28 ธ.ค. 2020 เวลา 13:57 • ปรัชญา
ความยากจน
ความฝันของคนเราทุกวันนี้ คือความมั่งคั่ง เพิ่มพูน ซึ่งทำให้เกิดความสะด่วกสบาย
และโก้หรู สามารถทำให้ทุกอย่างตามความพอใจ
การกระหายความสำเร็จ จึงได้ฝังหยั่งรากลึกในจิตใจมนุษย์
การโฆษณาข้อดีของความมั่งคั่งร่ำรวยของสื่อต่างๆ แต่ในทางตรงกันข้าม ความยากจนที่เป็นความอัตคัคขัดสน
ดังนั้น การประสบความสำเร็จในการแสวงหาเงินทอง เป็นเป้าหมายของทุกคน
คนที่ประสบความสำเร็จได้รับการยกย่อง เงินจึงกลายมาเป็นมาตรฐานใหม่ในการ
ตัดสินสิ่งต่างๆ ในสังคม ที่บันดาลทุกสิ่ง
คนที่รำรวยที่สุดมีค่ามากกว่าจีดีพี(GDP) ของประเทศ ได้รับการยกย่องว่าประสบ
ความสำเร็จ คนที่ยากจนคือความโชคร้าย
จะมีทางเลือกไหม ทำไมเจ้าชายสิทธัตถะ จึงต้องออกจากราชวังไปแสวงหาความ ยากจน จนพบหนทางสว่างกว่าความร่ำรวย แสดงว่าความยากจนเป็นวัฒนาการของ
จิตวิญญาณ
ความร่ำรวย อาจทำให้เราหลงตนเอง ด้วยอัตตาที่พองโต จนทำให้หลงลืมจิต
วิญญาณของความยากจน
ความร่ำรวยเป็นเรื่องของวัฒนธรรมในแง่เศรษฐกิจที่แปรเปลี่ยนไปตามบรรทัดฐาน
ของสังคม
เราเคยมองย้อนไปในอดีตไหมว่า ชาวไร่ ชาวนา ที่หาเลี้ยงชีพด้วยความเรียบง่าย
มีชีวิตชีวาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยคุณค่าทางจิตใจ มากกว่าคนที่ร่ำรวยประสบความสำเร็จหลายๆ คนที่ต้องสูญเสียสุขภาวะแห่งความยากจนตราบจนสิ้นลม
ความเรียบง่ายในความยากจน
โฆษณา