[EP109] ฝันที่อยู่ไกล - ไมโคร
เพลงนี้เป็นเพลงที่ผมรักมากเพลงหนึ่ง อันนี้บอกเลย เป็นเพลงที่ฟังตั้งแต่เด็กแล้วมันอิน ชอบเลยตั้งแต่แรกฟัง ถึงเวลาจะผ่านมาจนถึงทุกวันนี้ ความชอบก็ไม่เคยลดลงเลยครับ
สำหรับผมแล้วเพลงนี้มีความลงตัวมากๆ ระหว่าง...
...ความละมุน กับความร็อค
...ความเป็นเพลงช้า กับเพลงเร็ว
...เสียงร้องที่โดดเด่น กับเสียงกีตาร์ที่โคตรเท่ห์ทั้งเพลง
...การท้อแท้ กับการมีกำลังใจที่จะลุกขึ้นอีกครั้ง
...อูยยยยย เยอะ 🙂
เพลงนี้คงต้องยกความดีความชอบทั้งหมดให้พี่ป้อม อัสนี โชติกุลที่เป็นโปรดิวเซอร์ให้กับอัลบั้มชุดแรกของวงไมโคร
ซึ่งพี่ป้อมก็เคยให้สัมภาษณ์ไว้ว่า อัลบั้มนี้คือชุดสุดท้ายที่พี่แกจะมาทำงานเป็นโปรดิวเซอร์ เพราะงานมันเครียดมาก และงานนี้ทำให้พี่แกแก่ลงไปเยอะ ...ผมว่าอย่างหลังน่าจะเป็นมุกของแกมากกว่าครับ อิอิ
ส่วนในเรื่องของเนื้อเพลงก็มีแค่พี่เขตต์อรัญ เลิศพิพัฒน์ และพี่วิชัย อึ้งอัมพร เท่านั้นครับ ที่สามารถเอาเพลงนี้ให้อยู่หมัดได้ขนาดนี้
และอย่างสุดท้ายที่ผมพยายามตามหามานาน นั่นคือการตามหาเพลงต้นฉบับของเพลงนี้ เนื่องจากว่าเพลงนี้มันลงตัวมาก...
...จนผมแอบรู้สึกว่ามันลงตัวมากเกินไป
...จนแอบคิดว่าเพลงนี้น่าจะมีแรงบันดาลใจมาจากเพลงต่างประเทศแน่ๆ หรือจะเรียกว่าก๊อปเค้ามานั่นเอง
...แต่ตั้งแต่วันนั้นที่ผมได้ฟังเพลงนี้มา จนถึงทุกวันนี้ ผมยังหาเพลงต้นฉบับไม่เจอเลยครับ
นั่นแสดงว่าเพลงนี้ คือเพลงที่ถูกสร้างขึ้นมาด้วยกลุ่มคนทำเพลงของค่ายแกรมมี่จริงๆครับ อันนี้สุดยอดมากๆเลย
แต่ผมก็ยังมีความแอบเสียดายที่เพลงนี้แทบจะเป็นอีกหนึ่งเพลงที่ตกสำรวจ เพราะมันไม่ดังแถมคนรู้จักน้อยมากกว่าที่ควรจะเป็น
แต่เพชรก็ย่อมเป็นเพชรเสมอ เพราะเมื่อวันนึงที่วงไมโครได้กลับมารวมตัวใหม่ และเริ่มกลับมาเดินสายเล่นคอนเสิร์ตอีกครั้ง
เพลงนี้ก็ได้ถูกหยิบขึ้นมาเล่นใหม่ และกลายเป็นว่าคนก็จะเริ่มทำความรู้จักกับเพลงนี้ใหม่อีกครั้ง ซึ่งผมรู้สึกดีกับสิ่งเหล่านี้ครับ
ในส่วนของการร้องเพลงนี้ สำหรับผมแล้วถ้าจะร้องให้ดีตามต้นฉบับ...ร้องยากครับ เพราะเนื้อเสียงของพี่หนุ่ยในอัลบั้มแรกนั้น เนื้อเสียงของพี่แกยังสดมาก แถมโคตรมีพลังเยอะ ร้องตามแบบให้ดีๆ ก็มีเหนื่อยเอาเรื่องครับ
แต่ผมก็พยายามมากๆกับเพลงนี้ คือร้องแก้บ่อยมากๆเช่นกัน จนได้เทคเสียงร้องที่เพื่อนๆได้ฟังกันนี่แหละครับ
------------------------------------------------------------------
ทุกครั้งที่เราไม่เข้าใจ สำนึกเดียวดาย
ใช้ชีวิตก้าวไปอยู่กับวันที่โหดร้าย
เหลียวหลังหาฝันเหนี่ยวรั้งเกินกำลังทลาย
ถึงกระนั้นไม่วายจะเจ็บช้ำ
เหมือนฉันหลงละเมอตามหาใคร
ฉันค้นหาความจริงอยู่ที่ไหน
ฉันหวังเพียงได้คงเจอ เพราะฉันหวังเพียงกำลังใจ
ก้าวไปก้าวไปอย่างไม่หยุดยั้ง
ฝันนั้นยังไกลทำให้ใจมีพลัง
แม้ล้มลงไปทำให้ลุกขึ้นยืนอีกครั้ง
ถ้าหากตั้งใจให้รีบก้าวไป
เวลายังมีอยู่หนทางนั้นยังรออยู่
รีบเร่งไปสู่จุดมุ่งหมายที่อยู่ไม่ไกล...
------------------------------------------------------------------
#ร้องเองแหละ #smule