เป็นนิทานที่ดี
ต้นไม้แก่ขอฝนจากเมฆก้อนน้อย
เมฆก้อนน้อยตอบเพียงว่ามันมีน้ำฝนอยู่น้อย กลัวว่าจะไม่พอให้ต้นไม้แก่ได้ชื่นใจ
วันต่อมาเมฆก้อนน้อยก็ยังคงบอกเช่นเดิม มันน้อยไป จึงไม่พร้อมที่จะให้
เมฆก้อนน้อยจึงออกเดินทาง และพยายามสะสมฝน
จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี…
เมื่อมีน้ำมากพอ เมฆน้อยจึงกลับมา แต่สิ่งที่พบข้างหน้า มีเพียงซากต้นไม้แก่ที่ตายแล้ว
เมฆน้อยได้แต่ร้องไห้แล้วถามว่าทำไม ความพยายามของฉัน ไม่มีความหมายเลยเหรอ
ชายหนุ่มที่นั่งใต้ต้นไม้จึงแหงนหน้า แล้วบอกกับเมฆน้อยว่า
การที่เราจะให้อะไรแก่ใครสักคนที่เรารัก มันไม่ต้องรอให้มากพอหรอก ให้เท่าที่มี ก็ทำให้คนรับชื่นหัวใจได้ ความพยายามเป็นสิ่งที่ดี แต่มันก็มีเวลาเป็นเงื่อนไขนะ
อย่าไปรอให้พร้อม อย่าไปรอให้รวย ถึงจะทำอะไรให้คนที่เรารัก
เพราะคนที่เรารัก อาจไม่มีเวลามากพอที่จะรอเรา
ก่อนที่ต้นไม้จะจากไป เขาฝากฉันไว้ด้วยว่า ถ้าเห็นเธอผ่านมา ให้บอกเธอว่าเขารักเธอ
เมฆน้อยได้แต่หลั่งน้ำตาออกมาเป็นเม็ดฝนอย่างไม่ขาดสาย ให้กับต้นไม้ที่ไม่มีวันแตกใบให้ได้เห็นอีกตลอดกาล💖
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
