ดูๆไปคนเราก็แปลกนะ บางคนเกิดมาและเติบโตมาในต่างหวัด มีรากเหง้ามีต้นตระกูลมีสมบัติที่พ่อแม่สร้างไว้ให้ แต่ไม่เห็นคุณค่า พยายามดิ้นรนเพื่อมาสร้างตัวสร้างชีวิตใหม่ในเมืองหลวง ที่ต้องเริ่มจากศูนย์ ... ส่วนบางคนที่โตมาในเมืองใหญ่ พอสร้างฐานะได้ระดับหนึ่งก็ไฝ่ฝันอยากจะมี second home ในชนบท อยากจะไปใช้ชีวิต slow life ที่แตกต่างไปจากชีวิตประจำวันอันยุ่งเหยิง .. ยิ่งประสพความสำเร็จมากเท่าไหร่ ก็อยากจะมีโมเมนต์ที่จะ back to basic มากเท่านั้น .. ทำไมความจริงในชีวิตมันจึงย้อนแย้งกันได้ขนาดนั้น