20 ม.ค. 2021 เวลา 13:35 • นิยาย เรื่องสั้น
#จันทร์เจ้าขาตอนพิเศษ,
#ที่มาตัวละครตอนที่7,
(20/1/2021)
สวัสดีครับ เพื่อนๆ
จันทร์เจ้าขา ในวันนี้.. เป็นตอนพิเศษ ก่อนที่จะถึงตอนสุดท้ายของเรื่องราวคุณ
พีระในวันอาทิตย์ครับ
และตอนถัดจากนั้น จะเป็นเรื่องราวของผู้กองหนุ่มครับ
ผมขอส่งความสุขให้เพื่อนๆ ด้วยจันทร์เจ้าขา ตอนพิเศษในค่ำคืนนี้ พร้อมกับคลิป อีกหนึ่งเพลงประกอบจันทร์เจ้าขา ชื่อเพลงว่า
“หวนอาวรณ์” (เนื้อเพลงเพราะๆดัดแปลงเล็กน้อย จากบทกลอนของคุณหนูพา กันนะครับ) 😇🎶🎵❤️💙
สุขสันต์คืนวันพุธนะครับ
..
..
บทที่1 ตอนที่ 7:คุณพีระ(3)
#บนเรือบดของคุณเพิ่มขณะอยู่กลางแม่น้ำเจ้าพระยา..
“คุณหนูพาหายใจเข้า กลั้นหายใจ และจับมือ พีระให้แน่นอย่าปล่อยนะขอรับ”
เสียงคุณพีระตะโกนดังขึ้นในช่วงเวลาแห่งความโกลาหล ก่อนที่เรือจะพลิกคว่ำ พาทุกคนตกลงสู่สายน้ำลึกเชี่ยว ของแม่น้ำเจ้าพระยา..
“สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยลูกด้วยเจ้าข้า เอ๊ย !!!”
เสียงทองดีร้องดังลั่นครั้งหนึ่ง ก่อนที่จะจมหายลงไปพร้อมกับคนอื่นๆ..อย่างรวดเร็ว..
..
..
..
ในความลึก..มืด..เย็นของสายน้ำเจ้าพระยา
ร่างทุกคนกำลัง จมดิ่งลงไปสู่ด้านล่างตามกระแสน้ำเชี่ยว..ที่หมุนวนดึงดูดเกินกำลังต้าน..
คุณพีระค่อยๆปรับสายตาให้คุ้นชินกับความมืด และตั้งสติมองไปยังร่างของแต่ละคนที่กำลังตะเกียกตะกาย..ว่ายต้านกระแสน้ำวนปริศนาอยู่นั้น
คุณพีระเองรู้สึกตกใจกับภาพที่เห็นในขณะนี้ อย่างที่สุด..
เพราะร่างของแต่ละคนที่เห็นนั้น ..กลับเป็นร่างของบุคคลที่คุณพีระ ไม่เคยคุ้นเคยมาก่อน..
โดยเฉพาะภาพของคุณหนูพาที่กำลังตื่นตกใจ และจับมือคุณพีระแน่นในขณะนี้..
กลับเป็นร่างบอบบางน่าทะนุถนอมของหญิงสาวสูงศักดิ์ ที่มี ผิวขาวเจือด้วย..
ประกายความงามพิเศษบางอย่างในผิวนั้น ..
รวมถึงอำนาจของสายตาที่เย้ายวน งดงามราวกับนางฟ้านางสวรรค์..
ยิ่งผมสีดำขลับที่กำลังสยายอยู่ในคลื่นน้ำ..พร้อมผ้าคล้องแขนโปร่งบางสีทองนั้น..ที่กำลังสะบัดช้าๆ แตะโดนสร้อยคอที่มีจี้รูปจันทร์เสี้ยวเรืองแสง..
ดูวูบไหว..
ยิ่งทำให้รู้สึกคล้ายกับเห็นภาพของนางเมขลา ที่กำลังโบยบิน ล้อเล่นลมอยู่ในชั้นท้องฟ้าอากาศ..อย่างไรอย่างนั้น..
คุณพีระพยายามรวบรวมเรี่ยวแรง กวาดมือ และตีขาต้านกระแสน้ำ..พาร่างของคุณหนูพากลับขึ้นสู่ผิวน้ำอีกครั้ง..
แต่ดูเหมือน..ยิ่งออกแรงต้านมากเท่าใด ..กระแสน้ำหมุนปริศนา ก็ยิ่งฉุดให้คุณพีระจมดิ่งลงมากกว่าเดิม
..
..
..
#บริเวณท่าน้ำใกล้ๆเรือนของคุณพีระราวหนึ่งปีก่อนเหตุการณ์ในวันนี้,
“ทำไมพีระถึงยอมอยู่เฉยให้เจ้าผาดกับพรรคพวก..
หมิ่นเกียรติ และกระทำการชกต่อย แต่ฝ่ายเดียว.. โดยไม่สู้..ไม่แก้ต่างใดๆ..
หรือ จะวิ่งมาร้องเรียกให้พี่เพิ่ม ไปช่วย สักนิดก็ไม่มี..
นี่ถ้าไม่ใช่เพราะ บังเอิญพี่เพิ่ม จะมาเอาเรือ ออกไปรับคุณแม่ท่าน..เห็นทีจะมีฟกช้ำกว่านี้ อีกมากโข..
คุณพี่เพิ่ม พูดพลางก็มองสำรวจรอยช้ำ ตามจุดต่างๆ และหน้าตาของคุณพีระ พร้อมกับรอฟังคำตอบ...
คุณพีระหลบสายตาคุณเพิ่ม และพูดตอบเบาๆ ว่า..
“พีระ ไม่อยากใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหาขอรับ ..
พีระจึงใช้วิชาการต่อสู้ที่ คุณพี่เพชร (พี่ชายคนโต) และคุณพี่เพิ่ม สอนมา.. เพียงเพื่อหลบเลี่ยง ปกป้องจุดสำคัญจากหมัดและเท้าของพวกพี่ผาด เท่านั้นขอรับ..
แต่ครั้นเมื่อ คุณพี่เพิ่มมาพบเห็น ..พวกพี่ผาดเห็นว่าคุณพี่เพิ่มมาคนเดียว ..
จึงวิ่งเข้าไป หมายจะรุมทำร้ายคุณพี่เพิ่ม เป็นรายต่อไป..น่ะขอรับ
แต่อนิจจา.. คุณพี่เพิ่มมิได้ยั้งฝีมือเลย.. พี่ผาดและพวกคงจะเจ็บหนักแน่ทีเดียว ขอรับ คราวนี้..
ดูท่า..จะบาดเจ็บฟกช้ำ มากกว่าพี่ระ มากนักขอรับ”
คุณพีระเผลอ อมยิ้ม.. และถามคุณพี่เพิ่มขึ้นว่า..
“แล้วทำไมคุณพี่เพิ่ม.. ถึงไม่เรียก พี่ไกรสร กับเจ้าทองดี .. หรือพี่เพชรมาช่วยล่ะขอรับ
กลับเลือกที่จะรับมือกับพวกพี่ผาด แต่เพียงลำพัง นะขอรับ..
มันอันตรายมากจริงๆนะขอรับ..พี่เพิ่มเพียงคนเดียว สู้กับพี่ผาดและพรรคพวกอีกราวเจ็ดคน”
คุณพี่เพิ่มลูบศีรษะน้องชายด้วยความเอ็นดู แล้วจึงหันมองไปที่ท่าน้ำ ..ก่อนที่จะ
รำพึงเบาๆ กับคุณพีระว่า..
“ หากในเวลาจวนตัวคับขัน..ยามที่เราจักต้องปกป้องคนที่เรารัก..
ยามนั้นความรักจักประทานกำลังและความคุ้มครองเรา.. อย่างมากล้น จนอัศจรรย์ยิ่งนัก พีระ..
แล้ววันหนึ่ง เมื่อถึงเวลานั้น.. พีระจะต่อสู้อย่างที่สุดกำลัง..อย่างแน่นอน น้องชายของพี่เพิ่ม..”
คุณพี่เพิ่มหันหน้ากลับมามองคุณพีระ พร้อมกับรอยยิ้มที่มั่นใจ..ในตัวของน้องคนสุดท้องคนนี้..
..
..
#ใต้แม่น้ำเจ้าพระยาที่ระดับความลึกราว 2-3 วา
“แล้ววันหนึ่ง เมื่อถึงเวลานั้น.. พีระจะต่อสู้อย่างที่สุดกำลัง..อย่างแน่นอน น้องชายของพี่เพิ่ม..”
เสียงของพี่เพิ่มจากความทรงจำในครั้งนั้น..
ปลุกคุณพีระที่กำลังจะหมดสติ.. ให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง..
คุณพีระจึงรีบหันไปมองที่คุณหนูพาที่ตอนนี้ หลับตานิ่งสนิท ลอยนิ่งไม่ไหวติงอยู่ข้างๆ คุณพีระ
คุณพีระจึงรวบรวมกำลังขึ้นอีกครั้ง และกลั้นใจว่ายสู้กระแสน้ำ..
แต่คราวนี้ ดูเหมือนจะมีมวลน้ำบางอย่าง ..คล้ายเป็นมือมาคอยหนุนกำลังรองให้เท้า และร่างกายของคุณพีระ..ไม่ให้ถูกดูดวนไปกับสายน้ำ..
มวลน้ำนั้น ยังห่อหุ้มกั้นไม่ให้กระแสน้ำปริศนานั้น สัมผัสร่างกายของคุณพีระ และคุณหนูพา..อีกด้วย
เพียงชั่วอึดใจ.. คุณพีระ ก็สามารถพาคุณหนูพา พุ่งขึ้นมาสัมผัสกับอากาศเหนือสายน้ำเจ้าพระยาได้อีกครั้ง..
คุณพีระค่อยๆ ว่ายประคองพาร่างคุณหนูพาที่ไม่ได้สติให้ขึ้นไปนอนพาดอยู่บนท้องเรือบดที่คว่ำอยู่ ..
แล้วคุณพีระ จึงหายใจงับอากาศอีกครั้ง..ก่อนที่จะกลั้นใจ ดำน้ำลงไปช่วยคนอื่นๆ ..ต่อไป
..
..
“ขอคุณพี่เพิ่ม อย่าเพิ่งเป็นอะไรเลยนะขอรับ..
น้องชายคนนี้ กำลังจะลงไปช่วยอยู่นี้แล้ว ขอรับ..”
..
..
จบบทที่ 1 ตอนที่7
#เกร็ดเพิ่มเติม
-หน่วยวัดระยะไทย
1 วา=2 เมตร
-มวย 5 สายของไทย
สายแรก มวยลพบุรี
1. มวยลพบุรี
     มวยลพบุรีนั้น ถือเป็นมวยไทยภาคกลาง เอกลักษณ์ของมวยลพบุรี คือ เป็นมวยที่ชกฉลาด มีการรุกรับที่คล่องแคล่วว่องไว ต่อยหมัดตรงแม่นยำ เรียกว่า “มวยเกี้ยว” หมายถึง มวยที่ใช้ชั้นเชิงเข้าทำคู่ต่อสู้ โดยใช้กลลวงมากมาย เคลื่อนตัวอยู่เสมอ หลอกล่อ หลบหลีกได้ดี สายตาดี รุกรับและออกอาวุธหมัด เท้า เข่า ศอกได้อย่างรวดเร็ว สมกับฉายา “ฉลาดลพบุรี” และเอกลักษณ์อีกอย่างที่เห็นได้ชัดคือ มีการพันมือครึ่งแขน แต่ที่แปลกและเด่นกว่ามวยสายอื่น ๆ คือ การพันคาดทับข้อเท้า ซึ่งเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของมวยลพบุรี 
สวัสดี และขอจบเพียงเท่านี้
ขอบคุณครับ
ร้อยเรียงจันทร์เจ้าขา
(T.Mon)
20/1/2021

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา