เมื่อลูกต้องการเเม่
เมื่อลูกต้องการแม่
ในยุคสมัยที่ต้องดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดของครอบครัว
เมื่อเงินคือสิ่งที่สำคัญในการดำเนินชีวิตของคนเรา ซึ่งอาจปฏิเสธไม่ได้เลยว่า เงินคือเป็นปัจจัยหลักที่สำคัญในการดำเนินชีวิตของแต่ละวัน
ในยุคสมัยที่เปลี่ยนไป ความเจริญก้าวหน้า เทคโนโลยี และทุกอย่างย่อมเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา เมื่อเงินคือปัจจัยหลักในการดำเนินชีวิต ทุกคนต้องดิ้นรนเพื่อหาเงินมาดำรงชีวิต
เมืองที่จะทำเงินได้ดี หาเงินได้ดีคือ เมืองที่ความเจริญ ซึ่งแน่นอนว่าไม่ใช่แถบชนบทแน่นอน เป็นเมืองที่มีแต่ความเจริญ เช่น โรงงานอุตสาหกรรม เมืองที่มีคนทั่วทุกภาคมารวมตัวอยู่ด้วยกัน เมืองที่มีแต่ตึกเเละเทคโนโลยี ส่วนมากคที่มาเมืองลักษณะแบบนี้มักจะมีจุดมุ่งหมายเดียวกัน นั้นคือมาหาเงิน
นี้คือสาเหตุหนึ่งที่ทำให้วัยรุ่น วัยทำงาน ปัจจุบันต้องเดินทางเข้าเมืองที่มีคามเจริญ เพื่อมาหาเงิน ที่จำเป็นต้องเลือกเพื่อความสบายและความอยู่รอดของครอบครัวเลือกที่จะทำงานไกลจากบ้าน
ความห่างไกล นำมาสู่ ความคิดถึง การเฝ้ารอคอยของคนในครอบครัว
การรอคอยของเด็กชายตัวน้อย
เด็กชายตัวน้อยคนหนึ่งอาศัยอยู่ในตอนเหนือของประเทศ บ้านของเด็กชายอยู่ในท่างกลางธรรมชาติ บนภูเขาที่เต็มไปด้วยป่าไม้
เด็กชายตัวน้อยอาศัยอยู่กับปู่เเละย่าของเขา ส่วนพ่อและแม่ของเด็กชายทำงานอยู่ในจังหวัดที่ห่างไกลออกไปมากกว่า 500 กิโลเมตร
ทุกสิ้นเดือนแม่และพ่อของเด็กชายจะกลับมาหาเด็กชายเพื่อพาเด็กชายไปรักษาโรคประจำตัวที่โรงพยาบาลประจำแห่งหนึ่ง
เด็กชายตัวน้อยจะติดแม่มาก ผูกพันแม่มากกว่าพ่อของเขา
วันหนึ่งที่แม่ของเขาต้องเดินทางกลับเพื่อมาทำงาน เด็กชายตัวน้อยไม่ยอมให้แม่กลับไปทำงาน และเด็กชายตัวน้อยอยากจะตามแม่ไปแต่แม่ไม่สามารถเอาเด็กชายตัวน้อยไปอยู่ด้วยได้เพราะชีวิตการทำงานของแม่ต้องทำงานตลอดทั้งวันบกกับทำโอที ทำงานเป็นลูกจ้างประจำอยู่โรงงานแห่งหนึ่งในภาคตะวันออก
เมื่อวันที่แม่จะต้องกลับมาทำงาน
เด็กชายตัวน้อย : น้องจะไปโตยแม่ (น้องจะไปกับแม่)
แม่ : น้องไปบ่ได้มันไกล น้องอยู่ที่นี้กับปู่กับย่าก่อนเน้อ เดียวแม่จะมาหาน้องแหมเน้อ (หนูไปไม่ได้มันไกล หนูอยู่กับปู่กับย่าก่อนนะ เดียวแม่จะมาหาหนูใหม่)
เด็กชายตัวน้อย : บ่ น้องจะไปตวย น้องจะไปตวยเเม่ (ไม่ หนูจะไปด้วย หนูจะไปกับเเม่)
ปู่ของเด็กชายตัวน้อยเห็นดังนั้นก็พยายามชวนเด็กชายตัวน้อยไปนู้นนี้นั้น แต่เด็กชายไม่ยอมไป
ปู่ : ป่ะ ไปแอ่ววัดกันบ่ (ไปเที่ยววัดกันไหม)
เด็กชายตัวน้อย : บ่ น้องจะไปตวยเเม่ (ไม่ หนูจะไปกับเเม่)
ปู่ : อั้นไปแอ่วโต้งกันบ่ ไปผ่อแม๊คโคน ตักดินที่โต้งกันบ่ (งั้นไปเที่ยวที่ทุ่งนากันไหม ไปดูแมคโครตักดินกันไหม)
เด็กชายตัวน้อย : บ่ บ่ไป อิปู่น้องจะไปกะแม่
(ไม่ปู่ หนูไม่ไปหนูจะไปกับแม่) เด็กชายตัวน้อยร้องไห้
ปู่เห็นดังนั้นก็บอกแม่กับพ่อของเด็กชายไปเหี่ยจะอี้มันบ่ยอมละ เดียวจะไปขวายจะถึงมืดค่ำ (ปู่บอกให่พ่อกับแม่ของเด็กชายรีบไปสายแล้วเพราะเด็กชายไม่ยอม เดียวจะถึงที่ทำงานมืดค่ำ)
พอพูดจบปู่จับแขนเด็กชายไว้ พ่อกับแม่ก็รีบขึ้นรถ สตาร์ชรถยนต์ขับออกจากบ้านเด็กชายเห็นดังนั้นดิ้นจะตามแม่ไป แต่ปู่ของเด็กชายจับไว้
เด็กชายดิ้นคลุกกับพื้นดิน
เด็กชาย : แม่ น้องไปโตย อิแม่น้องขอไปโตยแม่............... (แม่ น้องไปด้วย แม่น้องขอไปด้วย) พร้อมกับร้องไห้จนสุดเสียง ดิ้นกับพื้น ปู่จับแขนของเด็กชายกอดเด็กชายไว้ แต่เด็กชายก็ไม่ยอมหยุดดิ้น
แม่ : แม่ของเด็กชายมองกระจกรถด้านข้างเห็นลูกชาย ก็ได้แต่ปาดน้ำตาและร้องไห้ อดทนกับความเจ็บปวดที่ตนไม่สามารถอยู่กับลูกชายได้ในยามที่เด็กชายตัวน้อยต้องการแม่
ในความห่างกันทำให้ลูกชายต้องการแม่มากใรเวลานี้ มีเพียงปู่กับย่าที่คอยดูแลเป็นอย่างดี แต่เด็กน้อยก็ยังต้องการความรักความอบอุ่นจากคนที่เป็นแม่อยู่เสมอ
แม้การกลับมาของแม่จะเดือนละ1 ครั้ง ได้อยู่กับเด็กชายเพียงแค่ช่วงเวลา 3 - 4 วันแต่นั้นเวลาเพียงเท่านี้ก็ไม่สามารทำให้เด็กชายตัวน้อยนั้นมีความสุขตลอดไปได้
เด็กชายตัวน้อยยังคงเฝ้ารอแม่ของเขากลับบ้านและเฝ้าถามผ่านโทรศัพท์ทุกครั้งที่แม่โทรไปหา
ว่า ปม่จะกลับมาบ้านเมื่อไร เมื่อไรที่แม่จะกลับมาหาหนู หนูอยากอยู่กับแม่
ในเวลาที่ลูกต้องการแม่คือช่วงเวลาที่เขายังเป็นเด็ก เมื่อเติบโตไปเขาต้องเป็นผู้ใหญ่ที่มีชีวิตที่เป็นของเขาเอง
เพียงเเต่เวลานี้แม่ต้องทำหน้าที่ตัวเองซึ่งอาจจะไม่ดีที่สุด แต่เเม่ก็พยายามทำมันอย่างเต็มที่ มอบความรัก ความอบอุ่นให้กับเด็กชายตัวน้อย ถึงแม้จะอยู่ห่างไกลกันก็ตาม
ในบางชีวิตของคนเราไม่ได้อาจมีทางเลือกมากหนัก แต่สำหรับคนเป็นแม่ต้องทำหน้าที่ของแม่ให้ดีที่สุด
ที่สุดของแม่ ก็คือ ลูก
เพจ : แม่กับลูก
ฝากติดตามผลงานกันด้วยนะคะ ขอบพระคุณทุกท่านที่สละเวลาเข้ามาอ่านกันนะคะ 🙏🙏🙏
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
