รักษ์กายบำรุงสติ(3)
สุขภาพดีไม่มีขายและมิตรแท้ก็เช่นกัน หากอยากมีสุขภาพดีเราต้องรู้จักการดูแลรักษาหากอยากมีมิตรแท้เราต้องรู้จักรับฟังและช่วยเหลือผู้อื่น หากสิ่งใดผิดพลาดทั้งสุขภาพและมิตรภาพ เราต้องรู้จักแก้ไขเพราะทั้งสองปัจจัยคือหัวใจของการ"รักษากายและบำรุงสติ"
มิตรแท้ลำดับหนึ่งคือตัวเราเอง ร้อยแสนล้านคนบอกหากเราไม่ใส่ใจรับฟังก็เป็นเพียงลมพัดผ่าน เมื่อเราเปิดใจต่อทุกสรรพสำเนียงเลือกนำมาปรับใช้ให้เหมาะควรแล้วย่อมเกิดประโยชน์แก่ตนแน่นอน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องมีความซื่อสัตย์ต่อตนเองก่อนแยกให้ออกระหว่างขาวกับดำ แม้หลายๆคนจะกล่าวว่าโลกนี้สีเทาแต่หากไร้ขาวกับดำแล้วเทาจะเกิดได้อย่างไร
ฉันเลือกแล้วว่าจะซื่อสัตย์กับตนเองและพยายามอย่างที่สุดกับการยอมรับฟังความเห็นของผู้อื่น แม้ฉันจะเคยมองข้ามหรือถึงขั้นตีรวนกลับบ้าง แต่เมื่อเหตุการณ์ต่างๆได้เข้ามาเปลี่ยนแปลงชีวิตรวมทั้งความคิดฉันไปด้วย แม้ฉันจะรักการอ่านและเคยมองว่าก่อนหน้านั้นคือฉันคิดถูกแต่ขณะกำลังนอนให้พี่ชายผู้อารีย์บีบนวดไปตามร่างกาย พร้อมทั้งอธิบายการทำงานของเลือดลมเส้นเอ็น มัดกล้ามเนื้อต่างๆไปด้วย มันคือการเปิดโลกอีกใบซึ่งฉันเคยมองข้ามไป ฉันสังเกตร่างกายตนเองไปพร้อมๆกับคำอธิบายก็พบความน่าแปลกใจเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
เดิมทีฉันถึงกับเคยออกปากว่า"หากนวดแล้วช่วยให้คนหายจากอัมพฤกษ์อัมภาตได้จริงโลกนี้คงไม่มีใครต้องทรมานจากโรคนี้แน่นอน" แต่ในขณะที่ถูกบีบนวดอยู่นั้นฉันได้รับรู้ถึงความแตกต่างในร่างกายด้วยตนเองไม่ใช่ร้อยคนเล่าล้านคนบอก ข้างขวาซึ่งฉันปกติดีรู้สึกถึงแรงบีบนวดที่เรียกได้ว่าเจ็บปวดมากสำหรับฉัน แต่ข้างซ้ายซึ่งไร้เรี่ยวแรงแต่กายภาพจนพอเดินได้แล้วนั้นกลับรู้สึกว่าไม่เจ็บปวดแต่อย่างใด พี่ชายผู้อารีย์นวดคล้ายการคลึงและใช้น้ำหนักที่เท่ากันทั้งสองข้าง ฉันมั่นใจในการจับความรู้สึกและมองจากสายตาของตนว่าเป็นเช่นนั้น แต่เหตุใดข้างซ้ายฉันจึงไม่รู้สึกเจ็บปวดนอกจากรับรู้ถึงแรงบีบนวดลงไปเท่านั้นจริงๆ
ฉันไม่ได้เอ่ยคำใดหรือแสดงอาการใดๆให้พี่ชายผู้อารีย์รับรู้ว่าฉันมีความรู้สึกระหว่างทั้งสองข้างที่ต่างกัน แต่ก่อนหน้านั้นรายละเอียดต่างๆได้บอกเล่าไปหมดแล้วเกี่ยวกับอาการที่เป็นอยู่ ฉันสังเกตอาการนวดแล้วก็เห็นว่าข้างซ้ายนี้ในแต่ละส่วนเริ่มจากปลายนิ้วเท้าขึ้นมานั้น การนวดจะใช้เวลามากกว่าข้างขวาเพียงเล็กน้อยแต่พอปล่อยมือแล้วรู้สึกโล่งสบายไร้ความปวด เมื่อวนซ้ำกลับรับรู้ถึงความเจ็บ ในใจฉันกังวลว่าคงเขียวช้ำทั้งตัวเป็นแน่งานนี้
และเมื่อนวดเสร็จในระยะเวลาสองชั่วโมงในการนวดนั้น พี่ชายผู้อารีย์ให้ฉันลองลุกขึ้นยืน เมื่อฉันยันกายลุกขึ้นยืนก็บังเกิดความประหลาดอัศจรรย์ใจเป็นอย่างยิ่งคือ ฉันรู้สึกตัวเบาราวกับขนนกจนต้องเอ่ยปากขอให้เพื่อนช่วยพยุงเพราะรู้สึกว่าตัวเบาจนควบคุมตัวเองลำบากและไร้ซึ่งร่องรอยเขียวช้ำใดๆ(แม้จะอีกวันถัดๆมาก็ตาม) หลังจากนั้นฉันนั่งพักราวครึ่งชั่วโมงร่างกายก็กลับมาเป็นปกติที่ไม่ปกติคือฉันเดินตัวตรงได้แล้ว
กระบวนการรักษายังไม่จบและฉันก็ยังคงมีอาการปวดขัดอยู่บางช่วงเพราะนี่เป็นเพียงครั้งแรกของการนวดแผนโบราณกับเวลาสองชั่วโมง ต่อจากนี้ไปฉันคิดว่า"ฉันหลงเสน่ห์การนวดรักษาแล้วล่ะ"😊
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
