อ้ายย่องตอดพลอดไม่ใคร่จะชัด
ด้วยลิ้นขัดแข็งกระด้างเหมือนอย่างใบ้
เสียงล่อแล่แต่เราพอเข้าใจ
ด้วยมิได้พูดจามาช้านาน
มันบอกว่าข้าชื่ออ้ายย่องตอด
เที่ยวเล็ดรอดลืมเรือนเพื่อนสถาน
มาอยู่ถ้ำร่ำเรียนสำเร็จการ
เป็นศิษย์ท่านเทวดาวราฤทธิ์
ให้เที่ยวหาสารพัดสัตว์มีเลือด
เอาไปเชือดสูบกินกลิ่นโลหิต
ข้ากินเนื้อเสือเหลืองเป็นเนืองนิตย์
ใครฆ่าตีชีวิตไม่วอดวาย
เว้นแต่ตราพระราหูสู้ไม่ได้
ท่านจับไว้วันนี้ไม่หนีหาย
ได้ลักม้าฆ่ากินเสียสิ้นกาย
ให้โฉมฉายใช้ข้าต่างพาชี