"ฝันถึงก็ฝันถึงเจ้าร่ำไป"
เจ้าจอมข้างพระวรกายของรัชกาลที่ 5
อ่านเรื่องเล่าถึงการแข่งขันในราชสำนักฝ่ายในจาก Siamese Memoirs แล้ว คิดถึงเรื่องที่พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าฯ รัชกาลที่ 6 เล่าเรื่องความไม่ลงรอยระหว่างเสด็จแม่ของพระองค์ คือสมเด็จพระศรีพัชรินทราบรมราชินีนาถ กับเจ้าจอมก๊ก อ. ที่พระราชบิดา (รัชกาลที่ 5) ทรงโปรดปรานมาก
รัชกาลที่ 6 ทรงใช้นามว่า “ราม วชิราวุธ” บันทึกถึงเจ้าพระยารามราฆพ เล่าเรื่องต่างๆ ในพระราชวัง ซึ่งมีการนำมาตีพิมพ์ในหนังสือชื่อ “ประวัติต้นรัชกาลที่ 6”
สำหรับเรื่องสมเด็จพระราชินีกับเจ้าจอมก๊ก อ. นี้ “ราม วชิราวุธ” เล่าว่า เมื่อรัชกาลที่ 5 ออกไปประทับอยู่ที่เพชรบุรี (ตามคำแนะนำของพวกเจ้าจอม “ก๊ก อ.”) สมเด็จพระราชินีมักบ่ายเบี่ยงไม่เสด็จไปด้วย “เสด็จแม่รับสั่งกับฉันเองว่า แท้จริงเหตุที่ไม่อยากเสด็จเพ็ชรบุรีนั้น เพราะทรงขวาง “ก๊ก อ.”” ซึ่งเมื่อพระองค์ทูลแนะนำพระมารดาว่าควรเสด็จจะดีกว่า ก็ถูกกริ้วว่าไม่รู้จักน้ำใจผู้หญิง “จะให้แม่ไปประจบเมียน้อยของพระบิตุรงค์นั้น เหลือกำลังล่ะ”
กล่าวถึงเจ้าจอมก๊ก อ. จากตระกูลบุนนาค สายเพชรบุรีมี 5 ท่านคือ เจ้าจอมมารดาอ่อน เจ้าจอมเอี่ยม เจ้าจอมเอิบ เจ้าจอมอาบ และเจ้าจอมเอื้อน ซึ่งผู้ที่เป็นที่โปรดปรานที่สุดน่าจะเป็น เจ้าจอมเอิบที่ทรงให้ติดตามรับใช้ใกล้ชิดตลอดรัชสมัย
เมื่อทรงอยู่ห่างไกลก็มีพระราชหัตถเลขาถึงว่า “เอิบ วันนี้เปนวันที่บ้าเขียนหนังสือ เพราะเป็นวันตั้งต้นกลับบางกอก แกล้งทำลืมข้อที่ว่าวันข้างน่ายังมากกว่าวันที่ล่วงแล้วเสียดู สบายใจดี ทำไมจึงเหนน่าเจ้ามากกว่าใครๆ หมด เหนจะเปนอยู่ด้วยกันมานาน ฝันถึงก็ฝันถึงเจ้าร่ำไป ไม่ช้าอีกเท่าไรจะได้ไปพบ...”
ความโปรดปรานที่มีต่อเจ้าจอมเอิบนี้ น่าจะมากจนทำให้ “เจ้าจอมเอิบกล้าทูลขอเข็มขัดต่อหน้าพระพุทธเจ้าหลวงและพระพันปีอย่างตรงไปตรงมา จนสมเด็จพระพันปีทรงขัดไม่ได้ จึงทรงหยิบมาประทานให้กับเจ้าจอมเอิบในวันนั้นเอง” (จากหนังสือ “เจ้าจอมก๊กออ”)
เจ้าจอมเอิบ ผู้เป็นที่โปรดปรานตลอดรัชสมัย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
