"มิตรชาย" มุม ๑ | ณ กาลครั้งหนึ่ง
2-3 ปีก่อน ช่วงเทียวไปเทียวมาอยู่หอจดหมายเหตุแห่งชาติ เพื่อเก็บข้อมูลทำวิจัย
เลยได้มีโอกาสเที่ยวเล่นแถวบางลำพูเป็นประจำ
วันหนึ่งขณะเดินอยู่ริมถนนบังเอิญไปสะดุดตากับป้ายห้องเสื้อข้างทางชื่อ "มิตรชาย สถานที่ตัดเสื้อกางเกง-ชุดสากล" เรื่องราวที่เคยได้ยินย่าเล็กเล่าให้ฟังตั้งแต่เด็กๆ ก็ย้อนกลับมาในจินตนาการอีกครั้ง
ย้อนกลับไป 50 กว่าปีก่อน "มิตรชาย" เป็นร้านตัดชุดท่านสุภาพบุรุษชื่อดังที่สุดแห่งหนึ่งในยุคนั้นของฝั่งพระนคร
นั่นทำให้ "เฉ่วซั้น แซ่อึ๊ง" ลูกจีนจากสวนพลู คลองบางกอกน้อย ฝั่งธนบุรี ดั้งด้นเดินทางมาสมัครเป็นลูกจ้างฝึกหัดเก็บเกี่ยวประสบการณ์ที่ห้องเสื้อแห่งนี้ด้วยความมุ่งมั่นที่จะเติบโตในเส้นทางชีวิตที่ต่างไปจาก "เตี่ย" กับ "แม่
วันแล้ววันเล่าด้วยความขยันและอดทน จากเด็กฝึกหัดเลื่อนขั้นเป็นมือหนึ่งของห้องเสื้อด้วยความไว้วางใจจากเถ้าแก่
ขณะชีวิตกำลังไปได้สวย เฉ่วซั้นกลับตัดสินใจลาออกเพื่อเปิดกิจการห้องเสื้อเป็นของตนเอง ในชื่อ "ชายภูษา" ที่หัวเลี้ยวบางยี่เรือ ฝั่งธนบุรี ด้วยเงินทุนที่ "เตี่ย" กับ
"แม่" เก็บหอมรอมริดมาทั้งชีวิต พร้อมกับเปลี่ยนชื่อตัวเองใหม่เป็นภาษาไทยเก๋ๆ ว่า "สุพจน์"
ถือเป็นธุรกิจแรกของตระกูล ยังความปลาบปลื้มและความหวังอย่างที่สุดให้กับเตี่ยและแม่ กิจการเฟื่องฟูอย่างรวดเร็ว เพราะฝีมือและชื่อเสียงที่ติดตัวมาแต่ห้องเสื้อชื่อดังย่านบางลำพู
ไม่กี่ปีหลังจากนั้น "ชายภูษา" ของสุพจน์กลับต้องปิดตัวลง เพราะขาดสภาพคล่อง เนื่องจาก "สุพจน์" หรือ "เฉ่วซั้น" ของเตี่ยเอาเงินไปเที่ยวเปย์ สาวๆ จนหมดเนื้อหมดตัว
= ='
ปิดตำนานช่างตัดเสื้อมือดีและคาสโนว่าแห่งคลองบางกอกน้อยแต่เพียงเท่านี้
50 กว่าปีผ่านไป ลูกจีนชื่อ "เฉ่วซั้น" ไม่อยู่แล้ว
แต่ "มิตรชาย" ยังอยู่
เรื่องราวของ "เฉ่วซั้น" เตี่ยของ "เหน่ง" พ่อของ "๑" กับ "หนิง" ก็ยังอยู่
...ความทรงจำเมื่อ "กาลครั้งหนึ่ง" ส่งผ่านเรื่องราวของคนรุ่นหนึ่งสู่คนอีกรุ่นหนึ่ง
แม้ว่าเขาจะไม่เคยได้พบกันเลยก็ตาม...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
