ฝึกอย่างไรไม่ก้าวหน้าสักที?
วันนี้ย้อนกลับมาที่เรื่องของการฝึกหรือการทำงานกันครับ
เคยเป็นมั้ยครับที่เวลาเราฝึกหรือทำอะไรสักอย่าง แล้วเรารู้สึกว่าเราไม่เก่งหรือเราไม่ก้าวหน้าสักที จนบางครั้งเรารู้สึกว่าอยากเลิกมันไปเลยบางที
ความรู้สึกนี้ผมเคยเป็นครับ ทั้งในเรื่องของงานและการฝึกหรือเล่นอะไรอย่างนึง
มีช่วงนึงครับ ผมฝึกวิชาดาบไทย ผมฝึกจนมาได้ในระดับนึงละ ก็ถือว่ามีฝีมือพอตัว ตอนนั้น เรารู้สึกว่าก็โอเคล่ะ พอผ่านไปสักพัก เราเห็นบางคนหรือเพื่อนเราที่ฝึกมาพร้อมกัน เค้าก้าวหน้าขึ้น เริ่มเก็บรายละเอียดอะไรๆได้มากขึ้น
ช่วงนึง มีการจัดการแข่งขันดาบไทยต่อสู้ครับ ผมก็บอกว่า ผมจะลงแข่ง ครูผมก็ถามคำถามนึง ไหวเหรอ พร้อมพูดกับผมว่า แน่ใจเหรอว่าจะแข่งได้?
เมื่อผมตอบตกลง ครูผมเลยบอกว่า การฝึกนั้นจะไม่เหมือนเดิมนะ ตัวผมอาจล้มเลิกกลางคันเลยก็ได้
ไอ้ราก็คิดว่า มันจะแค่ใหนกันเชียว ฝีมือเราก็ใช้ได้นะ
เมื่อถึงวันที่ฝึก วันแรกของอาทิตย์แรกในการฝึก (วันที่เปลี่ยน Mind set ผมไปเลย) เราก็นัดกันฝึกนู่นนี่นั่น ทำความเข้าใจกติกา
เมื่อฝึกเสร็จในแต่ละวัน ก็จะถึงเวลาทดสอบด้วยการสแปริ่งกับเพื่อน 3 Fights (3 นาทีต่อ 1 ยก. โดย 3 ยก = 1 Fight)โดยตกลงกันว่า No mercy. No Stop until the clock ring!
นาทีแรก ผมโดนเพื่อตีทั้งตัวโดยที่ผมไม่สามรถป้งกันอะไรได้เลย เราเข้าทำ เค้าก็สามารถป้องกันได้หมด ผมทำอะไรเค้าไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว นาทีที่สองของยกแรกเข้าสู่นาทีที่สาม นรกมาครับ ผมเหนื่ย หายใจไม่ทัน ผมก็ยังโดนเพื่อนตีต่อไปเรื่อย เป็นแบบนี้จนครบ Fight
ครูถามผมว่าเป็นไงบ้าง ไหวป่ะ (ทำหน้ายิ้มๆ) ผมบอก ได้ๆ วันนั่นไปทำงานต่อด้วยสังขารแบบซอมบี้
วันที่สอง เละเหมือนเดิม
วันที่สาม วันนี้หนักครับ ผมโดนตีเข้าที่นิ้วก้อยซ้าย น่าจะร้าวเบาๆ จับดาบคู่ไม่ได้ แต่ผมก็ยังสแปริ่งไป วันนี้มีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นครับ ช่วงยกที่ผมเหนื่อยหอบ แขนไม่มีแรง และโดนเพื่อนเข้าตีอยู่เรื่อยๆนั้น ผมเห็นหน้าเพื่อนผมที่กำลังเข้ามาเป็นฉากสโลว์ อันนี้เห็นจริงๆครับ แล้วมีเสียงก้องในหัวผมครับ
เอ็งมาทำอะไรตรงนี้?
เจ็บแบบนี้เพื่อ?
ไหงบอกตัวเองเก่งไง?
พอมั้ย?
เราแบบเฮ้ย....ไม่อยากซ้อมแล้ว นี่แค่วันที่สามเอง แล้วต้องฝึกอย่างนี้ไปอีกเดือนครึ่ง!
ในขณะที่เรา รู้สึกว่ามันย่ำอยู่กับที่หรือลดถอยลง กอรปกับเราเริ่มเหนื่อยกับงานประจำ
ตอนนั้น ผมเริ่มถามตัวเองว่าพอมั้ย จะไปอะไรต่ออีก เหนื่อย เจ็บ เอาไงดีวะ
ผมกลับมานั่งคิดครับ
Goal ของเราคืออะไร
ปัญหาเราคืออะไร
Strong/Weak point ของเราคืออะไร
Improvement ที่เราควรมีคืออะไร
กลังจากคิดๆมา ผมก็นึกย้อนกลับไปถึงวันที่ริ่มฝึกวันแรกจนถึงวันนี้ว่า เราเสียเงิน เสียเวลามาหลายขนาดนี้แล้วยังไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย
ผมเลยตัดสินใจที่จะฝึกต่อครับ ฝึกจนครบเดือนกว่าๆ ช่วงเวลานั้นผมสแปริ่งไปร่วมๆร้อย Fight ได้
จนถึงวันแข่งขัน ผมตื่นเต้นนะ การแข่งครั้งแรกของผม มีเพื่อนมาคอยเชีร์
ในระหว่างที่ต่อสู้แข่งขันอยู่นั้น ผมเห็นครับ ผมเห็นคู่ต่อสู้ผมเค้ามีสีหน้ากังวลผมครับ เค้าไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อน เค้าก็ใส่หนักเหมือนกัน ทำเท่าทีทำได้ แน่นอนครับ ผมแพ้ คู่ต่อสู้ผมเป็นนักแข่งเจนสนามกว่าและเก่งกว่าผมมากเช่นกันครับ (ขอบคุณน้องเช่นกันนะครับ ที่สู้กันอย่างเต็มที่)
หลังการแข่ง ผมได้รับคำชมจากครูผู้สอนของคู่ของผม ว่าสู้ได้ดีมาก เค้าก็ยังตกใจเช่นกัน
ส่วนครูผม บอกว่าผมทำได้ดีมาก ดีแล้ว ไม่เป็นไร คุณลงไปแข่งทำได้ดีแล้ว ผลแพ้ชนะผมไม่แคร์ ผมสนว่าคนอื่นจะต้องจำพวกเราได้
ครูและเพื่อนๆผมแต่ละคนทุกคนพูดเหมือนกันหมดครับ เค้าคิดว่าผมถอดใจตั้งแต่อาทิตย์แรกของการฝึกแล้ว แต่ไม่มีใครเชื่อว่าผมจะมาถึงตรงนี้ได้ เอาจริงๆ ตัวผมก็เช่นกันครับ มันรู้สึกดีใจที่เราสามารถเอาชนะตัวเองได้มา ผมก็เลยสอบถามเพื่นและครูผมถึงข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้นในระหว่างการแข่ง และแนวทางในการแก้ไข พร้อมกับผมเอาแนวทางการคิดมาจากบทเรียน Critical Thinking &Problem Solution มาใช้ในการฝึกหรือทำงานครับ
IDEAL
I = Identification ระบุปัญหาที่เกิดขึ้นให้ได้
D= Define problem จำความหรือทำความเข้าใจกับปัญหานั้นๆให้ได้
E= Explore ค้นหาทางแก้ไขต่างๆ
A= Action เมื่อค้นพบแนวทาง ก็ให้ลงมือปฏิบัติ
L=Look back&Learn มองกลับไปแล้วเรียนรู้ ทำซ้ำ
ทุกวันนี้ผมใช้หลักแนวทางนี้ในการฝึกหรือเรียนรู้ มันสามรถช่วยให้เราสามารถมองเห็นถึงปัญหาและการแก้ไขได้อย่างมีประสิทธภาพมากๆเลยครับ
สำหรับใครที่กำลังหมดไฟ อยากให้ลองหาเวลานั่งพัก สำรวจตัวเอง ฟังเสียงของตัวเองดูนะครับ ว่าเป้าหมายของเราคืออะไร เราอยากเก่ง เราอยากทำได้หรืออะไรก็ ล้วแต่ แน่นอนทุกอย่างมันไม่มีทางราบรื่นหรอกครับ แต่เมื่อเราก้าวข้ามมันไปได้เมื่อไร เราจะเปลี่ยนแปลงและเห็นอะไรหลายๆอย่างได้เลยครับ 😊
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
