป 1 เดือนสามารถเดินไปตลาดซึ่งอยู่ห่างไปเกือบ1 กม. ได้จนคนตกใจทั้งตลาด เธอดื่มคาวตองฯน้ำไปได้ประมาณ 6 เดือน ก็กลับมามีคุณภาพชีวิตเหมือนคนปกติ สามารถประกอบอาชีพเลี้ยงตัวเองได้โดยกินพลูคาวฯเปิดร้านรับจ้างซักรีดและยังมีสามีใหม่อีกครั้ง ล่าสุด เมื่อวันที่ 11 ม.ค. 59 นี้เอง ผมได้มีโอกาสสอบถามอาการของเธอทางโทรศัพท์ เธอบอกว่าเป็นผู้ติดเชื้อเปิดเผยตัว ไปตรวจที่ รพ.ศุนย์ดูแลเอดส์ เป็นประจำทุก 3-6 เดือน น้ำหนักตัวก็ 50 กก. ค่า CD4 อยู่ประมาณ 500 ตลอด ส่วนเชื้อไวรัส(Viral Load )ตรวจไม่พบมานานแล้ว(ค่าที่เขียนคือ <40 copies) เมื่อวันที่ 17 ธ.ค. 2558 ผลเลือดเธอมีค่า CD4=586
3. เมื่อประมาณต้นเดือน พ.ค. 57 มีผู้ติดเชื้อ HIV ที่เป็นผู้ป่วยนิรนาม อยู่ จ.ระนอง ผู้ป่วยท่านนี้เคยโทรศัพท์มาปรึกษาผมด้วยเสียงเศร้าซึมปนสะอื้นว่าเป็นช่างเสริมสวยและตรวจพบว่าป่วยด้วยการติด เชื้อมานานแล้ว ขณะนั้นเธอเริ่มมีแผลติดเชื้อลามทั้งแขนและขาแล้วกายอ่อนเพลียมาก
ไม่สามารถทำงานต่อที่ร้านเสริมสวยได้เนื่องจากแพทย์ที่มาทำผมประจำรู้เรื่องการติดเชื้อของเธอแล้ว และเริ่มรังเกียจไม่มาทำผมอีกต่อไป เธอขอคำรับรองว่าพลูคาวฯ พอจะช่วยเธอได้บ้างไหมสักนิดก็ยังดี
ซึ่งผมก็ได้อธิบายให้เธอฟังอย่างละเอียดว่าร่างกายเธอต้องดีขึ้นจนมีคุณภาพชีวิตใกล้เคียงกับคนปกติภายในเวลา 6-7 เดือนแน่นอน
พอได้กินพลูคาวฯ ไปประมาณ 1 เดือนแล้วอาการก็เริ่มดีขึ้น ได้โทรศัพท์มาแจ้งผลการตรวจร่างกายกับผมด้วยน้ำเสียงดีใจสุดๆว่าวันก่อนนี้ไปตรวจร่างกายที่ รพ.ระนอง แพทย์ถามว่าเธอไปทำอะไรมาสุขภาพโดยรวมถึงดีขึ้นอย่างนี้ ค่า CD4 ก็เพิ่มจาก 600 เป็นมากกว่า 800 แต่เธอก็ไม่กล้าเล่าให้แพทย์ประจำตัวฟังว่ากินคาวตองฯ เธอได้บอกผมในโทรศัพท์อีกว่า
ตอนนี้ร่างกายดีมากไม่อ่อนเพลียแม้ว่าจะทำงานบ้านทั้งวัน ฝากขอบคุณผมเสียมากมาย ผู้ป่วยรายนี้โทรศัพท์ติดต่อเล่าอาการมาให้ผมฟังเสมอหลายครั้งแล้ว คิดว่าหากมีเวลาจะหาโอกาสไปเยี่ยมเธอที่บ้านสักครั้ง
4. มีผู้ติดเชื้ออีกรายหนึ่งเป็นเด็กหญิงอายุ 16 ปี ชื่อน้องจอย อยู่จังหวัดมหาสารคาม ติดเชื้อ HIV จากแม่ มีตุ่มขึ้นตามแขนขามากแล้ว ค่า CD4 ประมาณ 500 โดนคนที่โรงเรียนรังเกียจจนต้องออกจากโรงเรียน น้องจอยได้กินคาวตองฯ ชนิดแคปซูลที่เราอุปการะไป 100 แคปซูล ปรากฏว่ากินไปได้เดือนกว่า ตุ่มที่แขนขาหายไปหมด ร่างกายแข็งแรงดีกว่าเดิมมาก ตอนนี้น้องจอยก็กำลังหาเงินไปเรียน กศน. ด้วยความหวังว่าจะมีอนาคตเหมือน เพื่อนๆที่โรงเรียนบ้าง
5. มีกลุ่มผู้ป่วยติดเชื้อ HIV ที่เข้าร่วมโครงการวิจัยของภาควิชาจุลชีววิทยา คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ในปี 2542-2544 ในโครงการที่ชื่อ บทบาทของสารสกัดสมุนไพรและสาร polynucleotides ในการ
กระตุ้นภูมิคุ้มกันในคนและสัตว์ทดลอง ในครั้งนั้นเราได้รับทุนวิจัยมาจากสถาบันไอเซบจำนวน 10 ล้านบาท ผมเป็นหนึ่งใน 7 คนของทีมวิจัย ทำหน้าที่ทำแคปซูลสมุนไพรตามการออกแบบงานวิจัยและทำเจลทาแผลผู้ติดเชื้อในโครงการแทนยาสเตียรอยด์ครีม
โดยคัดเลือกเฉพาะผู้ติดเชื้อ HIV เข้าร่วมโครงการ ผลการวิจัยที่เสร็จสิ้นทั้งหมดไม่มีการเปิดเผยหรือตีพิมพ์ตามข้อตกลงกับผู้ให้ทุน ข้อมูลที่ทราบคือ เจลทาแผลผู้ป่วยทำให้แผลแห้งเร็วกว่าการใช้ครีมที่แพทย์จ่ายมาก
คนไข้หลายคนที่ผมรู้จักในกลุ่มที่ทดลองครั้งนั้น ปัจจุบันยังมีชีวิตอยู่
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
