ฉันเริ่มกลับมาทำร้ายตัวเอง ทุกครั้งที่นึกถึงเขา มันหนักขึ้นเรื่อย ๆ จนถึงขั้น ‘ฆ่าตัวตาย’ ฉันร้องไห้จนไม่ได้สติ ฉันเพียงอยากหลุดพ้นจากความทุกข์ทรมานนี้ ฉันจึงฝืนใจกลืนน้ำยาล้างห้องน้ำลงไปอย่างไม่คิดถึงคนข้างหลัง มันแสบร้อน มันเจ็บ แต่ที่เจ็บกว่าคือการที่ฉันตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงของโรงพยาบาล ทำไมไม่ปล่อยฉันไป นี่คือสิ่งแรกที่ฉันคิด