มีเด็กๆหลายคนถามว่า พี่เรียนพยาบาลดีมั้ย หนูอยากเรียน ?
อยากจะบอกว่าหลังจากได้เริ่มเรียนวิชาชีพนี้ชีวิตอิสระก้หายไปหมดเลย สังคมพวกเรามันเป็นสังคมผู้หญิง ทุกคนก็รู้ว่าสังคมผู้หญิงมันเป็นยังไง พวกเราปฏิเสธไม่ได้ที่จะอยู่กับมัน จู้จี้จุกจิก โดยเฉพาะอาจารย์พยาบาล
พวกเราแบกรับอารมณ์ ความรู้สึกของใครหลายๆคน เพราะคนที่มาโรงพยาบาล ไม่มีใครมีความสุขแน่นอน ดังนั้นมักมีปัญหาอยู่เรื่อย ทั้งกับผู้ป่วยและญาติ นอกจากนั้นนางบาลเรายังต้องเผชิญกับหมออีกหลายรูป ถ้าเจอดีก็ดีไป (มีใครอยากเป็นอยู่มั้ย?)
ส่วนเงินเดือนของนางบาลอย่างเราก็แค่ 15000฿ (แต่ถ้าเอกชนก็จะเยอะกว่านี้หน่อย)ยิ่งไปกว่านั้น บางที่จ้างเป็นรายคาบ และนางบาลเราก็ยังต้องขึ้นเวร
- เช้า 8-16น. กว่าจะส่งเวรไรกันเสร็จก็ 9โมง บางทีต่อเวรบ่ายอีก ลงเวร 9 โมง อาบน้ำ กินข้าว เสร็จ 10 โมง นอน ตื่นอีกที บ่าย3 และ 15.30 น ไปขึ้นเวรบ่ายต่อ วนๆไปจร้าาา ชีวิตนางบาล
- บ่าย 16-24 น.
- ดึก 24-8น.
**นอนก็ไม่เคยเป็นเวลาเหมือนกับคนอื่นเขาหรอกนะ*
ยิ่งไปกว่านั้นต้องเจอพี่พยาบาลดุๆอีก ถ้าเป็นน้องใหม่นี้หนักเลยอะ ถาม และก็ถามอยู่นั้นแหละ ตอบไม่ได้ก็ด่าตรูอีก แต่พี่ที่ดีๆก็มีนะ แต่มีน้อยยยย
มีนางบาลหลายคนที่ลาออกกันไปทำอย่างอื่น แต่นางบาลส่วนใหญ่จะติดทุ(ก)นกัน ไปไหนไม่ได้อดทนกันต่อไป
*ใครส่งลูกมาเรียนพยาบาลเพื่อหวังจะให้ไปดูแล ไม่มีหรอก เพราะขึ้นแต่เวร ดูแลแต่คนอื่น
#ใครมีลูกมีหลายอย่าส่งมาเรียนเด้อ แต่ถ้าใครมีจิตวิญญาณของนางบาลจริงก็มาเรียนเถอะได้บุญเยอะะะะ (รึป่าว)
#คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า
#ชีวิตติดเวร
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
