8 ม.ค. 2021 เวลา 17:20 • ปรัชญา
อย่าให้อารมณ์กำหนดชีวิต สติและความคิดสำคัญกว่า
ก่อนอาทิตย์ตกดิน
เวลาบ่ายแก่ๆ เราชอบออกไปปั่นจักรยานดูตะวันคล้อยดิน หลังจากทำงานอยู่บ้านมาทั้งวัน ช่วงนี้มากบดานที่บ้านย่าเพราะโควิดระบาดอีกระลอกจึงไม่อยากเดินทางไปไหนไกล กลับมาใช้ชีวิตแบบวิถีชนบทบ้าง ทำให้เราได้ปลดปล่อย ได้คิดทบทวนหลายอย่างในชีวิต
วันนี้จะมาแบ่งปันประสบการณ์ในเรื่องของความคิด อันที่จริงเราคงจะได้เห็นจากหนังสือหลายเล่ม หรือแม้แต่คำสอนในพระพุทธศาสนาว่า"คิดอย่างไรได้อย่างนั้น" เป็นข้อความสั้นๆ แต่ไม่ง่าย เพราะการที่เราจะควบคุมความคิดของเราได้นั้นมันไม่ได้เหมือนเสกเวทมนตร์คาถา มันจะต้องผ่านการฝึกฝนจากสมาธิเพื่อให้เกิดสติ และหลายครั้งมักจะถูกทำลายด้วยอารมณ์
เราจะควบคุมความคิดของเราอย่างไร เราเลือกที่จะไม่คิดได้มั้ย ความคิดเกิดขึ้นมาจากประสบการณ์ การถูกปลูกฝัง ความเชื่อในกฎเกณฑ์หรือแบบแผน เมื่อความคิดเป็นจุดเริ่มต้นของการกระทำ ดังนั้นจึงเป็นเหตุให้เราต้องฝึกจิตให้คิดดี เพราะมันจะนำไปสู่การกระทำที่ดี เราจะต้องคิดดีให้เป็นนิสัยและไม่ฉาบฉวย มันเหมือนกับการฝึกทำซ้ำๆ จนเกิดเป็นจิตใต้สำนึก จนเป็นธรรมชาติ เหมือนกับร่างกายที่คอแห้งเวลาหิวน้ำหรือท้องร้องเวลาหิวข้าว มันเกิดขึ้นเองโดยธรรมชาติ โดยที่เราไม่ได้สั่งมัน
ความคิดที่ดีจะนำพาตัวเราไปสู่จุดที่ดีขึ้น เพราะมันฝืนธรรมชาติเกินไปหากจะต้องอยู่ในจุดที่ตรงกันข้าม มันจะค่อยๆหยั่งรากและปลูกฝังความดีงามในตัวเรา โดยไม่ต้องการให้ใครมาบอกว่าเราเป็นอย่างไร มันจะชื่นชมตัวมัน มันจะถูกจดบันทึกลงในจิตใจ มันจะแข็งแกร่งเหมือนต้นไม้ใหญ่ที่ลมพัดได้แค่ใบแต่ลำต้นยังคงตั้งอยู่มั่นคงและไม่เอนเอียง
หากเราต้องการสิ่งใดให้คิดซ้ำๆ จะเป็นการตอกย้ำสมองว่าเราต้องการสิ่งนั้นจริงๆ มันจะแปลผลออกมาเป็นการกระทำ เหมือนตอนเด็กๆเราอาจจะอยากได้สิ่งของบางอย่างที่พ่อแม่ไม่ยอมซื้อให้ เราจึงเก็บเงินค่าขนม รับทำงานพิเศษ เพื่อที่จะเก็บเงินซื้อมัน เราฝันถึงการครอบครอง เราคิดวนไปวนมาเกี่ยวกับมัน จนในที่สุดเราจึงได้มันมา
หลายครั้งที่เราปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือสติ หลายสิ่งที่ตอบสนองอารมณ์ มักให้ความรู้สึกพึงพอใจหรือความสุขในระยะสั้น แต่คนส่วนใหญ่ก็มักจะเลือกที่จะใช้อารมณ์ เพราะมันง่ายกว่าที่จะทำแบบนั้น ดังนั้นเราจึงต้องฝึกฝนสติ จึงจะสามารถควบคุมทั้งความคิดและอารมณ์ได้
สำหรับวันนี้พอก่อนเท่านี้ พบกันใหม่บทความหน้านะคะ ^^
โฆษณา