ธรรมะแปลว่าหน้าที่...ซึ่งทำให้การกระทำของคนเราเข้าใจถึงธรรมะที่ใช้ได้กับการใช้ชีวิตของคนเราได้ง่ายขึ้น...เพราะทุกคนบนโลกใบนี้เข้าใจไปว่าธรรมะนั้นจะอยู่ในวัด...หรืออยู่กับพระและสามเณร...ที่อยู่ในวัด...ที่จริงแล้ว...ความทุกข์อยู่ที่ไหน...ธรรมะก็จะอยู่ที่นั่น...
วิหารวัดอรุณราชวราราม กรุงเทพมหานคร
ตามสภาพของคนไทยนั้นที่สังเกตดูแล้วว่าเข้าใจไปว่าธรรมะอยู่กับพระภิกษุสามเณรและอุบาสกอุบาสิกาที่นับถือศาสนาพุทธเท่านั้น..ไม่ได้เห็นธรรมะว่าเป็นเรื่องหน้าที่..ไม่ได้เห็นว่าที่คนเราทำงานอยู่นั้นไม่ใช้หน้าที่ (ธรรมะ) เช่นตอนเช้านั้น..แม่ลุกขึ้นมาและแม่ที่หุงข้าวอยู่นั้น..เตรียมหม้อข้าวมาล้างน้ำ...เสร็จก็กดหุงข้าวด้วยไฟฟ้า.และก็ต้องรอให้ข้าวสุก..แล้วจงนำมารับทานได้..ทุกการกระทำคือหน้าที่..ธรรมะนั้นก็จะยังอยู่ในห้องครัวอยู่ด้วย..และที่โรงเรียน,โรงพยาบาล,ที่บ้าน,และที่วัด..เมื่อคนเรามีชีวิตอยู่..ธรรมะก็จะยังคงเป็นเรื่องดีงามของคนทั้งหลาย..เพื่ออะไรรู้ไหม ? ธรรมะของพระพุทธเจ้านั้นทันสมัยอยู่ตลอดเวลา..เช่นความเกิด..ความแก่..ความตาย..ความพัดพราก..ชึ่งความจริงเหล่านี้บอกแก่เราอยู่เสมอว่า เมื่อเราเกิดมาแล้วเราจำเป็นต้องตาย..
สันติทาส ภิกขุ
ถ้าคนเราไม่คิดว่าคนเราเกิดมาทำไม ? และคนเราก่อนจะตายคนเราจะทำอย่างไร ? ก่อนที่เราจะตายจำเป็นต้องศึกษาอะไรก่อน..ตามธรรมชาติแล้วคนเราไม่ได้คิดเลยว่าเราเกิดมาทำไม..อยู่ๆๆไป..มีเงินกิน..นอน..เสพกาม..ตายโดยไม่รู้เลยว่ายังมีธรรมะที่ทำให้ตนเองมีชีวิตที่ดีได้..เพราะคนเรามีทุกข์มันจึงมีธรรมะเอาไว้แก้ทุกข์..ซึ่งพระพุทธเจ้าจึงตรัสสั่งเอาไว้ว่าเราสอนแต่เรื่องทุกข์และความดับทุกข์เท่านั้น..
สันติทาส ภิกขุ
ความทุกข์นั้น..มีความทุกข์ด้วยกัน ๒ ประการ คือ ๑.ทุกข์ทางกาย ๒.ทุกข์ทางใจ บ้างคนทุกข์ทางกายอย่างเดียว บ้างคนทุกข์ใจอย่างเดียว..บ้างคนทุกข์ทั้งทางกายและทางใจ..ทุกคนจะพ้นทุกข์ได้ต้องเข้าใจถึงชีวิตของตนเอง..พระพุทธเจ้าไม่ได้ทรงตรัสสอนเรื่องไกลตนเองเลยมันจึงง่ายที่จะศึกษาชีวิตของคนเราเอง..ชึ่งร่างกายของเรามี ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ..(ภายในกายของเรา)..รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส และธรรมารมณ์ ( ภายนอกกายของเรา) ลองรู้สึกมองดูหนังสือที่อยู่ข้างหน้าดูหน่อยสิ..เราชอบไหม ? หรือเราไม่ชอบ ? ดูถึงความรู้สึกของตนเองอยู่เสมอในขณะปัจจุบัน( ตอนนี้เรากำลังปฏิบัติอยู่นั้นเองโดยที่เราไม่รู้เท่านั้น) การปฏิบัติไม่จำเป็นต้องไปปฏิบัติที่วัดก็ได้เรามีชีวิตอยู่ก็ให้ปฏิบัติได้เลย..แต่แล้วเราปฏิบัติที่บ้านจะยากกว่าการปฏิบัติที่วัด..เพราะการปฏิบัติบ้านจะมีคนเยอะแล้วจะไม่มีสติรู้อยู่กับตน..
สวนนงนุช
การปฏิบัติที่สั้นคือจำเป็นต้องมีสติอยู่กับปัจจุบันในขณะนี้..อย่างระลึกถึงอดีตที่ทำให้เราทุกข์หรืออย่างนึงถึงอนาคตซึ่งเราไม่รู้ว่าจะดีอะไร..แต่ที่ดีที่สุดคือที่คนเรารู้สึกว่ามีชีวิต..ที่นี่และเดี๋ยวนี้คือชีวิตของเราจริงๆๆที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตของคนเราให้ดีได้..โดยมีพระพุทธเจ้า..พระธรรม..และพระสงฆ์ ที่เป็นที่พึ่งของเราได้..และอย่าประมาทในการใช้ชีวิต..จงให้อภัยให้เร็ว..แผ่นเมตตาให้กับทุกคน..
วัดสามพระยา กรุงเทพมหานคร
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
