หลังจากเรารู้จักคุ้นเคยกวีเปิดเรื่องของวรรณกรรมสามก๊ก "滚滚长江东逝水 กุ๋นกุ่นฉางเจียงตงซื่อสุ่ย" ที่ภาพยนตร์โทรทัศน์เรื่องสามก๊ก 1994 นำมาขับร้องเป็นเพลงกันมาเเล้ว คราวนี้เรามารู้จักบทกวีปิดเรื่องกันบ้าง เหมือนดังการเล่าเรื่องตั้งเเต่ต้นจนจบ ทำให้เห็นสัจธรรมของสถานการณ์ต่าง ๆ ที่ไม่เเน่นอน
บทกวีปิดเรื่องของวรรณกรรมสามก๊ก
(บทกวีปิดเรื่องฉบับภาษาจีน)
高祖提剑入咸阳，炎炎红日升扶桑；
光武龙兴成大统，金乌飞上天中央；
哀哉献帝绍海宇， 红轮西坠咸池傍！
何进无谋中贵乱，凉州董卓居朝堂；
王允定计诛逆党，李傕郭汜兴刀枪；
四方盗贼如蚁聚，六合奸雄皆鹰扬；
孙坚孙策起江左，袁绍袁术兴河梁；
刘焉父子据巴蜀， 刘表军旅屯荆襄；
张燕张鲁霸南郑，马腾韩遂守西凉；
陶谦张绣公孙瓒，各逞雄才占一方。
曹操专权居相府，牢笼英俊用文武；
威挟天子令诸侯，总领貌貅镇中土。
楼桑玄德本皇孙， 义结关张愿扶主；
东西奔走恨无家，将寡兵微作羁旅；
南阳三顾情何深，卧龙一见分寰宇；
先取荆州后取川，霸业图王在天府；
呜呼三载逝升遐，白帝托孤堪痛楚！
孔明六出祁山前， 愿以只手将天补；
何期历数到此终，长星半夜落山坞！
姜维独凭气力高，九伐中原空劬劳；
钟会邓艾分兵进，汉室江山尽属曹。
丕睿芳髦才及奂，司马又将天下交；
受禅台前云雾起， 石头城下无波涛；
陈留归命与安乐，王侯公爵从根苗。
纷纷世事无穷尽，天数茫茫不可逃。
鼎足三分已成梦，后人凭吊空牢骚。
บทกวีปิดเรื่องฉบับภาษาไทย
จากสามก๊กฉบับแปลใหม่ โดย วรรณไว พัธโนทัย
ฮั่นโกโจชูกระบี่ตีเสียนหยาง
เหนือต้นไม้ฟูซางตะวันทอฟ้า
กวงบู๊เจ้ามังกรครองทั่วพสุธา
เหมือนสุริยาแดงสง่านภาลัย
อนิจจาถึงคราเหี้ยนเต้ครอง
ดวงตะวันเศร้าหมองตกบึงใหญ่
โฮจิ๋นโง่เขลาจึงวุ่นไป
จนตั๋งโต๊ะแย่งได้อำนาจครอง
อ้องอุ้นวางแผนฆ่าทรราช
ลิฉุยกุยกีอาละวาดสยดสยอง
โจรผู้ร้ายมากมายดั่งมดกอง
ผู้ห้าวหาญทั้งผองออกรายเรียง
ซุนเกี๋ยนซุนเซ็กยึดกังตั๋ง
อ้วนเสี้ยวอ้วนสุดตั้งอยู่ห้อเหลียง
แคว้นปาจ๊กสองพ่อลูกเล่าเอียง
เล่าเปียวอยู่เกงเซียง*ยิ่งใหญ่ครัน
เตียวเมาเตียวฬ่ออยู่น่ำแต้
ม้าเท้งหันซุยแน่เสเหลียงนั่น
กองซุนจ้านเตียวสิ้วโตเกี๋ยมประจัญ
ครองเมืองยันกันทุกที่ไป
โจโฉกุมอำนาจราชสำนัก
ชวนชักพรักพร้อมผู้ยิ่งใหญ่
อ้างราชโองการสั่งหัวเมืองไกล
ควบคุมอยู่ในแดนส่วนกลาง
เล่าปี่หลานฮ่องเต้เป็นชายชาญ
ร่วมสาบานกวนอูเตียวหุยสร้าง
วีรกรรมแต่ก็ยังต้องเร่ร้าง
กองทัพก็แบบบางน้อยไพร่พล
ณ ลำหยงเยือนสามคราตราตรึงจิต
ขงเบ้งอุทิศแผนสำเร็จผล
ยึดเกงจิ๋วแล้วเสฉวนสมกมล
ได้ตั้งตนเป็นฮ่องเต้เสฉวนครอง
รุ่งเรืองถึงสามปีถึงทีทรุด
ต้องฝากบุตรเมืองเป๊กเต้สุดเศร้าหมอง
ขงเบ้งทำศึกกิสานหกครั้งตรอง
จะปิดร่องฟ้าแตกด้วยมือเดียว
ฝ่าฟันบั่นบากตราบสิ้นชีวา
ท่ามกลางป่าสมรภูมิดอยเขาเขียว
เหลือเกียงอุยห้าวหาญชาญคนเดียว
บุกตงง้วนเก้าเที่ยวอย่างไร้ผล
จงโฮยเตงงายแบ่งสายทัพ
แคว้นจ๊กฮั่นย่อยยับแหลกปี้ป่น
ตระกูลโจครองราชย์มาหลายคน
แต่ไม่พ้นแซ่สุมาครองหล้าแทน
หน้าแท่นสละราชย์หมอกเมฆผืน
ใต้กำแพงไร้คลื่นสงบแสน
เล่าเสี้ยนโจฮวนซุนโฮสิ้นดินแดน
เป็นเจ้าไร้แผ่นดินสิ้นศักดา
อ่านลกก๋งตันลิวอ๋องอุยเบ้งเฮา
วงศ์วานเชื้อเจ้ามาสิ้นท่า
โลกนี้มีเรื่องราวมากนานา
ชะตาฟ้ากำหนดไว้ไม่เหหัน
ขากระถางแบ่งสามสิ้นกันที
ทั้งหลายนี้มอดมลายกลายเป็นฝัน
ชนรุ่นหลังพิเคราะห์เห็นเป็นสำคัญ
ทุกสิ่งสรรพ์ "สูญเปล่า" จงเข้าใจ
*ความจริงต้องใช้ เกงซง หรือ จิงเซียง อย่างใดอย่างหนึ่งเท่านั้น สองคำนี้มาจาก เกงจิ๋ว (จิงโจว) และซงหยง (เซียงหยาง) ซึ่งซงหยงเป็นเมืองเอกของแคว้นเกงจิ๋ว ภาษาจีนจึงเรียกคำหน้าของทั้งสองว่า “จิงเซียง” (ป.ล. คำอธิบายโดย Teerapong Sanguoyanyi)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
