ใกล้รุ่ง ดวงสุวรรณ..เป็นนักเขียนบทวิจารณ์ได้ลึกซึ้ง..กินใจ..ผมจึงแชร์..เพื่อให้นักอ่าน..ได้ลิ้มอรรถรส..อันบรรเจิด..ที่เขียนได้ถึงแก่น
✍️.. #คิดถึงหญิงสาวที่ชื่อจำปูน.. ✍️
😢.. ฝนโปรยปราย พรายพร่าง ช่างเหน็บหนาว..
มีเรื่องเล่า ..ถึงจำปูน.. ให้คิดถึง..
สายน้ำพราก เธอจากไป ใจคนึง..
ปล่อยให้ฉัน รำพึง คิดถึงเธอ. 😢
✍️..ท่ามกลางสายฝนที่หล่นมาจากฟ้ากว้าง..ตกติดต่อกันหลายวันจนกลายเป็นน้ำท่วมใหญ่อีกครั้งหนึ่งของปักษ์ใต้บ้านเรา..(ตอนล่าง)หนักที่สุดคือนครศรีธรรมราช..ทำให้ฉันคิดถึงนวนิยายเรื่องนี้ที่เป็นโศกนาฏกรรมของหญิงสาวในสายน้ำ.!..เธอยึดถือความรักเป็น..#สรณะ..กล้าขัดใจพ่อผู้เด็ดขาดในการปกครองผู้คน..ทั้งลูกน้องในฐานะนายเหมืองและคนในครอบครัว..!
✍️..นี้คือเรื่องราวสะเทือนใจที่อิงแอบแนบความจริงบางเสี้ยวส่วน..ในชุมชนเหมืองแร่ไกลปืนเที่ยงแห่งหนึ่งในจังหวัดพังงา..แต่ถูกนำมาดัดแปลงฉากของเรื่องเป็นจังหวัดชุมพร..กับชะตากรรม ของหญิงสาวคนหนึ่ง ผู้มีหัวใจเด็ดเดี่ยวและแนวแน่ว่า..#ตายเสียดีกว่าจะอยู่อย่างอัปยศอดสูใจ..!
✍️..#จำปูน..เป็นลูกสาว..#เถ้าแก่สุ่น..นายเหมืองผู้มั่งคั่งและมีอิทธิพลในท้องถิ่นแห่งนี้ เธอ..มีสัมพันธ์รักกับข้าราชการหนุ่มคนไทยชื่อ..#อำนวย ผู้เป็นลูกชายของข้าหลวงเมืองชุมพร.. ท่ามกลางความไม่ถูกใจไม่เห็นด้วยของพ่อทั้งสองฝ่ายโดยที่..เถ้าแก่สุ่น..หมายตาหนุ่มลูกจีนซึ่งเป็นลูกชายของเพื่อนรักที่มีฐานะเสมอกัน..และท่านข้าหลวงผู้ใหญ่ของฝ่ายชายก็หมายตาข้าราชการสาวคนหนึ่งไว้แล้ว..แต่หนุ่มสาว (จำปูน-อำนวย) ยังยืนยันจะรักกันแม้จะมีอุปสรรคใดๆมาขวางกั้น..!
✍️..ในคืนค่ำที่มืดมิด..ของวสันต์ฤดู..เธอ..ลักลอบออกไปหา..อำนวย..ชายคนรัก..คนงานของพ่อเห็นและนำมาฟ้องพ่อ..#เถ้าแก่สุ่น..โกรธมากและลงโทษอย่างรุนแรง..ด้วยการ..เฆี่ยนตี..เมื่อเธอดื้อรั้นปฏิเสธและยังยืนยัน..จะรัก..#อำนวย..ผู้ชายที่ได้มอบกายและใจให้เขาไปแล้ว..!
✍️..เถ้าแก่สุ่น..พ่อแท้ๆลงโทษอย่างโหดร้ายด้วยการจับลูกสาวตัวเอง.. แก้ผ้า.. ล่ามโซ่..อย่างทารุณ จนน้องชายเธอ..ทนไม่ได้แอบเอาเลื่อยมาให้..เธอใช้เลื่อยตัดโซ่เส้นนั้นขาดติดกับขาข้างหนึ่ง..ใช้ผ้าห่มคลุมตัวหนีไปหา..ชายคนรักในคืนค่ำที่มีสายฝนโปรยปรายทั้งคืน..ว่ายน้ำข้ามคลองบางมุดที่มีจรเข้ดุร้ายชื่อ..#ไอ้ด่างแห่งคลองบางมุด..!
✍️..ชะตากรรม..กระหน่ำซ้ำให้เจ็บปวดและร้าวรานยิ่งกว่าโทษฑัณท์ที่พ่อหยิบยื่นให้..เมื่อเธอไปพบภาพบาดตาบาดใจ..เพราะชายคนรักนอนอยู่กับผู้หญิงคนอื่น.. ภาพนั้นยิ่งกว่าฝันร้ายทั้งหมดในชีวิต. เธอ..กรีดร้องวิ่งหนีอย่างสุดชีวิต..เหมือนคนขวัญกระเจิง..!
😢.. หยาดน้ำตารินหลั่งดังห่าฝน..
.. อาบเจือปนสองแก้มจนรุ่งสาง..
.. เพื่อลบล้างความรวดร้าวให้เลือนลาง..
.. เธอทอดร่างซมซานกลางสายชล.. 😢
✍️..เธอ..สลัดผ้าห่มทิ้งและกระโจนไปในลำคลองที่มีสายน้ำเชี่ยวกราก..และ..มีจรเข้ที่ดุร้ายชุกชุมโดยเฉพาะตัวที่ชื่อว่า..#ไอ้ด่างคลองบางมุด.. และพุ่งตัวเข้าไปหามัน..?
✍️..เช้าวันใหม่..ท่ามกลางความชุลมุนวุ่นวาย..ในการตามหา..จำปูน..ที่ท่าน้ำหน้าบ้านเถ้าแก่สุ่น..พ่อของเธอ.ได้เจอขาข้างหนึ่งลอยน้ำมา..ขาข้างนั้นมีโซ่ที่เขาจำได้ว่าเป็น..#สายโซ่ที่เขาล่ามขาจำปูน.?
😢.. กระซิบบอก..จำปูน.. กลางสายฝน..
.. เอาน้ำตา หลอมปน อย่างอ่อนไหว..
.. หวังว่าเธอ คงได้ยิน.. แม้สิ้นใจ..
..เสียงคร่ำครวญ..ร้องไห้ อาลัยเธอ. 😢
✍️..#จำปูน..เรื่องสั้นดีเด่นหนึ่งในร้อยนวนิยายไทย
ประพันธ์โดย.. เทพ มหาเปารยะ..เคยสร้างเป็นหนังเมื่อปี 2507 โดยอัศวินภาพยนตร์..นำมาเล่าประกอบวันที่ฝนยังโปรยปรายเต็มท้องฟ้า..✍️
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
