#วัยรุ่นอยากรีวิวหนังสือ
อย่าเป็นคนเก่งที่คุยไม่เป็น🗣🫂
•เขียนโดย.ยาซุดะ ทาดาชิ•
Longdoo Review : หนังสือเล่มนี้จะบอกถึงทักษะที่สำคัญอย่างหนึ่งนั้นคือ ''ทักษะการคุยเล่น'' ซึ่งเป็นทักษะที่เราสามารถฝึกได้ครับ! แล้วถ้าขาดทักษะนี้ล่ะ? คำตอบคือ ต่อให้คุณทุ่มเทพยายามอะไรหนึ่งอย่าง คุณก็อาจจะประสบความสำเร็จแบบครึ่งๆ กลางๆได้ครับ เพราะฉนั้น ทักษะการคุยเล่น สำคัญมากครับ :)
•บทที่ 1• วิธีเริ่มต้น คุยเล่นแบบคนชั้นแนวหน้า :โดยเราอาจสร้างความเป็นกันเองด้วยการเล่าเรื่องผิดพลาดเล็กน้อยของตัวเองบ้าง แต่ข้อควรระวังในการเล่าเรื่องผิดพลาดคือ ต้องไม่เล่าเรื่องผิดพลาดที่ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกว่าขอคนนี้ ''ไม่เอาไหนเลย'' รวมถึงไม่เล่าประสบการณ์หรือเรื่องส่วนตัวที่อาจทำให้อีกฝ่ายรู้สึกรังเกียจ เช่น เมื่อไม่นานมานี้ผมเคยดื่มหนักไปหน่อยเลยโดนภรรยาดุเอาครับ(หัวเราะ) เป็นต้น
อีกหัวข้อหนึ่งที่น่าสนใจมากสำหรับผมเพราะมันสามา รถต่อบทการสนทนาได้ไปอีกนั้นคือ ''เปลี่ยนการคุยเล่นแบบไร้การวางแผนให้เป็นการคุยเล่นแบบมีแผนการ'' คนที่สื่อสารเก่งหรือคนที่พูดเก่งจะคำนึงถึงเป้าหมายในการพูดก่อนเลยเพราะฉนั้นเขาจึงพูดได้อย่างกระชับและไม่มีส่วนที่เปล่าประโยชน์เลย เช่น
A:คุณ B ชอบทำอะไรในวันหยุดครับ
B:ปกติแล้วผมเป็นพวกไม่ชอบเดินทางไปไหนมาไหนเลยมักจะพักผ่อนอยู่ที่บ้านครับ
A:พักผ่อนอยู่ที่บ้านงั้นหรอคุณคงงานยุ่งมากเลยอยากอยู่บ้านเฉยเฉยสินะครับ
B:ใช่แล้วครับช่วงนี้ผมงานยุ่งเป็นพิเศษเลยไม่มีอารมณ์จะออกไปทำกิจกรรมนอกบ้าน เมื่อกำหนดเป้าหมายในการคุยเล่นอย่างเช่นอยากรู้สถานการณ์ของอีกฝ่ายหรืออยากรู้ชีวิตส่วนตัวของอีกฝ่ายคุณก็จะสามารถหาคำสำคัญที่เชื่อมโยงกับเป้าหมายของคุณจะคำพูดของอีกฝ่ายได้
•บทที่ 2• ต้องใช้หัวข้อสนทนาแบบไหนการคุยเล่นจึงจะสนุกสนาน : สิ่งจำเป็นไม่ใช่หัวข้อสนทนาที่ตลกแต่เป็นหัวข้อสนทนาที่น่าสนใจต่างหาก คุณไม่จำเป็นต้องฝืนเล่าเรื่องตลกแค่พูดเรื่องที่อีกฝ่ายสนใจและอยากให้คนเล่าให้ฟังบรรยากาศการคุยเล่นก็จะสนุกขึ้นแล้ว
อีกหนึ่งหัวข้อที่น่าสนใจไม่แพ้กันคือสิ่งที่ช่วยให้พูดจับใจคนได้ไม่ใช่ความรู้เบ็ดเตล็ดแต่เป็นความรู้ที่สามารถนำไปใช้งานได้จริงครับ เช่น เมื่อไม่นานมานี้ผมไม่รู้ที่ฟื้นฟูร่างกายจากความเหนื่อยล้าแบบเด็ดๆมาครับ(เมื่อสนทนากับคนที่สนใจเรื่องสุขภาพ)
•บทที่ 3• วิธีฟังที่ทำให้คู่สนทนาเปิดใจโดยไม่รู้ตัว : การบอกความคิดเห็นแบบสั้นสั้นแทนการพูดตอบรับว่า 'นั่นสินะ' เพื่อให้การสนทนาได้ไหลลื่นต่อเนื่อง เพราะคำพูดว่านั่นสินะมันทำให้การสนทนาหยุดชะงักได้ ในความคิดเห็นส่วนตัว มันอาจเป็นการทำให้คู่สนทนาของเราคิดว่าเราไม่ใส่ใจบทสนทนาของเค้าเลยก็เป็นได้ครับ
•บทที่ 4• วิธีที่ช่วยให้สามารถลดระยะห่างได้ทันทีที่เจอกัน : อาจจะฝึกเล่าเกินจริงเพื่อให้สามารถเล่าเรื่องที่ดึงดูดความสนใจคนฟังได้ การเล่าเหตุการณ์ตั้งแต่ต้นจนจบอย่างละเอียดครบถ้วนจะทำให้เรื่องนั้นดูยืดเยื้อไม่น่าสนใจ แต่ในทางกลับกันถ้าคุณลองฝึกเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นแบบเกินจริงเล็กน้อยดู คุณอาจจะรู้สึกแปลกใจที่ตัวเองสามารถเล่าเรื่องได้
อีกวิธีหนึ่งที่น่าสนใจคือเวลาชมคู่สนทนาให้ชมแบบ
'พึมพำชม' และละสายตาจากอีกฝ่ายแล้วมองไปที่เพดานหรืออากาศแล้วพยักหน้าหรือยเอียงคอไปด้วยในขณะเดียวกันให้พึมพำเหมือนพูดกับตัวเองในทำนองว่าโอ้โหสุดยอดไม่เคยคิดจากมุมนั้นมาก่อนเลยนะเนี่ยอาจจะฟังดูเหลือเชื่อแต่นี่เป็นวิธีที่ทำให้ผลลัพธ์ดีมากโดยมันจะช่วยลดระยะห่างระหว่างกันได้ในชั่วพริบตาครับ
•บทที่ 5• วิธีคุยเล่นในการเจอกันครั้งถัดไปที่ช่วยให้ความสัมพันธ์ดียิ่งขึ้น : เราอาจให้ของฝากราคา 500 เยนไม่ใช่ของฝากราคาแพง สิ่งสำคัญในการเลือกของฝากคือต้องเลือกของฝากที่สามารถถ่ายทอดความคิดที่ว่าวันนี้ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับอย่างเช่นของเล็กๆน้อยๆอาจจะเป็นลูกอมหรือกาแฟกระป๋องก็ได้ครับ
•บทที่ 6• เปลี่ยนหัวข้อสนทนาและวิธีพูดตามคู่สนทนา : คู่สนทนาของเราไม่ว่าจะเป็นใครก็แตกต่างกันทั้งนั้นไม่ว่า คู่สนทนาคนนั้นจะเป็นคนที่มีความมั่นใจในตัวเองสูงหรือคนที่อ่อนโยนหรือคนที่อยากรู้ข้อสรุปเร็วเร็ว(ใจร้อน)หรือคนที่ชอบเข้าสังคมหรือไม่ก็คนที่ ดูเนิบๆเรียบร้อยๆ บทนี้ก็มีการสนทนาที่เข้ากับคู่สนทนาที่เราจะคุยด้วย เช่นถ้า คู่สนทนาเป็นคนที่มีความมั่นใจในตัวเองสูงเราควรคุยเล่นโดยพูดถึงเรื่องที่เป็นประโยชน์ต่ออีกฝ่าย ถ้าคู่สนทนาเราเป็นคนที่ชอบเข้าสังคมเราควรสนทนาโดยการใช้เทคนิคเล่าเกินจริงเล็กน้อยพร้อมกับตั้งคำถามไปด้วย เป็นต้น
•บทที่ 7• วิธีพูดเข้าประเด็นสำคัญต่อจากการคุยเล่น : อาจจะบอกว่าจะพูดเกี่ยวกับเรื่องอะไรภายใน 10 วินาทีนั้นคือการบอกหัวข้อเรื่องในทำนองว่าผมได้วิเคราะห์เกี่ยวกับ... แล้ววันนี้ผมขอพูดเกี่ยวกับเรื่อง... นี่ครับเมื่อเกริ่นนำแบบนี้ไว้ก่อนอีกฝ่ายก็จะเข้าใจทิศทางของเนื้อหาโดยรวมได้ง่ายขึ้นและดึงดูดความสนใจได้ครับ บทที่เจ็ดนี้ไม่ค่อยมีอะไรที่ผมให้ความสนใจเท่าไหร่เราไปต่อกันบทที่8เลยครับ
•บทที่ 8• เริ่มฝึกคุยเล่นตั้งแต่วันนี้ : ถ้าเราอยากพูดเก่งหรือสนทนาเก่งเราต้องฝึกครับ ยกตัวอย่างการฝึกง่ายๆเช่น เวลาอยู่ในลิฟให้ถามว่าจะไปชั้นไหน,พูดคุยสั้นๆกับพนักงานร้านตอนจ่ายเงิน พูดอะไรก็ได้ครับที่เป็นการสนทนาแบบนี้คือการฝึกไปในตัวครับ มันทำให้เรากล้าแสดงออกและฝึกพูดคุยสนทนาในชีวิตจริงให้เราสามารถคุยสนทนาได้อย่างไหลลื่น
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะครับ🙏🏻
- 119
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
