ถามมาว่า "อ่านเม้นท์ที่ป้าแพมเขียนเรื่องน้องที่หายไป ป้าทำนายได้ถูกต้องว่าเขาไม่มีอันตราย และการหายไปไม่ได้ถูกล่อลวง ไม่ได้ทำไปด้วยอารมณ์ชั่ววูบ มีการวางแผนไว้ก่อน ให้พ่อแม่ดูที่สาเหตุว่าน้องหนีอะไร หนูมีลูกอายุ 15 ที่หนูกลัวว่าจะมีเหตุการณ์อย่างนี้เกิดขึ้น หนูควรจะทำอย่างไรเพื่อป้องกันคะ"
ตอบไปว่า "การเลี้ยงเด็ก ไม่ว่าจะเป็นเด็กฉลาดหรือเด็กว่านอนสอนง่าย จะต้องเลี้ยงด้วยความรักจากใจอย่างยุติธรรม เด็กทุกคนต้องการเหตุผลที่สามารถอธิบายให้เข้าใจได้อย่างเป็นรูปธรรม พ่อแม่ที่มีความลำเอียงซึ่งไม่ว่าจะมาจากเรื่องใดก็ตาม ย่อมทำให้เด็กเกิดความกดดันและพยายามหาทางออกทุกวิถีทาง เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด เราต้องโทษพ่อแม่ที่สร้างความกดดันเหล่านั้นไม่ว่าจะสร้างขึ้นมาด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์หรือสร้างขึ้นมาด้วยเหตุผลอื่น
วิธีออกจากสภาวะนั้นมีหลายวิธี เด็กจะเลือกตามที่เขาเห็นว่ามีให้เลือก เขาไม่ได้เลือกเพราะเป็นเด็กไม่ดี เพราะนรลักษณ์ไม่ได้บอกว่าเป็นเด็กไม่ดีไม่มีสติปัญญา แต่เด็กเลือกเพราะเป็นทางเดียวที่จะหลุดไปจากสภาวะนั้น"
ความเห็นส่วนตัวในเรื่องนี้ based on นรลักษณ์ของเด็กซึ่งป้าเองก็มีลูกสาวที่มีนรลักษณ์เหมือนเด็กคนนั้น ขอให้พ่อแม่เชื่อว่าเด็กเป็นคนดีโดยสันดาน และเป็นคนมีความเฉลียวฉลาดไหวพริบดี ลักษณะเหล่านี้จะมากับลักษณะของการมีความคิดที่โตกว่าวัย ฉะนั้นพ่อแม่ต้องให้ความนับถือในความเป็นคนของเขาได้แล้ว ต้องอย่าเหยียบย่ำยำยี ต้องอย่าเลี้ยงเขาเป็นเด็กเล็กที่จะมาคอยฟังแต่คำสั่ง อยากให้ลูกทำอะไร ก็ต้องอธิบายให้เขาฟังถึงเหตุผล เขาเถียงมา ไม่ใช่เพราะเขาเป็นเด็กไม่ดี แต่เขาไม่เข้าใจในสิ่งที่เราพูด การเถียงคือการบอกเหตุผลในส่วนของเขา พ่อแม่ต้องฟัง ต้องพยายามเข้าใจลูกด้วยความรักอย่างไม่มีข้อแม้ แต่ละปีที่ผ่านไป วุฒิภาวะของเด็กก็จะเปลี่ยนไปด้วย ประคองเวลาให้เด็กมีโอกาสเรียนรู้จากประสบการณ์ สิ่งที่ผ่านมาไม่ใช่ความผิดของเด็ก แต่บังเอิญเส้นทางนั้นเป็นเส้นทางที่เด็กเห็นเป็นทางออกอยู่เส้นทางเดียว
คำขวัญวันเด็กที่มอบให้กับผู้ปกครองทุกคนของป้าแพม: ลูกคือมนุษย์ตัวเล็กๆที่มีความคิดความอ่านตามธรรมชาติที่ติดตัวมาแต่กำเนิด ลูกไม่ใช่สมบัติของเรา ฉะนั้นจงเลี้ยงลูกให้เขาได้มีโอกาสเป็นมนุษย์ตัวใหญ่ๆที่ได้ใช้ศักยภาพของเขาอย่างเต็มที่
ด้วยความปรารถนาดี จากป้าแพม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
