[เดี๋ยวเล่าให้ฟังนะ ♡︎♥︎] : ในโมงยามของความสุข ดอกไม้งามยามเช้า กลิ่นกาแฟหอมกรุ่น สายลมอ่อนๆ อันแผ่วเบา พัดผ่านใบหน้าให้พอรู้สึกกับชาบางๆ

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

9 ม.ค. 2021 เวลา 12:06 • หนังสือ

: ในโมงยามของความสุข

ดอกไม้งามยามเช้า

กลิ่นกาแฟหอมกรุ่น

สายลมอ่อนๆ อันแผ่วเบา

พัดผ่านใบหน้าให้พอรู้สึกกับชาบางๆ

เราสัมผัสความรู้สึกเหล่านี้ได้

เวลาเรามีความสุข

แต่ในวันที่เราทุกข์

ทุกอย่างข้างต้น ยังเป็นอยู่ ยังคงอยู่ ยังเหมือนเดิม

มีเพียงใจเราที่ไม่เหมือนเดิม

สายลมอ่อน กลับไม่ชนะความร้อนในใจ

ดอกไม้ กลับไม่งดงามไปถึงดวงตา

กลิ่นกาแฟ ต่อให้โชยเข้าจมูก เราก็ไม่ดมดอม

เพียงเพราะความทุกข์

เราปล่อยให้ความทุกข์

ปิดตา ปิดใจ ปิดปาก และปิดจมูกเรา

เราปฏิเสธความงาม ความหวังดี ความอ่อนโยน

ที่ยังวนเวียนอยู่รอบตัวเรา มิเคยไปไหน

ทีนี้ลองตอบคำถามนี้ใหม่อีกครั้ง

ว่าใครทำร้ายเรา ?

: ความรักหรือการแสดง

โลกทุกวันนี้เรารักกัน เร็วไป

เราเร่งสรุปว่าเรารักกัน

เราชักไม่ศรัทธาในรัก

เพราะเราคิดว่านั่นคือรัก

เราเลยเลกศรัทธาในคำว่า "รักเเท้"

ก็เพราะที่เราเจอ

มันไม่เคยเดินทางไปถึงรักแท้

ก็เพราะที่เราเจอ

มันยังไม่เคยเดินทางไปถึงรัก

เรารักกัน...เท่าที่เรารู้จัก

แค่รู้จัก...เราก็เร่งสรุปว่าเรารักกัน

ระดับของความรู้จัก ที่ยังไปไม่ถึงตัวตน

จึงเป็นเพียงการสวมบทบาท

แสร้งว่าเรารักกัน

"รัก" ที่ยังไม่ได้ "รัก"

ความรักที่เราคิดว่าเรารู้จัก

เป็นเพียงการแสดง

หนังสือ : ตื่น

ผู้เขียน : ว.แหวน

โฆษณา