9 ก.พ. 2021 เวลา 11:19 • ความคิดเห็น
รีวิวการรับน้องแบบโซตัส
ถ้าพูดถึงโซตัสแล้วหลายๆคนต้องรู้สึกกลัวหรือเกลียดแน่นอน เพราะมันก็เป็นฐานรากอย่างหนึ่งของระบบเผด็จการ แต่วันนี้ผมไม่ได้มาเล่าว่าโซตัสมันดียังไง แต่ผมจะมารีวิวประสบการณ์ที่ผ่านระบบโซตัสในมหาลัยให้ทุกคนได้ฟังกัน
สมัยผมอยู่ปี 1 ผมแอบคิดในใจว่าวิศวะอาจจะมีโซตัสรึเปล่า แต่แล้วสิ่งที่ผมคิดก็เป็นจริง ในเมื่อจู่ๆก็มีพี่ว๊ากออกมาแหกปาก สั่งให้น้องก้มหน้า สั่งวิ่ง สั่งจัดแถว สั่งทำโทษ โดยปี 1 ต้องทำกิจกรรมเข้าเชียร์ของคณะ ซึ่งก็ต้องผ่านพี่ว๊ากเป็นประจำ แต่ในการเข้าเชียร์ก็ไม่ได้มีแต่พี่ว๊ากเสมอไป ยังมีพวกพี่สันทนาการมาปล่อยมุข เพื่อคลายเครียดให้รุ่นน้องด้วย การรับน้องปี 1 ใช้เวลาด้วยกันถึง 2 เทอม เพื่อนผมบางคนถึงกับไม่อยากเข้าเชียร์คณะเพราะระบบโซตัส ด้วยความที่ระบบโซตัสแผ่อำนาจคุมปี 1 ทุกครั้งเวลาไปเรียน เด็กเฟรชชี่จะต้องแต่งกายให้เรียบร้อย ไม่งั้นจะโดนรุ่นพี่เรียกไปซ่อม แน่นอนว่ามันเสียเวลาเราด้วย แต่สิ่งที่ทำให้ผมทรมานที่สุดคือการร้องเพลงเชียร์ของคณะซึ่งต้องร้องไปเรื่อยๆและการวิ่งจัดระเบียบแถวจนกว่าจะผ่าน ซึ่งผู้หญิงบางคนถึงกับต้องล้มลงที่พื้นเลยล่ะ
คราวนี้ผมจะพูดถึงข้อดีและข้อเสียบ้าง ข้อดีคือฝึกความอดทน ไม่ว่าจะเป็นเสียงดังจากปากพี่ว๊าก ขาที่เป็นตะคริวเวลาโดนซ่อมหรือวิ่ง ส่วนข้อเสียมีเยอะมาก เอาเป็นว่าทุกคนน่าจะเดาออก โซตัสมีข้อเสียมากกว่าข้อดี ปัจจุบันมีการยกเลิกระบบนี้ และเปลี่ยนมารับน้องแบบสร้างสรรค์ ซึ่งผมก็เห็นด้วย ผมคิดว่าเรามาเรียนหาความรู้และประสบการณ์มันไม่ควรที่จะมาเจอรุ่นพี่ว๊าก บางคนรับได้ก็รับไป แต่บางคนไม่ชอบคือไม่ชอบจริงๆ สมัยนี้ถ้ามีการว๊ากเกิดขึ้น คนที่จะโดนด่าคือรุ่นพี่กับอาจารย์แน่นอนและถ้ามีการฟ้องขึ้นมาอาจจะเป็นเรื่องใหญ่ได้
ปัจจุบันกระแสต่อต้านโซตัสดีมากขึ้นจนต้องยกเลิกระบบนี้ไป แต่ก็ยังแอบมีโซตัสในแบบเล็กๆ นั่นคือการว๊ากนั่นเอง ซึ่งมหาลัยในประเทศไทยมีการว๊ากเกิดขึ้นอยู่แล้ว ขึ้นอยู่กับสถานที่หรือบางคณะซึ่งเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นได้บ่อย ทางแก้ที่ดีที่สุดในการรับน้องคือต้องมีอาจารย์ฝ่ายวินัยอยู่ควบคุมด้วย และรุ่นผมก็เป็นรุ่นสุดท้ายที่ได้เจอกับระบบโซตัสแบบเต็มรูป
โฆษณา