ยอมรับ(3)
ไม่ได้มีอะไรได้มาง่ายดายโดยเฉพาะการว่ายทวนกระแสจิตด้วยแล้วมันยากมากมายจริงๆ แต่หากฉันยอมแพ้ทิ้งไปเสียก็คงไม่ได้รู้ได้เห็นตามจริง คงจะมีเพียงคำว่าอ่านมาแล้วฟังมาแล้วเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งไร้ประโยชน์หากไม่ลงมือปฏิบัติขัดเกลาฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง แม้จะเชื่องช้าบ้างเดินเป๋เดินเซบ้างแต่ยังมั่นคงในทางที่เลือกเดินเสมอ
ฉันตระหนักถึงความไม่แน่นอนหรือสิ่งที่เราไม่อาจควบคุมได้ดี เพราะได้ผ่านเรื่องราวต่างๆมามากมาย มากมายจนหากจะแต่งเป็นนวนิยายคงได้เป็นร้อยเรื่องไม่ซ้ำกัน ซึ่งหลายๆคนคงมีประสบการณ์หลากหลายในชีวิตแตกต่างกันไปแต่ก็จะคงรูปแบบเดิมๆคือสุขทุกข์สรรเสริญนินทา ไล่ไปไล่มาจนครบหมดเรียกโดยรวมว่า"โลกธรรม8"
ฉันใช้การมองทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในแต่ละวัน นับจากวันที่เริ่มน้อมนำธรรมะมาปฏิบัติซึ่งฉันได้ยอมรับไปแล้วว่าตนเองมีข้อผิดพลาดมากมาย และยังค้นพบอีกด้วยว่าหากฉันจะแก้ปัญหาให้ตรงจุดนั้นควรแก้ที่ความคิดของฉันเอง เพราะต้องยอมรับความจริงอีกอย่างคือกลไกในสังคมมันไม่ตามใจเรา ฉันจึงใช้"โลกธรรม8"กลไกธรรมชาติที่พระพุทธองค์ชี้ให้เห็นว่ามีอยู่คู่โลกขึ้นมาจำแนกเหตุการณ์ที่พบเจอในแต่ละวัน จัดหมวดหมู่ให้เสร็จสรรพเหมาะสมต่อเหตุการณ์นั้นๆ และเพียงเท่านี้ฉันก็ไม่เหลือเวลาไปต่อกรกับใครๆ เพราะมัวสาระวนอยู่กับการพิจารณาเจตนาพร้อมทั้งการกระทำของตน และการได้รับการแสดงออกกลับมาจากบุคคลในสังคมรอบตัว
ฉันใช้เวลาปรับตัวกับการมองให้เห็น"โลกธรรม8"นี้ค่อนข้างนานพอสมควร ก็ใจคนเรามันอบรมยากเย็นเสียจริง บางครั้งต้องโดนด่าก่อนสติจึงบังเกิดระลึกได้ บางครั้งไปทำร้ายจิตใจผู้อื่นก่อนจึงคิดได้ภายหลัง ต้องยอมรับเลยว่าแค่การมองให้เห็น"โลกธรรม8"ยังลำบากขนาดนี้ ฉันจึงออกจะขยาดต่อหลักธรรมข้ออื่นๆเสียแล้ว ชักหวาดๆว่าเริ่มต้นปฏิบัติมาก็เปิดหัวข้อให้ตัวเองลำบากแล้วกระมัง แต่เพราะยอมรับว่าตนนั้นแสนแย่จึงอยากจะแก้ไขด้วยการเอาเรื่องใกล้ตัวแค่คำว่า"สุขกับทุกข์"ก่อน เป็นการใช้อุบายดึงจิตให้ออกจากวังวนห้วงทุกข์ที่ฝังใจอยู่เนิ่นนานก่อนหน้านี้
และด้วยความมึนๆอึนๆที่จะเดินหน้าแต่ไม่มั่วสับสนในความคิด ฉันก็สามารถใช้สติให้ทันจำแนกจัดหมวดหมู่เหตุการณ์กับโลกธรรม8ได้สมใจปรารถนา ทำให้ฉันกลายเป็นคนใจเย็นในความรู้สึกตนและสายตาคนทั่วไปได้ สมาธิในการฝึกฝนหรือทำงานตลอดทั้งความอดทนต่อการรักษาอาการป่วยก็รู้สึกได้ว่าดีขึ้นมาก มากเสียจนฉันประหลาดใจตนเองที่สามารถวางเรื่องทางบ้านหรือเรื่องขุ่นข้องหมองใจใดใดลงได้อย่างถ่านไม่เหลือเชื้อไฟ มุ่งสนใจเพียงสิ่งที่อยู่ตรงหน้าซึ่งแตกต่างจากสมาธิในการทำงานหรือทำใดใดก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิง เพราะหากเป็นก่อนหน้านี้แม้จะมีสมาธิในการทำงานอยู่ก็จริงแต่หากมีเรื่องที่ไม่สบอารมณ์เกิดขึ้นก็จะเก็บอาการเดือดดาลไว้ภายในเป็นการข่มไว้รองานเสร็จก่อนค่อยเจอกัน!
ขณะที่ได้สัมผัสถึงความเปลี่ยนแปลงในใจและการกระทำของตนนั้น ฉันต้องยอมรับว่าเหตุที่ประหลาดใจนั้นเกิดจากการฝึกฝนเช่นเด็กน้อยหัดคัดลายมือ เมื่อคัดลายมือจนชำนาญสวยงามตามที่ตั้งใจก็กล่าวได้ว่าประสบผลสำเร็จจากการฝึกฝนส่วนคำว่าสตินั้นเด็กน้อยไม่อาจทราบได้ ฉันเองก็เป็นเช่นนั้นแม้จะมีคำว่าขาดสติหรือได้สติร่วมอยู่ตลอดการฝึกฝนแต่ฉันก็ไม่ได้เข้าใจถึงคำว่า"สติ"นั้นตามหลักธรรมเลยแม้แต่น้อย สภาวะที่เกิดกับฉันนั้นเรียกได้ว่าเป็นการตอบสนองโดยอัตโนมัติจากการฝึกฝนโดยแท้ และด้วยเหตุนี้เองจึงนำไปสู่ปัญหาที่ดูเหมือนจะใหญ่กว่าเดิม...
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
