18. ความพิชาญ
ดังที่ได้กล่าวแล้วว่าผมได้ปฏิบัติตามปรัชญากรมส่งเสริมการเกษตรซึ่งตรั้งต่อมาก็คือช่วยเกษตรกร ให้พึ่งตนเองได้อย่างยั่งยืน จากการที่พี่สมบูรณ์เกษตรรุ่นพี่ได้ตักเตือนในครั้งนั้นผมก็ยึดถือปฏิบัติเรื่อยมาจนกระทั่วันหนึ่ง
ได้เกิดเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลระบากอย่างรุนแรง เกษตรกรในตำบลได้มาหาผมที่สำนักงานขอให้ผมไปดูหน่อยมันมากจริง ๆ ผมไปดูก็จริงอย่างที่เขามาแจ้ง จึงได้แนะนำ ให้เขาซื้อสารเคมีไปฉีดพ่น กำจัดได้สำเร็จบ้างไม่สำเร็จบ้างขึ้นอยู่กับมันมีมากน้อยแค่ไหน และวิธีการพ่นด้วย ซึ่งเกษตรกรก็เข้าใจดี
แต่วันหนึ่งเกษตรกรในพื้นที่ หมู่ 6 ในตำบลของผม มีเกษตรกรรายหนึ่งบึ่งมอเตอร์ไซค์หน้าตาตื่น มาหาผมที่สำนักงาน แล้วบอกให้ผมไปดูหน่อย เพราะไ่ม่ไหวแล้วมันมากถึงกับบางรายดูดกินน้ำเลี้ยงจนกระทั่ข้าวไหม้เบิร์นเป็นหย่อม ๆ ถึงแม้พ่นสารเคนีแล้วก็เอาไม่อยู่ ผมก็บอกเขาว่าตอนนี้ไปดูยังทันคงกลับไม่มืด ออกไปได้เลยแล้วผมก็ขี่มอเตอร์ไซค์ตามหลังเกษตรกรรายนั้นไป
เมื่อไปถึงผมถลกขากางเกงแล้วจะถอดถุงเท้า พี่ถนอม เกษตรกรคนที่ไปหาผมรีบบอกผมว่า
"ไม่ต้องลงไปในแปลงหรอกเกษตร ยืนบนคันนาก็ได้ ริมมีความชำนาญเป็นคันนาก็เยอะแยะ "
ผมเปลี่ยนใจไม่ถอดถุงเท้าเดินไปบนคันนา พอถึงกึ่งกลางของคันนาผมก็หยุดแหวกกอข้าวเพื่อจะดูปริมาณเพลี้ยกระโดดฯ ว่ามีจำนวนกี่ตัวต่อกอ และก็มันมีมากจนนับไม่ไหวเพราะมันมากและกระโดดไปกระโดดมา แต่ก็ประมาณได้ว่าเกินกว่า 10 ตัวต่อกอแน่นอน
วันนั้นผมกลับมาเข้าที่พักเลย ผมเป็นคนโชคดีมากเกษตรอำเภอคนใหม่มาแทนคนเก่าที่ย้ายกลับไปชัยนาท เกษตรอำเภอได้อนุเคราะห์โดยการขอบ้านพักให้ผมไปอยู่คู่กัยเจ้าหน้าที่ธุรการ ดังนั้นผมจึงไปที่ร้านข้าวต้มจัสการตัวเองให้เรียบร้อยก่อนเข้าบ้าน ป่านนี้ธุรการเขาคงเรียบร้อยไปแล้ว
ผมลืมบอกว่าเจ้าหน้าที่ธุรการทั่วไปแล้ว จะเป็นผู้หญิง ท่านคงสงสัยว่าทำไมเกษตรอำเภอจึงจัดให้ผู้ชายไปอยู่กับผู้หญิงได้อย่าไร อย่าไปโทษเกษตรอำเภอเลยครับ ท่านจัดหาบ้านพักให้ก็ถือว่าท่านได้ให้ความกรุณาแล้ว ส่วนเรื่องที่ผมต้องไปพักร่วมกับธุรการนั้นไม่มีปัญหาหรอกครับเพราะธุรการคนนั้นเขาเป็นผู้ชายและเป็นเพื่อนกับผมนั่นเอง
วันรุ่งขึ้นผมเล่าเหตุการณ์ให้เกษตรอำเภอฟังเกษตรอำเภอบอกว่าถัาอย่างนั้นเราต้องรีบถ้าไม่รีบจัดการก่อนมันจะเพิ่มขึ้นเป็นอันตรายต่อเกษตรกร แล้วเกษตรอำเภอก็ชวนผมไปนั่งที่โต๊ะพิมพ์ ท่านใส่กระดาษและกระดาษก็อปปี้ พิมพ้ดีดก็อกแก๊กพักหนึ่งแล้วท่านก็ถามผม พื้นที่ที่ไปเมื่อวานอยู่หมู่ไหน พอผมบอกท่านก็พิมพ์
ซักพักหนึ่งท่านก็เงยหน้าถามผมว่า ที่เจอกี่ตัวต่อกอ ผมก็บอกไปตามความจริง แล้วสรุปว่าผมไม่ได้นับครับ มันกระโดดไปมา ตาลายแต่มันคงไม่ต่ำกว่า 10 ตัวต่อกอแน่นอน เกษตรอำเภอพยักหน้าไม่ว่าอะไรแล้วก้มหน้าพิมต่อไป
เมื่อพิมพ์เสร็จเกษตรอำเภอถอดกระดาษออก แล้งเดินไปที่โต๊ะทำงานของท่าน เพื่อลงนามออกเลขหนังสือเอาสำเนาเข้าแฟ้มเก็บเอกสาร แล้วยื่นซองหนังสือที่มีเอกสารเรียบ้อยแ้วท่านบอกว่าอ่านให้ทราบเสียก่อน ก่อนที่ไปส่งเอกสาร เดี๋ยวจะโดนฤๅษีแปลสารเหมือนเรื่อง พระรถ เมรี ผมก็หยิบหนัสือมาคลี่อ่าน
เมื่เปิดอ่านก็เป็นหนังสือบันทึกที่ใช้ในส่วนราชการเดียวกัน ในหนังสือบอกว่านายอะไรรับิดชอบตำบลไหนพี้สที่หมูพืน ได้พบการระบาดของเพลี้ยกระใดสีน้ำตาลในพื้นที่หมูที่ตำบลได้พบการระบาดในนาข้าวประมาณ 3000 ตัวต่อ 1 ตารางเมตร
ผมมาสะดุดที่ตรงนี้นั่นเอง ผมบอกเพียงแค่น่าจะไม่น้อยกว่า 10 ตัวต่อกอ แต่น่าจะมากกว่านั้นผมนับมันไม่ไหว ไม่คิดว่าเกษตรนำข้อมูลที่ได้แปลงเป็นเช่นนี้ มิน่าจึงให้ผมอานเสียก่อนจะได้ตอบคำถามได้ให้หนังสือกับคำพูดมันจะได้สอดคล้องกัน
ผมติดใจการทำงานของท่านเกษตรอำเภอนอกจากการแผลงการรายงานเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาล ที่เปลี่ยนจากจำนวนตัวต่อกอมาเป็น จำนวนตัวต่อ 1 ตารางเมตร
นั่นคือการที่ท่านพิมพ์หนังสือเองไม่ต้องใช้เจ่าหน้าที่ธุรการ แต่นั่นไม่สำคัญเท่ากับการที่ท่านพิมพ์สดไม่มีการร่าง ขนาดเราร่างยังต้องขีดฆ่าหรือขยำทิ้ง แต่ท่านทำโดยไม่ต้องใช้น้ำยาลดคำผิดซะด้วย
ผมได้ตั้งฉายาให้เกษตรอำเภอเป็นผู้มีความชำนาญเป็นพิเศษ ผมเรียกว่า พิชาญ ซึ่งเอาคำว่า พิเศษ มาผสมกับ ชำนาญ หมายความวาชำาญเป็นพิเศษ และเรียกว่า ความพิชาญ ที่จริงแล้ว ความพิชาญ หมายความว่าชำนาญเป็นเลิศ แต่ผมเอาแค่ ความชำนาญเป็นพิเศษก็พอ
ผมจึงให้ฉายาเกษตรอำเภอว่าผู้มี ความพิชาญ อันหมายถึงเป็นผู้มีความชำนาญเป็นพิเศษ
หลังจากที่ได้หนังสือจากเกษตรอำเภอถึงหน่วยปราบศรัตรูพืชแล้ว แทนที่ผมจะรีบไปที่หน่วยปราบศัตรูพืชทันที ผมกลับนำหนังสือนั้นไปหาเกษตรกร แล้วบอกเขาว่าเกษตรอำเภอทำเขาทำหนังสือถึงหน่วยปราบฯให้แล้ว พี่รีบนำไปถึงหัวหน้าหน่วยฯ เองเถอะ ผมไปเองมันจะช้าเขาต้องซักผมอย่างมากมาย เพราะเมื่อก่อนผมทำเรื่องขอสารเคมี่บ่อยครั้งมาก
พี่หนอม หรือถนอมรีบเดืนทางทันทีด้วยมอเตอร์ไซค์ คู่ชีพของแกไปถึงหน่วย ฯ ทราบภายหลังว่า เขาไปและเขาได้นำสารเคมีกลับมา ภายในในเวลาแค่ 45 นาที ซึ่งผมได้นัดแนะกันแล้ว ว่าถ้าได้สารเคมีมาต้องทำอย่างไรและแบ่งปันกันอย่างไร ไม่จำเป็นต้องรอผมเพราะมันจะชัาออกไป และอย่าให้ขัดแย้งกัน ไม่เช่นนั้นจะไม่ได้รับความสะดวกในคราวต่อไป
หลังจากนั้น วันอังคารของอาทิตย์ต่อมา ได้มีการประชุมรายปักษ์ของอำเภอที่อยู่ในสายที่ 1 ซึ่งมีอำเภอผมอยู่ในสายที่ 1 ด้วยเช่นกันในที่ประชุมได้กล่าวถึงเรื่องเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลอย่างหลากหลาย
เพราะทุกอำเภอที่มีการทำนาก็มีเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลระบาดทุกอำเภอ จนตอนพักเที่ยงขณะรับปรทานอาหาร เกษตรอำเภอเมืองฯเดินผ่านมาทางผมท่านเห็นผมเข้า ก็เลยสัพยอกผมว่า
" เป็นไง ยุทธศิลป์ ได้ข่าวว่าเพลี้ยกระโดดลงเยอะ จะเอารัฐมนตรีมาเลยดีไหม "
" ดีซีครับพี่ ลงข่าวหน้าหนึ่ง ผมจะได้ดังซะที
ผมไม่ได้คิดอะไร เมี่อพี่เขาหยอกมาผมก็แค่เย้าไป เพื่อไม่ให้ตกม้าตาย แก้คำพูดเกษตรอำเภอเมืองไม่ได้ไม่ได้ ใม่คาดคิดว่าจะเป็นเรื่องใหญ่ในตอนต่อมา
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
