เรื่อง หนี้สวาทมาเฟียเถื่อน
EP.1---หนี
ชายหนุ่มร่างสูงผิวขาวเดินลงจากรถด้วยท่าทีสบายๆ แต่อีกคนกำลังจัดการอุ้มหญิงสาวร่างเล็กออกมาจากบ้าน นั่นคือ นายวิชัย อาโคว์ ลูกหนี้ของชายหนุ่มร่างสูง เจ้าของชื่อ ชาควอส มาซิโนเซียร์
"นี่ครับลูกสาวของผม..."
พูดเสร็จก็จัดการส่งหญิงสาวให้กับเจ้าหนี้ทันที
"คุณแน่ใจหรอครับ...ที่จะเอาตัวลูกสาวมาแลกกับหนี้พนัน..."
ชายหนุ่มถามอย่างใจเย็น ตัวเค้าเองยอมรับว่าอยากได้ผู้หญิงคนนี้ แต่ต้องถามลูกหนี้เพื่อความแน่ใจเสียก่อน
"ครับ...แต่ถ้าผมมีเงินเมื่อไหร่...ผมจะนำไปใช้หนี้คุณแล้วนำตัวลูกสาวผมกลับมาทันที"
"ครับ...แต่ถ้าหาไม่ได้อีก 1 ปี ผมจะส่งตัวลูกสาวคืนให้คุณ...ตกลงไหมครับ..."
"ตกลงครับ..."
หลังจากนั้นชายหนุ่มก็อุ้มหญิงสาวขึ้นรถ แล้วขับออกไปจากบ้านของเทอทันที ขับออกมาได้ซักพักหญิงสาวก็รู้สึกตัว
"อือ...อืม ที่นี่ที่ไหนเนี่ย...โอ้ยปวดหัวจังเลย..."
"เราอยู่บนรถ...แล้วเทอชื่ออะไรล่ะ..."
"ชื่อรดา...แล้วคุณเป็นใคร แล้วคุณพ่อฉันล่ะ..."
"ฉันชาควอส...และต่อจากนี้ไป ฉันจะเป็นคนดูแลเทอเอง ไม่ต้องห่วงพ่อเทอหรอก...เค้ายังสบายดี"
"ฉันไม่เชื่อคุษหรอก...ไอ้มาเฟีย คุณอย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ
ว่าคุณเป็นใคร..."
"รู้ก็ดี..."
"แล้วคุณจับตัวฉัน...มาทำไม..."
ฉันก็กลัวนายควอสนะแต่อยากรู้ว่าฉันมาอยู่กับนายนี่ได้ไง
"คุณมั่วหรือเปล่า...ใครจัยตัวคุณ...พ่อคุณเป็นคนยกตัวคุณให้ผมเอง เพื่อแลกกับหนี้พนัน..."
"มะ...ไม่จริง คุณโกหกฉัน..."
"คนอย่างฉันพูดจริง...ถ้าพ่อเทอหาเงินมาใช้หนี้ฉันไม่ได้ เทอต้อวอยู่กับฉันหนึ่งปีเต็ม..."
"ไม่จริง...คุณหลอกฉันๆ เพี๊ยะ"
มือฉันเผลอไปตบหน้าเค้าอยากแรง เค้าเอาลิ้นแตะตรงที่ปากแตก แล้วหันหน้ามามองฉัน ด้วยสายตาที่น่ากลัว
"ฉะ...ฉันขอโทษ ฉัน มะ...ไม่ได้ตั้งใจ..."
"นี่เทอกล้าตบฉันหรอ...อยากจะให้ฉันเป็นซาตานก็ไม่บอก อุ๊บ"
"อื่อ....อ่อยอะอ่อย"
ฉันบอกให้เค้าปล่อยแต่เค้ารุกหนักกว่าเดิม ทำให้ฉันเเทบจะไม่มีอากาศหายใจ
"ทีหลังอย่ามาเล่นกับคนอย่างฉันจำไว้..."
ฉันนั่งเงียบมาตลอดทาง ในหัวก็คิดแต่ว่าจะต้องหนี หนี อย่างเดียวเท่านั้น ฉันเลยคิดไปเรื่อยๆจนเจอปั๊ม เลยหันไปหาคนข้างๆ
"คุณควอส...ฉันอยากเข้าห้องน้ำค่ะ..."
"ถ้าไม่สนิทอย่าเรียกฉันว่า ควอส ...โจว์แวะปั๊มข้างหน้าให้ด้วย..."
"ครับ คุณควอส"
จากนั้นก็แวะปั๊มข้างหน้าทันที
"เอาลงไปสิ..ไอ้ทัพตามไปดูยัยนั่นด้วย อย่าให้หนีไปล่ะ...ไม่งั้นฉันเอาแกตายแน่..."
"ครับ"
ฉันเดินมาเข้าห้องน้ำเสร็จก็ยืนล้างมือแล้วคิดไปด้วยว่าจะหนีไดยังไง แล้วสุดท้ายสวรรค์ก็เป็นใจเมื่อ มีผู้หญิงคนหนึ่งกำลังจะออกไปแล้วผู้หญิงคนนั้นอ้วนดอสมควร ฉันเลยเดิรข้างๆทันที หลังจากออกม่ได้แล้ว ฉันเลยวิ่งไปที่ถนนทันที แล้วฉันก็สบตากับนายควอสทันที จากนั้นก็รีบวิ่งสุดชีวิต
"นายครับ คุณรดาหนีไปแล้วครับ..."
"อย่าเรียก รดา ถ้าฉันไม่อนุญาติ...ไปเอารถออก"
"ครับ"
ฉันอยู่จู่ๆก็มีคนมาฉุดฉันขึ้นรถ จะใครซะอีกล่ะถ้าไม่ใช่ นายควอส
"นี่ปล่อยฉันนะ..."
"คิดจะหนีหรอ...มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก เพราะเทอต้องอยู่ใช้หนี้แทนพ่อของเทอก่อน...แล้วฉันจะปล่อยเทอไป
"ฮึก...ฮื่อ ปล่อยฉันไปเถอะนะ..."
"ไม่มีทาง..."
ทำไมผมรู้สึกไม่ชอบน้ำตาของผู้หญิงคนนี้เลยนะ ทั้งที่ผมเห็นน้ำตาของผู้หญิงคนอื่นออกจะบ่อย
"ฮึกๆ...ฮื่อๆๆ "
"หยุดร้องรำคาญ..."
"รำคาญแล้วจะฟังทำไม...ฮึก ฮื่อ"
"นี่เทอเถียงฉันหรอ"
ทำหน้าโครตโหดอ่ะ
"ฮึกๆ"
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
เดี๋ยวแอดอัพต่อพรุ่งนี้นะ
ฝากไลค์ ฝากแชร์ ฝากคอมเม้นด้วยนะคะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
