ทุกคนมีรักแรกของตัวเอง...
เด็กหญิงมัธยม กับเด็กชายมัธยม
มีรักแรกใส ๆ ที่ดีต่อกัน
ในตอนเช้าของทุก ๆ วัน ตอนไปโรงเรียน
มักจะมีกระดาษเขียนจดหมายในลิ้นชักโต๊ะในห้องเรียนทุกวัน
ต่างฝ่ายต่างอ่านจดหมายของกันและกัน
พร้อมกับยิ้มหวานใส่กระดาษแผ่นนั้น
ดูช่างเป็นความรักที่มีความสุขมาก ๆ สำหรับพวกเขาจริง ๆ
เมื่อถึงเวลาที่ต้องแยกย้ายไปเรียนต่อ
ต่างฝ่ายต่างสัญญาว่า
จะไม่มีอะไรมาขวางความรักของเขาสองคน
มันเป็นไปได้มั้ย....
ตอบว่า ใช่ มันเป็นไปได้...แต่ไม่ใช่สำหรับคู่นี้
เมื่อสองคนโตขึ้น..ต่างเห็นโลกใหม่ ๆ
สังคมใหม่ ๆ
สิ่งใหม่ ๆ สถานที่ใหม่ มาแทนที่สิ่งเดิม ๆ
อะไรเดิม ๆ ความคิดเดิม ๆ เปลี่ยนไป
(และความคิดใหม่ ๆ ก็เข้ามาแทน...)
ในวัยเด็ก เป็นความรักใส ๆ
คำว่า ใส ๆ ไม่ใช่กิเลส
ไม่ได้ต้องการเป็นเจ้าของ
เป็นความรักที่เหมือนได้เพื่อนสนิท
วันนึงที่ความสัมพันธ์ไม่เหมือนเดิมแล้ว
ก็ยังคุยและยังเป็นคนที่รู้จักกันเหมือนเดิม
ความรักใส ๆ หาได้แค่ช่วงเด็ก ๆ
ในตอนโต ทุกคนจริงจังกับความรัก
จนหลงคิดว่า กิเลส และความลุ่มหลง มันคือความรัก
เมื่อวันนึงมีหลาย ๆ อย่างเข้ามาแทนที่...
ไม่คนใดคนนึง ก็จะกลายเป็นคนเกลียดชัง
คิดแค้น ไม่พูดไม่คุย
เมื่อวันนึงเดินกลับมาเจอกัน
ก็แค่เดินสวนกัน
ไม่มีคำทักทาย เพราะ คำว่า รู้จักกันมันหายไปแล้ว...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
