25 ม.ค. 2021 เวลา 08:10 • ความคิดเห็น
ประสบการณ์สอนใจของผม
ย้อนกลับไปในช่วงวัยแรกรุ่นของช่วงมัธยมต้นของผมนั้น การใช้ชีวิตในช่วงนี้ให้อยู่รอดปลอดภัยนั้นไม่ง่ายนักถ้าคุณห้าวจนเกินไป
ไม่ใช่อย่างที่คุณคิดหรอกครับผมใม่ใข่คนที่ห้าวเลยแม่แต่น้อย ผมไม่เคยคิดที่จะไปปะทะกับใคร ไม่เคยคิดที่จะควบคุมพื้นที่ไหนเลย
แต่ด้วยความที่มาจากพื้นที่เดียวกันหรือหมู่บ้านเดียวกันกับขาใหญ่เวลาไปไหนมาไหนจึงไม่ค่อยไว้ใจสักเท่าไหร่ แต่ถึงอย่างนั้นผมก็พยายามที่จะสร้างมิตรสหายในทุกพื้นที่ซึ่งก็คือเพื่อนในหมู่บ้านต่างๆ
เพื่อที่ผมจะได้รู้สึกอุ่นใจเวลาไปต่างหมู่บ้าน และผมก็จะพยายามสร้างชื่อของผมให้เป็นที่เข้าใจในฐานะเด็กเรียน เพื่อที่ขาใหญ่เหล่านั้นจะได้มองข้ามหัวผมไป ชีวิตจะได้ปลอดภัยขึ้นมาบ้าง
แต่ถึงผมจะพยายามหลีกเลี่ยงแก๊งขาใหญ่ของหมู่บ้านผมที่มีอริอยู่ค่อนข้างมาก แต่ก็ไม่วายได้อยู่ใกล้พวกพี่ๆเหล่านั้นอยู่ดี เพราะเราขึ้นรถรับส่งคันเดียวกัน
ซึ่งผมอยู่บ้านนอก ไม่มีรถรับส่งให้เลือกมากนักซึ่งมีอยู่ 2 คัน ด้วยเหตุผลบางอย่างผมจึงไม่สามารถไปขึ้นอีกคันหนึ่งได้
แก๊งของหมู่บ้านผมนี้เวลาไม่มีศึกนอกบางครั้งเขาก็ตีกันเองบนหลังคารถ จนบางครั้งเป็นปัญหาทำให้ต้องหยุดรถ ซึ่งรถรับส่งของผมในสมัยนั้นสามารถขึ้นนั่งบนหลังคารถได้ (ซึ่งกระผมก็ชอบขึ้นเช่นกัน)
มีอยู่วันหนึ่งในเวลาเย็นดวงตะวันกำลังอัสดง แน่นอนว่าเวลานั้นถ้าใครได้นั่งบนหลังคาจะได้สัมผัสกับบรรยากาศที่สุดแสนจะสดชื่นและวิวท้องทุ่งที่สวยงาม ซึ่งแน่นอนผมไม่มีทางพลาดโอกาสนั้น และพวกพี่ๆแก๊งขาใหญ่ของหมู่บ้านผมเช่นกัน
รถรับส่งของผมเดินทางใกล้จะถึงทางแยกแห่งหนึ่ง เสียงกรีดร้องของผู้โดยสารหญิงกับกระเทยที่อยู่ชั้นล่างได้ดังขึ้น แก๊งขาใหญ่ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามบนหลังคารถได้พากันหมอบเก็บศีรษะของตนเองแล้วพากันดันตัวมาที่ฝั่งของกระผมจนกระผมเกือบตกรถ
ในขณะที่กระผมได้พยายามดึงตัวเองไว้เพื่อไม่ให้ตกรถ ท่ามกลางเสียงกรีดร้องผมได้เหลียวไปเห็นมีวัยฉกรรจ์ที่กำลังขี่มอเตอร์ไซค์ได้ถือปืนจ่อมาที่บนหลังคา
ชั่วอึดใจเสียงปืนไม่ได้ดังขึ้น เสียงกรีดร้องได้จางหายไป ทุกคนกลับมาหายใจได้เต็มปอดอีกครั้งหลังจากที่กลั้นใจมานาน เพราะรถมอเตอร์ไซค์ของเหล่าชายวัยฉกรรจ์เหล่านั้นได้เลี้ยวเข้าไปในซอย
เหล่าชายวัยฉกรรจ์เหล่านั้นแค่มาขู่ หรือเพราะถึงพื้นที่ที่มีคนพลุกพล่านก่อนจึงไม่กล้ายิง แต่ด้วยเหตุผลประการใดแล้วใครจะสนแค่ทุกคนยังปลอดภัยก็โอเคแล้ว
เหตุการณ์ครั้งนั้นได้ทำให้ผมตระหนักว่า แม้เราจะไม่ได้คบค้าสมาคมกับคนพาล แต่แค่เราอยู่ใกล้ๆก็อันตรายเสียแล้ว
โฆษณา