6 ม.ค. 2021 เวลา 13:00 • นิยาย เรื่องสั้น
นิยายเรื่องสั้น ....ปาฏิหาริย์ไม่มีจริง...
เรื่อง...ปาฏิหาริย์ไม่มีจริง...
.วันศุกร์.
"เฮ้ย..! โรม ที่รักเราต้องเตรียมตัวแล้วนะ"
ราเชลได้ตะโกนเรียกสามีของเธอให้เตรียมตัวที่จะไปทำความสะอาดโบสถ์และจะได้ไปเที่ยวกันในวันหยุด "โอเคที่รัก"
ซึ่งโรมนั้นยังอยู่ที่บ้านพักแต่ราเชลเธอได้เดินออกมาที่รถรอแล้ว 2คู่รักนี้ได้แต่งงานกันไม่นานและเรียนจบพระคัมภีร์ด้วยกัน แล้วได้มารับใช้ในตัวเมืองจังหวัดน่าน
ซึ่งจู่ๆ โรมก็ได้ยินเสียงดังเหมือนมีรถมาชนอะไรบางอย่างที่หน้าบ้านพักเขา ด้วยความตกใจโรม เลยวิ่งมาดู เห็นแฟนสาวของเขานอนจมกองเลือดอยู่ ซึ่งคนขับรถหลับในและเผลอหลับไปด้วยตรงที่รถพุ่งชนตรงกับที่ราเชลอยู่พอดี ด้วยความเสียใจบวกกับความโกรธโรมทำอะไรไม่ได้
ต่อมาราเชลถูกส่งตัวมาที่โรงพยาบาลและได้รับการรักษาอย่างรวดเร็วแต่เนื่องจากสาหัสมาก อาการราเชลอยู่ที่ห้าสิบ ห้าสิบ โรมร้องไห้กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ได้แต่มองราเชลผ่านกระจกห้องฉุกเฉิน
เวลาผ่านไปหลายวัน โรมก็ได้มาเยี่ยมราเชลที่ยังไม่ได้สติและสภาพของโรมนั้นเหมือนซากศพเดินได้เขาหมดความหวังและหนทางทำอะไรไม่ได้เลย
จู่ๆ มีชาวต่างชาติคนหนึ่งเป็นชายวัยกลางคนมาสะกิดเขา โรมหัวมามองด้วยความที่เขาไม่เก่งภาษาเลยบอกไปว่า I can't speak English เป็นคำเดียวที่ราเชลสอนเขาให้พูดเมื่อมีฝรั่งถาม
แต่ชายคนนั่นตอบว่า "โรมคุณได้อธิษฐานบ้างไหม?" โรมเลยตกใจและถามตอบว่า "อ้าวคุณพูดไทยได้หรอ แล้วรู้จักผมได้ไง" ชายคนนั้นบอกว่าผมรู้จักทุกคน รู้จักคุณมากกว่าคุณรู้จักตัวเอง" โรมงงมาก และโรมก็บอกชายคนนั้นไปว่า ตลอดเวลาผมไม่ได้อธิษฐานเลย ผมเครียดและทำอะไรไม่ถูก ผมไม่มีเวลาที่จะมาคิดอธิษฐานหรอก ชายคนนั้นเลยบอกว่า
"โรมเธอรู้ไหม? ว่าเธอเอาทุกอย่างมาบดบังความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าเธอไม่ได้แม้แต่อธิษฐานเลย"
ซึ่งคุยไปคุยมา ชายคนนั้นเลยขอให้โรมไปกับเขาทีแรกโรมจะไม่ไปแต่สุดท้ายเขามองไปที่ราเชลและก็ได้เดินไปกับชายคนนั้น และชายคนนั้นได้แนะนำตัวเขาว่าชื่อ ...เอล... และขอให้โรมขับรถไปส่งเขาหน่อย พอมาถึงจุดมุ่งหมาย
โรมก็ร้องไห้อีกครั้ง เพราะที่ที่เขาอยู่นั้นเป็นที่ที่ราเชลจะพาโรมมาอธิษฐาน เมื่อมีความทุกข์ใจ คือศาลาริมแม่น้ำที่ประจำของเขาสองคน เอล เลยบอกให้โรม ว่า
"โรม อธิษฐานต่อเยซูสิ ขอให้ท่านช่วยราเชล ณ เวลานั้นโรมร้องไห้หนักและทรุมตัวลง เอลก็ได้จับที่ไหล่ของเขาไว้ตลอดและโรมก็มองไปที่แม่น้ำแล้วเขาเริ่มที่จะอธิษฐาน
เมื่ออธิษฐานเสร็จเอลก็ปล่อยมือจากไหล่เขาและโรมหันหน้ามาก็เห็นรอยตะปูที่มือของเอล โรมรีบที่จะเช็ดน้ำตาและมองดีๆ จู่ๆเอลก็ไม่หายไป เสียงมือถือดังขึ้นพร้อมกับปลายสายบอกว่าราเชลได้สติแล้ว โรมลุกขึ้นและรีบไปที่โรงพยาบาลและเห็นราเชลมองเขาแล้วยิ้ม โรมเล่าทุกอย่างที่เขาเจอให้ราเชลฟัง เมื่อเวลาผ่านไปโรมได้จดบันทึกเรื่องราวทุกอย่างไว้ให้ไม่ลืม
นิยายสั้นเรื่องนี้ได้รับแรงบันดาลใจจาก ภาพยนตร์เรื่อง กระท่อมเหนือปาฏิหาริย์
โฆษณา