.
"สายหยุดหยุดกลิ่นฟุ้ง ยามสาย
สายบ่หยุดสุดเสน่ห์หาย ห่างเศร้า
กี่คืนกี่วันวาย วางเทวษ ราแม่
ถวิลทุกขวบค่ำเช้า หยุดได้ ฤาไฉน"
โคลงบทนี้มาจากเรื่องลิลิตตะเลงพ่าย ตอน พระมหาอุปราชายกทัพเข้าเมืองกาญจนบุรี ซึ่งไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับภาพดอกบัวด้านล่างแต่อย่างใด
ใจความสำคัญของโคลงบทนี้มีอยู่ว่า "ในยามสายเจ้าดอกสายหยุดได้หยุดส่งกลิ่นหอมแล้ว แต่วันเวลาที่ผ่านพ้นไปนั้นมิอาจทำให้หยุดโศกเศร้าได้เลยสักนาที"
แต่ทว่าจะทุกข์โศกอยู่กี่วันคืน แม้กลิ่นดอกไม้หอมจะไม่ช่วยให้หยุดโศกเศร้า
แต่ภาพแห่งความสง่างามของมวลบุปผชาติล้วนเป็นเส้นทางนำเราสู่ดินแดนแห่งความจริิง...
ขอบคุณ...ดอกบัวสวย ๆ
จาก สิรินันทาวดี Sirinantha Thup-asa
ความจริงที่ว่า
ความโศกาอาดูรไม่คงอยู่ ดังดอกไม้ที่มีวันร่วงโรยรา เช่นชีวาอันแสนสั้นของเรา....
ดอกบัวนี้ นอกจากจะดำรงอยู่อย่างสง่างาม สงบเยือกเย็นแล้ว เมื่อแมลงภู่ ผึ้งอย่างเรา ๆ ได้ชมยังทำให้แช่มชื่นหัวใจด้วย 😊
เมื่อได้ดำรงอยู่ในโลกแล้ว ทำตัวให้ประดุจดอกบัวงามก็ไม่เลว "สงบ สง่างาม เยือกเย็น"
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
