เพราะมันคุ้มค่าที่ได้ย่ำเท้าเดินบนพื้นถนน
และเหยียบใบไม้ใบหญ้าพร้อมไปกับการใช้ลมหายใจสูดดมเรื่องราวทั้งความสุขสมหวัง
และความเจ็บปวด
SOUL ยืนยันคำตอบนี้ได้อย่างดีและเป็นกันเอง
ชีวิตทุกวันนี้ที่มันดูยุ่งยากและเป็นปัญหา
อาจจะเป็นเพราะตัวเราเองที่พยายามจะเป็นศูนย์กลางของจักรวาล จนสูญเสียจิตวิญญาณของความอยากจะใช้ชีวิต
เร่งมุ่งหน้าเพื่อจะพยายามไปให้ถึงเป้าหมายที่ตั้งไว้
ทั้งเงินทอง หน้าที่การงาน ความรัก บลา บลา บลา
เมื่อเป้าหมายเยอะ แรงขับยิ่งพุ่งไปได้เร็วและแรง
หลายครั้งที่เรามีความสุขกับการพาตัวเองไปหาเป้าหมาย
เหมือนมีน้ำมันเต็มถังและพร้อมจะผจญภัยกับท่องถนนที่ปูทางไว้เพื่อเรา
ความเร็วทำให้เห็นเป้าหมายได้ใกล้ขึ้น
พร้อมกับพบว่าความสุขที่เสาะหากำลังจะมาถึง
เราจึงทำทุกอย่างเพื่อให้ไปถึง
ทำทุกทางเพื่อให้ได้มันมา
เพียงเชื่อว่าสิ่งนั้นจะทำให้เรามีความสุข
แต่บางเป้าหมายอาจจะไม่เท่ากับความสุข
และความสุขอาจไม่ใช่การไปถึงเป้าหมาย
เพียงแค่เราอยากจะมีชีวิตเพื่อให้ได้ใช้ชีวิต ในทุกนาทีให้คุ้มค่ากับการลืมตาขึ้นมาดูโลก
และโลกไม่ได้ใจดีพอให้เราพบเจอแต่ความสุข
และไม่ใจร้ายเกินไปให้เราพอเจอแต่ความทุกข์
มันผสมปนเปเพื่อให้เราออกค้นหาจิตวิญญาณที่หล่นหาย
ไม่ใช่การมุ่งหน้าไปด้วยความเร็วเพียงอย่างเดียว
บางครั้งเราอาจจะต้องลองลดความเร็วนั้นบ้าง
เพื่อเปิดมุมมองใหม่ๆ และค้นหาเรื่องราวในความช้า
เพราะเป้าหมายหรือเส้นชัยที่เราจะไปถึงมัยคือจุดเดียวกัน นั่นคือ "ความตาย"
การตายจึงเป็นเรื่องที่ไม่น่าเสียดาย ถ้าเราได้ใช้ชีวิตนั้นอย่างคุ้มค่า
และใช้มันเพื่อเฝ้าดูนกบินบนท้องฟ้า
เหยียบย่ำพื้นดินและใบหญ้า
หรือแค่กินอมยิ้มหวานซักอัน
ความรวดเร็วและหารแข่งขันเปรียบเทียบ อาจทำให้เราหลงไหลกับมันเพื่อได้มาซึ่งคำชื่นชมและเส้นชัย คล้ายปลาตัวหนึ่งที่อยากจะว่ายออกไปจากทะเลที่ตัวเองว่ายอยู่ อยากจะออกไปสู่มหาสมุทรอันกว้างใหญ่ เพื่อพิสูนจ์ให้ปลากตัวอื่นได้เห็น
หากรู้ไม่ว่าในน้ำทะเลที่ตัวเองอยู่นั้น มันถูกเรียกว่ามหาสมุทรแล้ว
วิญญาณไม่เคยล่องลอยไปไหน
ถ้าเราได้ใช้ชีวิตด้วยตัวเราเองจริงๆ
SOUL หนังแห่งปีตั้งแต่ต้นปี
ThiNKNOTE
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
