ซุ้มประตูโบราณในประเทศจีน
หลายคนที่เคยไปมณฑลอานฮุยตอนใต้ น่าจะเคยเห็นซุ้มประตูราชวงศ์หมิงและชิง ซึ่งเป็นกลุ่มซุ้มประตูที่ใหญ่ที่สุดในจีน
อย่างไรก็ตาม ยังมีกลุ่มซุ้มประตูในนานกิง ซึ่งมีซุ้มประตูมากถึง 21 ซุ้ม มีจำนวนมากกว่ากลุ่มซุ้มประตูที่มณฑลอานฮุยตอนใต้ เป็นไปได้มากว่านี่คือ "กลุ่มซุ้มประตูที่ใหญ่ที่สุดของจีน" จริงๆ
ในสมัยราชวงศ์หมิงและชิง ซุ้มประตูเป็นสิ่งก่อสร้างที่พบเห็นได้ทั่วไป ซึ่งปรากฎในภาพถ่ายเก่าๆ ตามท้องถนนบางแห่งของมณฑลเสฉวน เจ้อเจียง และเจียงซู มีซุ้มประตูขนาดใหญ่หลายสิบซุ้มอยู่ติดๆ กัน น่าเสียดาย เนื่องจากสงครามในศตวรรษที่ 20 ซุ้มประตูเก่าหลายแห่งถูกทำลาย หลงเหลือมาจนถึงปัจจุบันไม่มากนัก
ทางตอนใต้ของมณฑลอานฮุยยังมีซุ้มประตูค่อนข้างมาก ที่อำเภอเช่อมีซุ้มประตูขนาดใหญ่ 7 แห่งซึ่งเป็นของตระกูลเปา ซึ่งเห็นได้น้อยมากในจีน ดังนั้นจึงถือเป็น "กลุ่มซุ้มประตูที่ใหญ่ที่สุดในจีน"
ซุ้มประตูในหมู่บ้านซีตี้ มณฑลอานฮุยตอนใต้
ซุ้มประตู เป็นช่องประตูชนิดหนึ่งที่สร้างขึ้นเพื่อเป็นตัวแทนหรือระลึกถึงบางสิ่งบางอย่าง
กลุ่มซุ้มประตูที่อำเภอเช่อ ภาพโดย ต่วนเหยินหู่
แม้ว่านานกิงจะเป็นเมืองเก่าแก่ แต่มีซุ้มประตูโบราณก่อนจีนเป็นสาธารณรัฐไม่มากนัก มีเพียงไม่กี่แห่งในเขตเจียงหนิง เกาชุนและหยี่ฮัว
แต่ถ้านับซุ้มประตูทั้งหมด ก็มีซุ้มประตูมากมายในนานกิง!
ในสาธารณรัฐจีนสถานที่ซึ่งมีซุ้มประตูมากที่สุด ปรากฎว่าเป็นสถาบันการพลศึกษานานกิง
ซุ้มประตูโบราณไม่กี่แห่งในนานกิง (ก่อนจีนเป็นสาธารณรัฐ)
สถาบันการพลศึกษานานกิง เป็นที่ตั้งของสนามกีฬากลาง
จากสถิติ มีซุ้มประตูทั้งหมด 19 แห่งในสถาบัน นอกจากนี้ยังมีซุ้มประตูอีก 2 แห่งอยู่ติดกับสวนสุขภาพ รวมทั้งสิ้น 21 แห่ง
ซุ้มประตูทั้ง 21 แห่ง ก็นับว่ามีจำนวนซุ้มประตูมากกว่าที่มณฑลอานฮุยตอนใต้
แล้วสวนสุขภาพ ทำไมต้องสร้างซุ้มประตูโบราณไว้มากมาย?
ต้องย้อนกลับไปตั้งแต่ ประวัติของสนามกีฬากลาง เมษายน 1930 ภายหลังหางโจวเป็นเจ้าภาพจัดการประชุมกีฬาแห่งชาติครั้งที่ 4 (เทียบเท่ากับ "การแข่งขันกีฬาแห่งชาติ") เจียงไคเช็คเสนอให้สร้าง "สนามกีฬากลาง" ขนาดใหญ่ในเมืองนานกิง เพื่อเป็นสถานที่ในการจัดการประชุมกีฬาแห่งชาติในอนาคต
เมษายน 1930 คณะกรรมการเตรียมการประชุมกีฬาแห่งชาติได้เลือกที่ดิน 1,200 เอเคอร์ทางตอนใต้ของวัดหลิงกู่เป็นที่ตั้งของสนามกีฬา ในเวลาเดียวกัน คณะกรรมการเชิญกวนซ่งเซิงและหยางถิงเป่าให้ออกแบบสนามกีฬากลาง
กุมภาพันธ์ 1931 มีการประกวดราคา บริษัทรับเหมาก่อสร้างหลี่หยวนชนะการประมูล จึงดำเนินการก่อสร้างสนามกีฬากลาง ถึงเดือนสิงหาคมของปีเดียวกัน สนามกีฬากลางก็เสร็จสมบูรณ์
ซุ้มประตูสนามบาสเกตบอล ภาพนี้ถ่ายโดย หวงเป่าหยง
หยางถิงเป่า
แบบสนามกีฬากลาง
หลังจากสนามกีฬากลางสร้างเสร็จได้แบ่งออกเป็นสนามกีฬา สระว่ายน้ำ สนามเบสบอล สนามบาสเกตบอล (สนามวอลเลย์บอล) สนามศิลปะการต่อสู้ประจำชาติ สนามเทนนิส สนามฟุตบอล ลู่วิ่ง ทุกสนามมีอัฒจรรย์ สามารถจุคนได้มากกว่า 60,000 คน เป็นสนามกีฬาที่ใหญ่ที่สุด
10 ตุลาคม 1933 การประชุมกีฬาแห่งชาติครั้งที่ 5 จัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ที่สนามกีฬากลาง นี่เป็นการประชุมกีฬาครั้งแรกนับตั้งแต่สนามกีฬากลางเสร็จสมบูรณ์
สนามกีฬากลางในยุคแรก
ลิ่วฉางชุน นักวิ่งที่มีชื่อเสียงเข้าร่วมการแข่งขันกีฬาแห่งชาติครั้งที่ 5
ซุ้มประตูในสถาบันการพลศึกษานานกิง ตั้งอยู่กระจัดกระจายไปตามสนามบาสเก็ตบอล สระว่ายน้ำ สนามเบสบอลและสนามศิลปะการต่อสู้ประจำชาติ
ซึ่งมีรายละเอียด ดังนี้ มีซุ้มประตู 10 ซุ้มในสนามบาสเก็ตบอล ตอนนี้ทั้งหมดถูกเก็บรักษาไว้อย่างดี ที่สระว่ายน้ำมี 8 ซุ้ม ทั้งหมดได้รับการอนุรักษ์ไว้เป็นอย่างดี ที่สนามเบสบอลมี 4 ซุ้ม ตอนนี้เหลืออยู่ 2 ซุ้ม ที่สนามศิลปะการต่อสู้ประจำชาติมี 4 ซุ้ม ตอนนี้เก็บรักษาไว้อย่างดี
ซุ้มประตูของสนามกีฬากลางมีอยู่ประมาณ 23 ซุ้ม ตอนนี้เหลืออยู่ 21 ซุ้ม ก็ถือว่ายังมากอยู่ดี ที่นี่เป็นที่รวมของซุ้มประตูมากที่สุดในจีน สือโถวจวินกล่าวไว้
ทีมวิ่งผลัดหญิงของเซี่ยงไฮ้ที่เข้าร่วมการแข่งขันกีฬาแห่งชาติครั้งที่ 5
อย่างนั้น ทำไมสนามกีฬากลางจึงต้องสร้างซุ้มประตูโบราณไว้มากมาย? สือโถวจวินไม่พบคำอธิบายโดยละเอียดในเอกสารทางประวัติศาสตร์
ซุ้มประตูของสนามกีฬากลาง ภาพนี้ถ่ายโดย หวงเป่าหยง
แต่พอจะเดาได้ว่า มี 2 สาเหตุ ข้อที่ 1 แม้ว่าสนามกีฬาจะเป็นรูปแบบอาคารแบบตะวันตก แต่อาคารที่สร้างในนานกิงในสมัยสาธารณรัฐจีน ส่วนใหญ่ยังคงรักษารูปแบบผสมผสานระหว่างจีนและตะวันตก ผู้ออกแบบจึงให้ความสำคัญกับจุดนี้
ตัวอย่างเช่น ประตูทางทิศตะวันออกและทิศตะวันตกของลู่วิ่งและสนามล้วนเป็นอาคารโค้งแบบจีนดั้งเดิม อาคารของสระว่ายน้ำยังสร้างในสไตล์พระราชวังจีนคลาสสิก ดังนั้น จึงมีซุ้มประตูโบราณมากมายในสนามกีฬา จึงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร
ประตูโค้งของสนามกีฬากลาง
สระว่ายน้ำ ซุ้มประตูอยู่ทางด้านซ้ายของภาพ
สนามบาสเกตบอล มีหลายซุ้มประตูอยู่ในภาพ
ข้อที่ 2 ซุ้มประตูโบราณเหล่านี้ยังใช้งานได้จริง เมื่อเทียบกับซุ้มประตูในมณฑลอานฮุยใต้ ซุ้มประตูเหล่านี้มีรูปทรงเรียบง่าย แกะสลักไม่มากนัก มีเพียงชื่อสถานที่เท่านั้น เช่น สนามศิลปะการต่อสู้ประจำชาติ สนามเบสบอล และสนามบาสเกตบอล เป็นต้น
วัตถุประสงค์ของการออกแบบนี้ ส่วนใหญ่ใช้เป็นป้าย บอกว่าที่นี่เป็นสนามกีฬาอะไร ในขณะเดียวกันซุ้มประตูยังได้รับความสนใจจากผู้คนอีกด้วย
ซุ้มประตูสนามศิลปะการต่อสู้ประจำชาติ ภาพถ่ายโดย หวงเป่าหยง
ซุ้มประตูสนามกีฬากลางเบสบอล ภาพถ่ายโดย หวงเป่าหยง
แปลและเรียบเรียงจาก http://www.qulishi.com/news/201606/109105.html
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
