28 ธ.ค. 2020 เวลา 05:51 • ความคิดเห็น
# แชร์เรื่องราวดี ๆ
ฉันมีความเชื่อว่าเรื่องราวดี ๆ นั้นเกิดขึ้นได้กับทุกคน ไม่เลือกวัน เวลา สถานที่และบุคคล
ขอร่วมแชร์เรื่องราวดี ๆ กับคุณอู๋และเพื่อน ๆ นะคะ
💟
ฉันไม่รู้จะเลือกเรื่องไหนมาเล่าเลยนะคะ เพราะมีเรื่องเล่ามากมาย ไม่ว่ามันจะเล็กน้อยแค่ไหน ก็สร้างความประทับใจกับฉันเสมอ เป็นสิ่งที่บ่งบอกว่าฉันเริ่มมีจิตใจที่ละเอียดอ่อนขึ้น ชื่นชมยินดีและเห็นคุณค่าของสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้นั่นเอง ดีใจกับตัวเองค่ะ
ขอยกตัวอย่างเรื่อง ปูเล่ เจ้าหมาน้อยเคราะห์ดี 🐕
💕
ปูเล่ เจ้าหมาน้อยเคราะห์ดี
🐕
วันนี้เมื่อสองปีที่แล้ว ที่บ้านพี่สาวซึ่งอยู่ติดกันมีงานเลี้ยงปีใหม่ระหว่างเพื่อนฝูง ทั้งเพื่อนของพี่ เพื่อนของน้อง รวมกันเป็นงานเดียว ทุกคนสนุกสนานกันเต็มที่เพราะนานครั้งจะได้มาพบปะกัน
ไม่มีใครล่วงรู้ว่า มีคนนำลูกหมาน้อยสองตัวมาปล่อยไว้ที่ถนนหน้าบ้าน ลูกหมาที่ไม่คุ้นชินกับถนนที่มีรถทุกประเภทสัญจรตลอดเวลา คงจะตื่นกลัว อาจบวกกับความหิวโหย ทำให้วิ่งพล่านไปมาและในที่สุด สิ่งที่เราทุกคนคาดเดาได้ไม่ยากก็เกิดขึ้น
ลูกหมาน้อยตัวแรกถูกรถชนเข้าอย่างจัง เสียงดังโหยหวนไม่นานก็เงียบลง ลูกหมาน้อยอีกตัวตื่นกลัวยิ่งกว่าเดิม วิ่งเข้าไปดูสายเลือดเดียวกันที่เหลืออยู่ จึงถูกชนด้วยรถที่ขับตามหลังมากระเด็นไปอยู่ข้างทาง
เรื่องราวข้างต้นเป็นคำบอกเล่าจากคนงานของเพื่อนบ้านค่ะ
🐕
ฉันเดินจากบ้านพี่สาวที่อยู่ติดกันกลับมาที่บ้านตัวเองซึ่งอยู่ลึกเข้ามาในซอยตอนเกือบเที่ยง ระหว่างที่เดินลัดเลาะข้างรั้วด้านใน ก็ได้ยินเหมือนเสียงลูกหมาร้องแหบๆ เบาๆ แล้วก็เงียบไป หยุดเงี่ยงหูฟังก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรอีก ในใจคิดว่าคงเป็นเสียงนกบางอย่างซึ่งมีเสียงร้องเหมือนลูกหมาลูกแมวได้อย่างไม่น่าเชื่อกระมัง
งานเลี้ยงยังไม่เลิกลา เพราะเพื่อน ๆ อยู่ค้างกันสองคืน ฉันเดินกลับมาบ้านอีกครั้งในตอนเย็น ฉันได้ยินเสียงลูกหมาร้องอีกครั้งเหมือนเมื่อครั้งแรก คราวนี้ฉันรู้สึกได้ว่าต้องมีเหตุการณ์ไม่ปกติแน่แล้ว เพียงแต่ไม่สามารถบอกจุดที่เป็นต้นเสียงได้ ทำได้อย่างเดียวคือออกไปเดินสำรวจที่ข้างรั้วด้านนอกซึ่งเป็นซอยส่วนบุคคลของเพื่อนบ้าน (ที่มีหมาดุอยู่ 3 ตัว)
หลังจากเดินตรวจตราจากถนนด้านหน้าเข้าไปในซอยส่วนบุคคลของเพื่อนบ้านด้านหลัง ก็พบว่ามีลูกหมาเนื้อตัวเต็มไปด้วยเลือดเกรอะกรัง นอนหมดสติอยู่ในกอหญ้าบริเวณใกล้กับหลังบ้านฉันพอดี ฉันรีบกลับมาเอารถที่บ้านรับลูกหมาน้อยนั้นไปโรงพยาบาล ระหว่างทางก็บอกหมาน้อยไปตลอดว่า บุญกุศลที่ฉันได้ทำมาขอช่วยดลบันดาลให้หมาน้อยนี้อยู่รอดปลอดภัย
สภาพน้องหมาอาการสาหัสมาก ส่วนที่หนักที่สุดคือกระโหลกด้านที่โดนรถชนร้าวและสมองบวมมาก น้องหมาไม่รู้สึกตัวแล้วแต่เสียงร้องที่ได้ยินนั้น มาจากการที่ระบบประสาทบางส่วนยังทำงานอยู่ (ตามที่หมอสันนิษฐาน)
หมอพยายามรักษาหมาน้อยอย่างเต็มที่เป็นเวลาร่วมเดือน จนหมาน้อยสามารถเดินได้ กินอาหารได้ แต่ดวงตาทั้งสองข้างมองไม่เห็นซึ่งคาดว่ามาจากการที่สมองได้รับการกระทบกระเทือนอย่างรุนแรงและไม่ได้รับการรักษาอย่างทันท่วงที
ผลจากการที่ดวงตามองไม่เห็น ทำให้หมาน้อยมีอาการตื่นกลัวง่าย ตกใจง่าย และจะขู่ทุกครั้งที่ตกใจ เป็นสัญชาตญานระวังภัยนั่นเอง
ทุกวันนี้ยังถามตัวเองว่า ถ้าตอนนั้นไม่พยายามยื้อชีวิตเค้าไว้จะดีกว่าหรือไม่
ตอนนั้นคิดเพียงว่า เค้าอุตส่าห์มาหาเราถึงบ้านซึ่งอยู่ห่างจากจุดที่ถูกชนหลายร้อยเมตร เพียงเพราะต้องการมาอยู่กับเรา เราจะช่วยเค้า
ถ้าดูเพียงผิวเผินเจ้า ปูเล่ หมาน้อย ก็ดูเหมือนน้องหมาทั่ว ๆ ไป เพียงเค้าไม่ได้วิ่งเล่นตามธรรมชาติ ยังโชคดีที่มีพี่เลี้ยงคือ ยู้ฮู พี่สาวแสนสวยรูปร่างหน้าตาคล้ายลาบราดอ รีทรีพเวอร์ ที่ถูกนำมาปล่อยทิ้งเช่นกันเมื่อห้าปีก่อนคอยดูแล
🐕
ยู้ฮู พี่สาวแสนดี
🐕🐕
จะอย่างไรก็รักนะ เจ้าหมาน้อย ❤
🐕🐕
ขอร่วมแชร์เรื่องราวเพียงเท่านี้ค่ะ โพสต์ต้นเรื่องตามนี้เลยค่ะ 👇
..
💕 ขอให้เพื่อน ๆ ร่วมแชร์เรื่องราวดี ๆ ส่งกำลังใจให้กันต่อ ๆ ไปนะคะ
คนไทยตัวเล็กเล็ก
28 ธันวาคม 2563
โฆษณา