เรื่องเล่าจากลุงข้างบ้าน
หนุ่มใหญ่วัยใกล้ฝั่ง ... ( อ้าสส) เอาใหม่
ใต้ต้นวาสนาอายุกว่า40ปี มีชายวัยกลางคนรูปร่างสันทัด กับ ใบหน้ารูปไข่ที่ยิ้มอยู่ตลอดเวลา นั่งอยู่บนแคร่เก่าๆ แต่ยังดูสมบูรณ์แข็งแรง เค้านั่งอยู่ต้องนั้นเป็นเวลานานๆ ก่อนจะลากลับเข้าไปพักผ่อนช่วงค่ำในทุกๆวัน
คนแถวนั้นก็เริ่มสงสัยว่าทำไม มานั่งทำอะไรทุกวัน ไม่ร้อนหรือ ไม่หนาวหรือ กับสภาพอากาศในแต่ละวัน . . .
จนกระทั่งวันหนึ่งคนแถวนั้นทนไม่ไหว จิงพากันไปถามเพื่อใหเหายสงสัย
ลุงยิ้ม ยิ้มรับคำถามพร้อมกับรอยยิ้มที่อบอุ่นแบบบอกไม่ถูก แก พูดว่า มานั่งนี่สิ เดี่ยว จะเล่านิทานให้ฟัง. . .
วันหนึ่งไม่ได้นานแสนนานจนเป็นตำนาน ไม่ได้เก่าขนาดเป็นเรื่องเล่า รุ่นสู่รุ่น มีครอบครัว ครอบครัวหนึ่ง มีแม่น้อย พี่มั่น น้องยึด และ น้องใบ้ สี่คนแม่ลูก อาศัยอยู่ด้วยกัน ในบ้านแสนอบอุ่นที่ยังคงผ่อนไม่หมด ทุกคนต้องออกไปทำหน้าที่ของตนทุกวัน นอกบ้าน ต่างคนต่างเส้นทาง ต่างตัวแสดง แต่บทตัวประกอบนั้น ก็อาจจะมี แทนกันได้บ้าง แค่เปลืองชื่อ .... ทรงผม สไตล์ นิดหน่อย ...
ที่นี่ เราจะมาพูดถึงปัญหาของแต่ละคนกัน
แม่น้อย หญิงสูงวัยทรงดีนิดหน่อย แต่สองมือของเธอคู่นั้น ไม่เคยทำให้ลูกๆขาดเลยสักครั้ง ลูกเธอต้องมีเหมือนคนอื่น อาจจะดีไม่เท่าเค้า อาจจะได้ช้ากว่า แต่เราไม่เคยไม่มี เก่งพอไหมครับ ....
แต่ตอนนี้เธอเริ่มช้าลง เดินช้าลง พูดช้าลง หลงๆ บ้าง ... แต่ยังคงพยายามทำทุกอย่างเหมือนเดิม เราเองบางที แค่ไม่ได้ ไม่ได้ถึง ต้องรอ ยังทนแทบไม่ได้ แล้ว แม่ๆละคับ เค้าไม่มีความอยากกันหรือ ..
*** แม่ๆ ควรได้รับการปฏิบัติที่สมควร **** อย่าให้แม่น้อยย.....จ
พี่มั่น หนุ่มใหญ่ที่คิดว่าตัวเองหล่อ เก่ง ไม่แคร์สื่อ ทำได้หมด ฉลาดพูด แต่อารมณ์ร้อนสุดๆ เคยได้แตะขอบฟ้าแต่ก็เทลงมาเพราะลมบนหัว
มันก็ดีนะที่มั่น เพราะมันคือแรงพลักที่ดีมากๆ แต่มั่นเกินจนคนหมั่นใส้ก็พังได้ง่ายๆ เช่นกัน เอาแต่ใจ แต่ก็ยังดีที่ ยังรักครอบครัว
เคล้งบ้าง ล้าบ้าง แต่ต้องเก่ง ไม่สดวก อ่อน ... งั้นก็มั่นไป อยู่ได้ก็ปล่อยไป
คนนี้ลุงว่า เค้าควรจะปล่อย เลิกกำ มือเค้าคงชุ่มไปด้วยเลือดจากการบาดของกรวดในมือ ...
น้องยึด สาวสวยวัย30กลางๆ สวยทรงดี ขี่เหวี่ยงสุดๆ เพราะเธอไม่โบท๊อก ต้นทุนชีวิตสูง แต่ชอบหลบอยู่ในห้องเก็บของเก่าๆในบ้านแทบทุกวัน ... ... ยิ้มบ้างประปราย . . . แต่รักครอบครัวมากกก คนนี้
แต่ยังขาดความเข้าใจทั้วตัวเค้าเอง และ คนรอบข้าง
เธอเป็นคนเดี่ยวที่ต้องแบกภาระหนี้สิ้นของครแบครัวเพราะ พี่หนี้ไปเมืองนอก น้องยังคงเด็กนัก. . . ภาระที่ทำให้ลูกๆมีชีวิตอยู่ มีบ้าน มีการศึกษา มีพอให้เราเอามาคิดว่ามันคือ
กรรม ... ได้เลยไหมครับ คนเราเติมโตมาไม่เหมือนกันการแก้ปัญหา การเผชิญหน้า ไม่เหมือนกัน ทุกคนจิงเคารพ และ เข้าใจว่า การเป็นแม่ทัพสู้กับแบงค์มันเหนื่อย มันไม่สนุก
น้องใบ้ ข้าราชการฯสาว แม่ลูกอ่อน เธอผู้เติมโตมากับ กับสภาพครอบครัวที่ สมบูรณ์แบบในแบบของพวกเค้า เธอเป็นคนเดี่ยวที่รับรู้ รับทราบปัญหา และรับฟังทุกๆคน แต่ไม่เคยปริปากเรื่องตัวเองเลย
ถ้าจะมองว่าโชดดี ที่ชีวิตสรรสร้างความแกรงแบบ realtime ให้เธอ หรือ เธอไม่สนไรเลยจริงๆ ....
เธอเป็นคนแบกภาระแทบจะทั้งหมดของครอบครัวอีกคน เธอมองไปข้างหน้า เธอมองอนาคต เธอเลือกเคลียและใช้ชีวิต เพื่อวันพรุ่งนี้
มีดท่าไหร่ เคลียเคลียเท่านั้น กับเรื่องที่ควรจะทำ เธอมองอย่างน้อย คน้องมีบ้านเพื่อทุกคน ภึงเธอจะข้าบ้าง จะลืมเก่งบ้าง แต่เธอก็ยังได้ชื่อว่าทำเพื่อ ครอบครัว
สี่คนต้างวัย ต่างแดด ต่างฝน ต่างมุม ไม่มีใครผิด ไม่มีใครถูก ทั้งหมดจริงไหม
ลุงถึงเลือกที่มานั่งรอ เผื่อลูกๆหน้าๆเหนื่อยแวะมา เห็น มันอาจจะเป็นกำลังใจให้ใครได้บ้าง อาจไปเตือนสติ อาจไปหยุดความคิด อาจไปเป็นกอดอุ่นๆ ให้ใคร
ลุงมองว่า " เราต้องเรียนรู้ที่จะยิ้ม ให้กันสิ่งที่เราปลื้ม กันบ้าง "
หลายร้อนละ หลายหนาวก็แล้ว ผมยังอยู่ และยังคงยิ้ม .. .
"กอดตัวเองบ้าง กอดคนอื่นบ้าง ช่วยๆกัน เพราะมันคือครอบครัว"
ทุกอย่างมันมีความสมบูรณ์ในแบบของมัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
