6 ม.ค. 2021 เวลา 13:00 • ปรัชญา
แคร์ความรู้สึกคนรอบข้างมากไป จนไม่เป็นตัวของตัวเอง ทำยังไงดี
"ทำไงดีคะครู
หนูแคร์ความคิดคนอื่นตลอดเวลา
ยอมจนถูกเอาเปรียบ"
มีคนถามเข้ามาในเพจครูเยอะมากเลยค่ะ
คำถามคือ
"ทุกอย่างที่เราทำ เราทำเพื่ออะไร ?"
ลองถามตัวเอง แบบซื่อสัตย์จริงๆ
ไม่หนีตัวเองจริงๆ
เราทำสิ่งนี้เพื่ออะไรกันแน่
เรายอมเขาเพื่ออะไร
เราฟังความคิดเห็นของเขาเพื่ออะไร
คำตอบอาจจะเป็น
"ไม่อยากทะเลาะกัน"
"อยากให้เขามีความสุข"
แน่ใจใช่ไหม ว่าเรากำลังทำให้เขามีความสุข
เพราะอะไรถึงต้องถามสิ่งนี้รู้ไหมคะ
เพราะบางคนที่ยอม มากเกินไป
หรือฟังความคิดเห็นคนอื่น มากเกินไป
แท้จริงแล้วมากจาก ความกลัว ค่ะ
กลัว ว่าตัวเองจะไม่เป็นที่รัก ของใครบางคน
กลัว ว่าตัวเองจะไม่ได้รับการยอมรับ จากใครบางคน
ทั้งหมดเกิดจากการที่เราไม่เรียนรู้ที่จะ
ยอมรับ และ รักตัวเอง ก่อน
พอเราไม่สามารถเมตตาตัวเองคนนี้ได้
เราก็จะต้องไปทำอะไรก็ได้เพื่อให้คนอื่นหันมาเมตตาตัวฉัน
หันมารักฉันหน่อย หันมายอมรับฉันหน่อย
สิ่งเหล่านี้จะทำให้เรา ยอม แบบผิดที่ผิดเวลา ตลอดเวลา
ไม่เรียนรู้ที่จะขีดเส้นว่าตรงไหนที่เรียกว่า ล้ำเส้น
สิ่งสำคัญ ต่อไปนี้ เมื่อไหร่ก็ตามที่ใครมาขออะไร
ให้เราถามก่อนว่า "นี่เรากำลังจะช่วยเขาเพื่ออะไร?"
ถ้าเป็น "เพื่อให้เขามีความสุข"
เรามีกำลังของเรา พร้อมไหม
เช่น บางคนมาขอยืมเงินเรา
ถ้ารู้สึก ไม่อยากให้แต่ต้องให้
ถามตัวเลยว่า ให้ เพื่ออะไร
ถ้าคำตอบคือ "เดี๋ยวเขาเกลียดหนู"
อันนี้แสดงว่า กลัว
กลัวตัวเองถูกเกลียด
ถ้าใครบางคนเขาจะเกลียดเรา
เพราะเราไม่สามารถช่วยเขาได้
ในวันที่เราก็เดือดร้อน
ให้เข้าเกลียดเถอะค่ะ
ปัญหาคือ "เรารักตัวเองได้หรือเปล่า?"
ถ้ามีใครบางคนมาเกลียดเรา
แต่เรารู้ว่าเราทำไปด้วยเจตนาที่ไม่ได้มีเจตนาร้ายกับใคร
ถ้าเราดูแล้ว เงินเราไม่พอที่จะไปช่วยเหลือใคร
แล้วเรามาขอความช่วยเหลือจากเรา
เราช่วยเขาไม่ได้
เราก็สามารถบอกได้ว่า
"ขอโทษจริงๆ ช่วยไม่ได้จริงๆ"
"เข้าใจฉันนะ ฉันอยากช่วยแก
แต่ช่วยไม่ได้จริงๆ เงินมันมีจำกัดมากเลยตอนนี้
ให้ฉันช่วยเหลือแกอย่างอื่นได้มั้ย
ถ้าเป็นเรื่องเงินฉันขอแล้วกัน"
เราไม่จำเป็นต้องกลายเป็นคนที่ ก้าวร้าว
หรือกลายเป็นคนที่ ขี้กลัว
เราสามารถเป็นคนที่ สุภาพ อยู่ตรงกลางได้
พูดสิ่งที่เราต้องการได้จริงๆ
นี่ต่างหาก ที่เรียกว่าเป็นคนที่มี เมตตา
เพราะความเมตตาจะเกิดขึ้นไม่ได้ครบองค์เลย
ถ้าความเมตตานั้นไม่เริ่มจากการให้ตัวเองก่อน
คุณจะต้องเห็นก่อนว่า
เราจะต้องไม่เบียดเบียนตัวเองและ
ไม่เบียดเบียนคนอื่น
หากเมื่อเราดูแล้วเราไม่ได้เบียดเบียนใคร
เราก็หยิบยื่นสิ่งที่เรามีไปช่วยเหลือคนอื่นได้
นั่นจึงเรียกว่า ความช่วยเหลือ ที่แท้จริง
อย่าตกหลุมพรางของคำว่า "หนูอยากช่วย"
แต่จริงๆแล้ว ลึกๆมาจากการที่
"หนูยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้"
หนูจึงช่วยเขา เพื่อให้เขากลับมารักหนู
สิ่งนี้ระวังให้ดีนะคะ
ถ้าคิดพลาด ก็อาจทำให้ชีวิตเรา
ไม่มีความสุขได้ค่ะ
1
โฆษณา