'ลูกมอม' สัตว์ในวรรณคดี
ไม่รู้ว่าใครเคยเห็นหรือรู้จักกันบ้าง แต่วันนี้ สาระแน (จากนี้ไปจะแทนตัวเองว่าสาระแน นะคะ 😊) จะมาเล่าให้ฟัง เกี่ยวกับเจ้าตัวนี้
เรื่องของเรื่อง วันหนึ่งสาระแน ได้พาลูกค้าไปเดินเที่ยวถนนคนเดินเชีบงใหม่ (ท่าแพ) แล้วไปสะดุดกับร้านหนึ่ง มีตุ๊กตาหน้าตาประหลาด(แต่น่ารัก) วางเรียงๆ อยู่ ไม่เยอะเท่าไรแต่สีสันสะดุดตาเลยทีเดียว เราก็ตรงดิ่งเข้าไปดูด้วยความอยากรู้ว่ามันคือตัวอะไร
พอถึงร้านสิ่งที่สะดุดอีกหนึ่งอย่างคือคนขาย เป็นผู้ชาย ซึ่งพูดจาดดีมาก พูดเพราะที่สำคัญเขาเรียกเจ้าตัวหน้าประหลาดนี้ว่าลูกทุกคำ
คำแรกที่เราถาม คือ "พี่คะมันคือตัวอะไรคะ"
พ่อค้าบอกว่า "ตัวมอม" ครับ
คิ้วขมวดเข้าหากันทันทีเะราะจากคำทำมันยิ่งชวนให้เราอยารู้ต่อไปอีก
"พี่ตั้งชื่อให้มันเหรอคะ"
"เปล่าครับ เป็นชื่อของน้องเขาครับ"
งงไหม? งงสิเราก็มองซ้ายมองขวาดึงเก้าอี้ตัวน้อยมานั่ง (ทางร้านเตรียมไว้ให้ลูกค้านั่งเลือก เจ้าตัวหน้าประหลาดตัวเล็กๆ)
"มีชื่อเป็นของตัวเองด้วย" เราก็ถามไป มือก็หยิบเข้าตัวประหลานี้มาดู เป็นแบบพวงกุญแจ เอาจริงมันน่ารักดีแหละ ส่วนตัวแล้วชอบเลย ก็เลยเลือกๆ ใส่ตะกร้าไว้ แล้วก็คุยไปเรื่อยๆ
"ได้ขึ้นไปดอยสุเทพมาหรือยัง" พ่อค้าถามเรา
เราก็พยักหน้า (จริงๆ เราขึ้นไปมาบ่อยมาก)
"ตัวมอมอยู่ที่นั่นแหละ" พ่อค้าบอกต่อ
อิฉันยิ่งงงหนัก
"อยู่บนนั้น ตรงไหนคะ หนูขึ้นไปบ่อยมากแต่เคยเห็น"
"น้องเฝ้าอยู่หน้าวิหาร ด้านหลังองค์พระธาตุครับ"
พอบอกมา เราก็ถึงบางอ้อ แต่คือไม่คิดไงว่าใครจะคิดเอา ตัวมอมมาทำตุ๊กตาแบบนี้
"เจ้าตัวนั้นอ่ะนะ" ถามออกไปเสียงสูเลยละ
"ใช่ครับ ผมเห็นแล้วชอบเลยคิดว่าจะทำยังไงถึงให้คนอื่นๆ เอาน้องไปเลี้ยงได้ เลยปิ้งไอเดียตุ๊กตา"
บอกเลบว่าทึ่งมากเพราะงานที่เห็น มันเป็นงานแฮนด์เมคค่ะ
ในวันนั้นเรารับน้องมาเลี้ยงดู พร้อมกับเอาไปแจก บรรดานักอ่านมาสิบกว่าตัวได้ โดยเลี้ยงเองอยู่ 2 ตัว จริงๆ น้องน่ารักมากๆ ค่ะ
ก่อนจะดูเจ้าตัวมอม ในเวอร์ชันตุ๊กตา สาระแนอยากให้เห็น 'ตัวมอม' สัตว์ในวรรณดีก่อนค่ะ บางคนอาจเคยเห็นแล้ว
ประวัติคร่าวๆ
ตัวมอมที่หน้าวิหาร ด้านหลังองค์พระธาตุ วัดพระธาตุดอยสุเทพ จังหวัดเชียงใหม่
ตัวมอม เป็นสัตว์ในตำนาน เป็นพาหนะของเทพปัชชุนนะเทวบุตร ซึ่งเป็นเทพเจ้าแห่งฝนในคติล้านนา
ตัวมอมมีรูปร่างคล้ายแมวผสมสิงโต ดังนั้นบุคลิกของมอม จึงดูเหมือนจะน่ากลัวแต่บางครั้งก็ดูขี้เล่น แต่สล่าหรือช่างปั้นบางท่านก็ปั้นมอม ดูคล้ายตุ๊กแก บางกิริยากระเดียดไปทางค่างก็มี
ล้านนามีวัฒนธรรม ทั้งฮินดู พุทธ ที่กล่าวถึง ป่าหิมพานต์ เชิงเขาพระสุเมรุ ที่เป็นศูนย์กลางจักรวาล มีสัตว์ลูกครึ่ง คนกับเทพ คนกับสัตว์ สัตว์กับเทวดา สัตว์กับสัตว์ เช่น กินรี เงือก คนครึ่งม้า
ตัวมอม คนมีคาถาอาคม เช่น คนธรรพ นักสิทธิ์ ทั้งหมดมีฤทธิ์ เหนือมนุษย์ แต่อยู่ในสวรรค์ไม่ได้ จึงมีการแสดงเป็น ปฎิมากรรมเฝ้าศาสนสถาน ทั้งเหราคาบนาคห้าหัว มีความหมายทางนามธรรมถึงอุปาทาน คือความยึดติด ในสิ่งที่คิดว่าเป็นเรา ไม่ว่าร่างกาย ความรู้สึก ความรู้ความจำ ความคิดที่ปรุงแต่งทั้งจินตนาการและเหตุผลหากยึดโดยขาดสติดูเราก็ทุกข์
การปั้นได้ความรู้มาจากช่างจีน จึงมีลีลาของจีนผสม กลายเป็นเอกลักษณ์ของล้านนา ฉะนั้นคนเก่งอาจไม่มีความสุขคือไม่อาจอยู่ในสวรรค์ ได้แค่โชว์อยู่ตามประตูสวรรค์
ที่มาของประวัติจาก google ค่ะ
เห็นหน้าตา 'ตัวมอม' กันไปแล้ว จากนี้สาระแนจะเอารูปน้องมอม ให้ดูค่ะ
ปล.ภาพถ่ายมาจากในเว็ปเพจ ถนนคนเดินเชียงใหม่นะคะ
'ตัวมอม / น้องมอม' ถนนคนเดินเชียงใหม่
อ่อ... ลืมบอกไปว่า เวอร์ชันตุ๊กตา เขามีช่วงอายุด้วยนะคะ พ่อค้าเคยบอกไว้ เจ้าตัวใหญ่สีชมพูนั่นน่าจะเป็นช่วงวัยหนุ่มค่ะ ส่วนเจ้าตัวเล็กสีเขียว (รูปสุดท้า) น่จะวัยเด็กค่ะ
นอกจากเป็นตุ๊กตาแล้ว ยังมีเป็นกระเป๋าด้วยนะคะ สาระแนไม่พลาดค่ะ รับเลี้ยงทุกแบบทุกวัยเลย
ใครมีโอกาสได้ไปเดินถนนคนเดินเชียงใหม่ ทั้งท่าแพ และบัวลาย ลองไปเดินหาดูนะคะ (ต้องเดินหาค่ะ พอน่าจะไม่ได่ขายในที่ประจำ น่าจะสลับที่ขายไปค่ะ)
ปล.เรืองราวที่เขียนมาหลายปีแล้วค่ะ พอดีสาระแนเปิดตู้มาเห็น้องจ้องหน้าเลยคิดถึง ก็เลยเอามาเขียนเล่าค่ะ แต่คิดว่าน่าจะมีขายนะคะ
ถ้าสาระเจอลิงก์ของร้านจะเอามาแปะไว้ให้ค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาติดตามกันนะคะ
สาระแนเล่าเรื่อง / สาระแนงานเขียน
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
