ช่วงนี้ฉันเช็ค Memories on this day บ่อย ๆ สิ่งที่มักจะเด้งขึ้นมาเสมอคือ รูป “สุนัข” ที่ฉันเคยเลี้ยง คิดถึงจัง นานแล้วนะที่ไม่ได้เจอ แล้วทุกคนล่ะ มีน้องที่คิดถึงเหมือนฉันไหม?
🐶 ตั้งแต่ฉันจำความได้ ชีวิตของฉันก็มีสุนัขอยู่ด้วยทุกช่วงชีวิต ด้วยความที่ฉันเด็กมาก เลยมีทั้งตัวที่จำไม่ค่อยได้และตัวที่ฉันโตพอจะจำได้ ประมาณป. 3 ฉันเดินผ่านร้านขายสัตว์เลี้ยงหลังจากซื้อของที่ซุปเปอร์กับแม่เสร็จ ฉันเห็นลูกสุนัขหลายตัวที่พึ่งมาใหม่และอ้อนแม่ขอรับน้องมา ฉันรับน้องมา 2 ตัว ตัวผู้ชื่อ “อั่งเปา” และตัวเมียชื่อ “แต๊ะเอีย” ชื่อรับทรัพย์เสียไม่มี ฉันไม่ได้ตั้งเองหรอกนะ ลำพังตอนนั้นยังคิดอะไรไม่ค่อยได้ เลยให้พี่สาวตั้งให้ ฉันว่าถ้าตั้งเองคงไม่พ้นน้องหมีน้อยแน่ ๆ
🐶 น้อง ๆ อยู่กับฉันจนเวลาผ่านมาไม่นาน น้องแต๊ะเอียก็จากโลกไป เนื่องจากลำไส้ของน้องไม่ดี ตอนนั้นฉันเผชิญกับความเสียใจครั้งแรกเลย ฉันร้องไห้จนแทบไม่มีน้ำตา เพราะนี่คือเพื่อนที่ฉันรักมาก เล่นด้วยกัน นอนด้วยกันทุกวัน แต่ตอนนี้เพื่อนไม่อยู่แล้ว พ่อฉันจัดการขุดดินที่สนามหญ้าหน้าบ้าน ใกล้กับต้นซินต้นใหญ่ที่พอจะให้ร่มเงา พ่อเอาน้องมาวางไว้ในหลุม น้องตัวแข็งและซีดมาก จังหวะที่พ่อกวาดเอาดินมากลบตัวน้อง ฉันใจสลายจนยืนกอดคอกันร้องไห้เสียงดังกับพี่สาว ทั้งวันนั้นฉันหยุดร้องไห้ไม่ได้เลย พ่อเลยบอกว่า “ถ้าร้องไห้น้องจะไม่มีความสุขนะ” พ่อชี้ไปที่ที่พ่อเอาดินกลบไปเมื่อครู่ “ดูสิ น้องไม่ได้ไปไหน น้องยังอยู่กับเรา อยู่ที่บ้านนี้กับเราเสมอ” คำพูดที่ฟังยังไงก็หลอกเด็กของพ่อปลอบประโลมฉันจนหยุดร้องไห้ในที่สุด🌳🍃
🐶 เวลาผ่านไป ฉันก็กลับมาร่าเริงและเล่นกับอั่งเปาเหมือนเดิม แต่อั่งเปากลับแปลกไป ไม่วิ่งไปมาเหมือนไม่ก่อน พ่อกับแม่ฉันบอกว่าเราเคยเลี้ยงมาเป็นคู่พี่น้อง มีกันอยู่สองตัว วิ่งเล่นด้วยกัน พอตอนนี้เหลือตัวเดียว ก็คงจะเศร้าและเหงาเป็นธรรมดา เพราะสาเหตุนี้เองเลยทำให้ครอบครัวฉันให้ความใส่ใจกับอั่งเปาเพิ่มขึ้นเป็นพิเศษ อาจจะเป็นเหมือนการขอโทษ ที่ดูแลไม่ดีจนทำให้เขาเหลือตัวเดียวเหงา ๆ แบบนี้
จ๊ะเอ๋
🐶 อั่งเปาอยู่กับฉันมา 13 ปี ตั้งแต่ฉันเป็นเด็กประถมตัวน้อยจนเติบโตถึงวัยมหาวิทยาลัย ระยะเวลาที่ผ่านมาฉันเคยทำตัวเป็นเด็กที่แกล้งน้องเป็นประจำ จนสำนึกเองได้และหันมาดูแลประคบประหงมเขาเป็นอย่างดี ตั้งแต่เหตุการณ์นั้นอั่งเปากลายเป็นสุนัขที่เงียบมาก ไม่เห่า ไม่เรียกร้องขอออกไปเจอเพื่อนแถวบ้านเลย เขาอาจจะชินกับการอยู่ตัวเดียวแล้วหรือเปล่านะ บางทีโลกทั้งใบของอั่งเปาอาจจะมีแค่ครอบครัวฉันก็ได้ 🌏
ขอมือเป็นแล้ว เก่งมาก ๆ
🐶 แทนที่ระหว่างทาง 13 ปีของอั่งเปาจะได้รับแต่ความรักจากครอบครัวของฉัน อั่งเปาก็ต้องแยกไปอยู่กับพ่อเพียงลำพัง เพราะปัญหาครอบครัวของฉัน ส่วนตอนนั้นตัวฉันเองต้องย้ายเข้ามาเรียนในกรุงเทพ ทำให้ห่างหายจากอั่งเปาไปนาน ไม่รู้ว่าระหว่างที่แยกกัน อั่งเปาจะเฝ้ารอฉันตลอดเลยหรือเปล่า ฉันกลับบ้านปีละไม่กี่ครั้ง และทุกครั้งที่เปิดประตูบ้าน อั่งเปาจะมาต้อนรับฉันอย่างตื่นเต้นเสมอ หางกระดิกไปมา หูตั้งขึ้น ลิ้นห้อยออกมา และลมหายใจถี่ ๆ ฉันยังจำได้ดี “ฉันทำให้น้องรออีกแล้วสินะ”
🐶 น้องรอฉันจนวาระสุดท้ายของตัวเอง วันที่น้องจากไป ฉันทำงานสำคัญอยู่ต่างจังหวัด ภาพวันนั้นฉันจำได้ดี ฉันกำลังฟังการประกาศผลรางวัลในงานเลี้ยง จู่ ๆ เสียงเรียกเข้าของพี่สาวดังขึ้นมา ฉันรับสายด้วยอารมณ์ร่าเริงมาก ๆ ปลายสายเรียกแค่ชื่อฉันด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ ฉันรู้ทันทีว่ามีอะไรไม่ดีเกิดขึ้น “น้องไม่อยู่แล้วนะ” พี่ฉันพูดสั้น ๆ แต่โลกฉันหยุดหมุนไปทันที เสียงเพลงจากบนเวทีและเสียงคนจอแจหายไปชั่วขณะ เหมือนหูดับอย่างนั้น แต่เพื่อนทั้งโต๊ะที่นั่งด้วยกันอยู่ ๆ ก็ทำหน้าดีใจกับฉันและบอกฉันว่า ฉันได้รางวัล ให้ขึ้นเวทีตอนนี้เลย ฉันเดินเหมือนคนเสียสูญ น้ำตาไหลเป็นสายไปยืนรอข้างเวที ทุกคนตรงนั้นตกใจ แต่ฉันรีบปาดน้ำตาและขึ้นไปรับรางวัล ยิ้มแบบที่ควรจะเป็น วันนั้นเป็นวันที่ฉันรู้สึกแย่ที่สุดในชีวิตเลย
นั่นเป็นเพราะฉันเสียเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันไปอีกแล้ว
🐶 นึกถึงเหตุการณ์นี้ทีไร เหมือนมีก้อนความรู้สึกมาจุกอยู่ที่คอฉันตลอดเลย ฉันรู้สึกผิดกับน้องที่ไม่ได้อยู่ด้วยในเวลาที่เขากำลังทรมานที่สุด ไม่ได้ใส่ใจน้องอย่างที่ควรจะเป็น น้องมีเวลาอยู่กับฉันตั้ง 13 ปี แต่ฉันกลับเอาแต่ให้น้องรออยู่ที่บ้าน รอฉันเปิดประตูกลับมาหา บางทีน้องอาจจะรอฉันจนเหนื่อย น้องเลยไม่รอฉันกลับมาหาแล้ว
รักมากจนเอาเสื้อพี่สาวมาห่มให้
🐶 ฉันอยากจะส่งสารถึงคนที่มีน้องที่น่ารักแบบฉัน “ให้ความรักเขาเยอะ ๆ นะคะ” อย่าทำให้เขารอแบบฉันทำ ไม่แน่สักวันที่เขารอไม่ไหว เขาอาจจะจากไปอย่างไม่กลับมาเลยก็ได้
🐶 ตอนนี้ฉันทำใจได้แล้ว แต่ต่อจากนี้ไป “ฉันไม่อยากจะเลี้ยงสุนัขอีกแล้ว” เพราะฉันทำใจไม่ได้เวลาเสียเขาไป ขอมองดูอยู่ห่าง ๆ อาจจะมีความสุขมากกว่า ทุกวันนี้เวลาที่ผ่านมาเห็นรูปน้อง ฉันก็จะยิ้มเสมอ เพราะฉันคิดถึงเขามาก ไม่รู้ว่าป่านนี้จะวิ่งเล่นบนสวรรค์จนเหนื่อยแล้วหรือยัง หวังว่าอั่งเปาจะคิดถึงคนข้างล่างนี้บ้าง เพราะฉัน พ่อ แม่ และพี่สาว ทุกคนคิดถึงอั่งเปาเสมอ แน่นอน แต๊ะเอีย และน้องตัวอื่น ๆ ด้วย ดูแลตัวเองด้วยนะ และขอโทษจริง ๆ สำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา
ด้วยความคิดถึงมาก ๆ
พี่สาวอั่งเปา
🐶
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
