Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
pagerP.
•
ติดตาม
22 ม.ค. 2021 เวลา 10:37 • นิยาย เรื่องสั้น
#นิยายวาย
TEA COFFEE AND RAIN.
ตอนที่1
บ้าเอ้ย! ตกแบบนี้ก็เปียกหมดนะซิ
"ไอ้เหี้ยยยยย! อะไรกันเนี้ยยยยย" ผมสบถออกมาเมื่อมีละอองน้ำตกลงมากระทบตัว
"บ้าเอ้ย ตกหนักซะด้วย" วันนี้เป็นวันซวยอะไรของผมกันนะ ตั้งแต่เช้าก็ไปเรียนสาย ไปถึงมหาลัยดันลืมงานที่ต้องเอาไปพรีเซนต์โดนอาจารย์บ่นจนหูชา ดีที่พอจะหาหลักฐานว่าทำงานเสร็จแล้วจริงๆ จึงได้เลื่อนพรีเซนต์เป็นคาบหน้า พอเลิกเรียนก็ดันเผลอหลับบนรถไฟฟ้าใต้ดินดีนะที่เลยไปแค่สถานีเดียว แล้วนี่ก็นึกบ้าอะไรไม่รู้เลือกที่จะเดินย้อนกลับมาแทนที่จะเลือกนั่งรถอะไรสักอย่างกลับมา สุดท้ายเป็นไงละ ซวย! โดนฝนตกใส่จนได้
ผมจำได้ว่าข้างหน้าเป็นร้านกาแฟนิ ลองเข้าไปหยุดฝนคงไม่เป็นไรมั้ง ผมวิ่งเข้าไปในร้านกาแฟร้านนั้น ที่ไม่ได้ดูแม้กระทั้งชื่อร้าน ด้วยร่างกายที่เปียกมะล่อกมะแล่ก โจงกระเบนแดงที่นุ่งอยู่ค่อนข้างหลุดหลุ่ย เสื้อนักศึกษาเปียกจนเห็นเรือนร่างภายใน
"เห้อออ เปียกขนาดนี้เลยเหรอ วิ่งมาแค่นิดเดียวเอง" ผมบ่นกับตัวเองพลางสะบัดตัวเบาๆให้น้ำที่เกาะอยู่บนตัวกระเด็นออกไปบ้าง โชคดีที่ในร้านไม่มีใครอยู่ไม่อย่างงั้นคงเสียมารยาทน่าดู
"เห้อออออ เปิดแอร์เย็นจังง่ะ หนาวนะเนี้ย" ผมพูดกับตัวเองพลางเอามือกอดอกเพื่อคลายความหนาวพร้อมกับมองออกไปน้อกกระจกทางหน้าร้านเพื่อดูว่าเมื่อไหร่ฝนจะหยุดตกเสียที
"รับอะไรดีครับ" เสียงทุ้มๆของผู้ชายซักคนซึ่งน่าจะเป็นพนักงานของร้านดังขึ้นข้างหลังผม ผมที่ตอนแรกคิดว่าจะเข้ามาขอหลบฝนเฉยๆคงต้องสั่งอะไรเป็นมารยาทซักหน่อยแล้วละ
"เออออ เอาเป็นชาดำเย็นแล้วกันครับ" ผมสั่งทั้งที่ยังไม่หันกลับไปมอง เดียนะ ชาดำเย็น! ตอนฝนตกเนี้ยนะมึง! พนักงานคนนั้นยังเงียบอยู่ ผมจึงได้หันกลับไปมอง เขาทำหน้าเป็นเชิงถามว่า รับอะไรนะครับ แล้วพยักหน้าไปทางเมนู ตอนนั้นเองทีผมก็ได้เห็นว่าร้านนี้มีแต่สารพัดเมนูกาแฟ แต่ไม่มีเมนูอื่นเลย ผมนี่อึ้งไปเลยครับ
'เวรเอ้ยยย ปล่อยไก่มั้ยล่ะ เอาอะไรดีละทีนี้ ไม่สั่งก็คงเสียมารยาท กาแฟก็ไม่ดื่มอีกกู เอาวะลองถามดูก่อน'ผมคิดในใจทั้งที่สายตายังจับจ้องอยู่ที่เมนูเครื่องดื่ม
" เออคือออ ผมไม่ดื่มกาแฟน่ะครับ พอจะมีเมนูอื่นมั้ย" ผมตัดสินใจถามออกไป พร้อมกับรอดูปฏิกิริยาของพนักงานตรงหน้า เขานิ่งไปนิดนึงก่อนจะตอบกลับมาว่า
"อันที่จริงร้านผมไม่มีเมนูอื่นนะครับนอกจากกาแฟ แต่วันนี้ถือว่าต้อนรับลูกค้าใหม่ที่มาพร้อมฝนคนนี้ เดียวผมชงโกโก้ร้อนให้นะครับ รอสักครู่" เขาตอบพร้อมกับหายเข้าไปหลังร้าน และกลับมาพร้อมกับอะไรสักอย่างที่น่าจะเป็นผงโกโก้แหละ แล้วก็ผ้าขนหนูสีขาวอีกผืนหนึ่ง เมื่อมาถึงเคาน์เตอร์บาร์ เขายื่นผ้าขนหนูผืนนั้นมาให้ผม
" เอาไปใช้สิครับ น่าจะหนาวนะ"ผมรับมาก่อนจะกล่าวขอบคุณ เขาหันไปชงโกโก้ให้ผมต่อนั้นทำให้ผมเพิ่งมีโอกาสได้แอบสำรวจรูปร่างหน้าตาเขา เขาเป็นคนค่อนข้างสูง น่าจะประมาณร้อยแปดสิบแหละ เออนี้คงไม่ค่อนข้าง ใช้ เขาสูง ผิวขาว รูปหน้าหล่อเหลาแบบพิมพ์นิยมปีสองศูนย์สองศูนย์ ผมคงบรรยายอะไรได้ไม่เยอะ รวมๆคือหล่อ! หล่อมากกก โดยเฉพาะตอนที่กำลังใช้ช้อนคนแก้วนั้นน่ะ มันดีมากจริงๆนะ ให้ตายสิผมไปอยู่ใหนมาเนี้ย ทำไมเพิ่งแวะมาวะเนี้ย
"ได้แล้วครับ เมนูพิเศษ" เขาบอกก่อนที่ผมจะหลุดจากพะวัง ผมกำลังจะยกแก้วขึ้นดื่ม "ระวังร้อนนะครับ" เขาบอกอีก ผมจึงได้เป่าโกโก้ร้อนแก้วนี้พอเป็นพิธี เนื่องจากผมเป็นคนชอบดื่มชามาก เพราะฉะนั้นความร้อนของโกโก้แค่นี้ทำอะไรผมไม่ได้หรอก แต่ก็นะ ผู้ชายอุตสาห์เตือนก็ฟังๆไว้หน่อย ผมดื่มมันลงไป ก่อนที่จะรู้ว่า มันอร่อย บ้าน่าตอนแรกนึกว่าจะเป็นโกโก้ธรรมดาๆที่ใหนได้นี่มันโกโก้พรีเมียมชัดๆ เอาละครับผมบอกไปว่าผมชอบดื่มชา ตอนนี้เพิ่มโกโก้ที่ผู้ชายคนนี้ชงไปอีกสักอย่างละกัน
"เป็นไงบ้างครับ พอจะดื่มได้มั้ย" ผมหลุดจากพะวังอีกครั้ง บ้าจริงยังไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเลยนะเหม่อสองรอบแล้ว
"อร่อยมากครับบบ อร่อยมากเลย ผมไม่ค่อยดื่มของพวกนี้เท่าไหร่ แต่อันนี้ดีมากเลย นุ่มมากๆ ชอบมากเลยยย วันหลังจะมาสั่งอีกนะครับ แต่ว่า....." ผมพูดออกมายาวเหยียดพร้อมกับบอกว่าคราวหน้าจะแวะมาสั่งเมนูนี้อีก แต่นึกขึ้นมาได้ว่าร้านนี้ขายเฉพาะกาแฟ เสียงผมจึงอ่อนลงในท้ายประโยค พร้อมกับทำหน้ามุ้ยหน่อยๆ
" ฮ่าๆๆๆๆ ถ้าสัญญาว่าจะแวะมาอีก ก็จะชงให้ดื่มนะครับ" ร่างสูงตรงหน้าบอก
"จริงเหรอครับ พูดแล้วนะ ห้ามโกหกละ" ผมพูดกับเขาออกไปด้วยความตื่นเต้น เขาพยักหน้าเบาๆกับรอยยิ้มเล็กๆบนใบหน้าพร้อบกันที่เขาชูนิ้วก้อยขึ้นมา ผมทำหน้างง
"สัญญาไงครับ" เขาบอก ผมยิ้มพร้อมกับตอบว่า
" อือ สัญญา" เขายิ้มกว้างกว่าเดิมแต่ไม่กว้างเท่าผมหรอก ก่อนจะปล่อยมือแล้วถามว่า
" ทานขนมมั้ยครับ ชีสเค้กร้านผมอร่อยนะ" ผมยิ้มกว้างขึ้นไปอีก เอาจริงๆคือจะฉีกถึงหูละ ก่อนจะหุบยิ้มลงแบบฉับพลัน
"เห้ออ อยากลองนะครับ แต่พรุ่งนี้ผมต้องไปโชว์ "รำซัดชาตรี*¹" นะสิครับ มันต้องถอดเสื้ออะ เดียวพุงออก" ผมเบินปากพร้อมกับเอามือตบพุงกะทิน้อยๆให้เขารู้ว่าผมเซ็งมากจริงๆที่ไม่ได้รับคำชวนของเขา
" งั้นไม่เป็นไรครับ ไว้วันหลังถ้าแวะมาอีกอย่าลืมสั่งนะครับ" เขายิ้มตอบเบาๆ ซึ่งผมคิดว่าน่าจะเป็นรอยยิ้มสไตล์เขาแหละ บ้าเอ้ย น่ารักว่ะ เขิน ผมคิดไปพลางเสมองไปข้างนอกก็เห็นว่าฝนยังคงไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
"เห้อออ ตกหนักเลยนะครับเนี้ย" ผมพูด
"อืมม แต่ดีแล้วละครับ" เขาตอบ
" ดีอะไรกันครับ น่าเบื่อจะตาย หนาวก็หนาว"ผมถามพลางกระชับผ้าขนหนูให้แน่นขึ้นเพื่อแสดงให้เขาเห็นว่ามันหนาวจริง เขานิ่งไปแปปนึง ก่อนจะตอบกลับมาว่า
"ไม่มีอะไรหรอกครับ เราหนาวมากเหรอ เดียวพี่ปรับแอร์ให้ ขอโทษทีนะพอดีพี่ชอบอากาศหนาวนะ" ผมพยักหน้าให้พี่เขาไป นาทีนี้ไม่มีหรอกครับตอบตามมารยาทว่า 'ไม่เป็นไรครับผมทนได้'อะไรเถือกนั้นนะ หนาว! หนาวก็คือหนาว ขอบคุณที่เข้าใจกันครับ พี่เค้ากลับมาอีกครั้งพร้อมกับบล็อกไม้สำหรับเล่นJenga ผมทำหน้างงใส่พี่เขาไป
" ใหนๆฝนก็ตกหนักขนาดนี้แล้ว เราก็ยังกลับบ้านไม่ได้ ร้านพี่ก็มีเราเป็นลูกค้าคนเดียว มาเล่นอะไรสนุกๆกันดีกว่าครับ" เขาบอก ผมที่ชอบอะไรพวกนี้อยู่แล้วก็เลยได้แต่พยักหน้าเบาๆ
"แต่เรามีแค่สองคนเนี้ยสิ งั้นเปลี่ยนกติกากันหน่อย ก่อนเล่นเรามาเป่ายิ้งฉุบกันใครแพ้เป็นคนเล่นพร้อมกับตอบคำถามคนชนะหนึ่งคำถาม โอเค้" พี่เค้าคิดกติกาเสร็จศัพย์พร้อมกับเคลียร์บาร์ตรงหน้าให้เป็นที่โล่ง ก่อนจะวางบล็อคไม้ลงไป เอาจริงนะพี่ มึงจัดการขนาดนี้แล้ว ยังจะถามกูทำไมอีกเหรอ ผมสบทในใจโดยที่ลืมไปแล้วว่าเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนแค่จะเข้ามาหลบฝนในร้านกาแฟเท่านั้น ตอนนี้อยู่กับคนแปลกหน้าที่ไม่แม้แต่จะรู้จักชื่อด้วยซ้ำไป...
หมายเหตุ
*¹รำซัดชาตรี เป็นการแสดงที่ได้รับการปรับปรุงท่ารำมาจากรำซัดไหว้ครูในการแสดงละครชาตรี ซึ่งมีประเพณีถือกันว่า จะต้องมีรำเบิกโรงก่อนการแสดงละคร โดยให้ผู้แสดงฝ่ายชาย (ตัวพระ) 1คน รำไหว้ครูที่เรียกกันว่า"รำซัด" คือรำซัดไปตามท่วงทำนองและจังหวะเพลง ซึ่งต่อมากรมศิลปากรได้ดัดแปลงให้มีผู้รำทั้งฝ่ายชายและฝ่ายหญิง หรือบางครั้งเป็นแบบหญิงล้วนหรือชายล้วน รำให้เข้ากับจังหวะโทน กลอง กรับ ที่มีความกระฉับกระเฉง
ข้อมูลจาก
https://www.trueplookpanya.com/learning/detail/16172
รูปจาก
https://sites.google.com/site/ajanthus/ra-sad-chatri/
เราจะเปิดให้อ่านฟรีจนจบเลยน้า แต่คือเนื่องจากเราก็คือเด็กที่กำลังหาเงินเลี้ยงดูปูเสื่อตัวเองอยู่่ ถ้าสมมติใครสงสารและเห็นใจ สามารถโดเนทเป็นค่าขนมเล็กๆ น้อยๆ ได้ที่....
142-1-32689-1
นายพัฒนฐิติกรณ์ แสงสุวรรณ์
ธ.กรุงศรี
0936488476
TrueMoney
หรือโดเนทตามปกติของระบบได้เลยน้าาา^-^
ด้วยรัก
pagerP.
ยังไม่ตรวจคำผิด
ฝากนิยาบด้วยนะครับ แล้วก็ฝากกดติดตามกันด้วยยย จะรีบมาอัพให้นะครับ😊
บันทึก
1
1
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย