13 ก.พ. 2021 เวลา 15:24 • ความคิดเห็น
บทพิเศษรับวาเลนไทน์
ฝึกยอมรับการจากลา
วันแห่งความรัก คนส่วนใหญ่ก็มักจะคิดถึงสุขจากความรักจากคนนู้นคนนี้ จะมอบอะไรให้กันดีนะ เค้าถึงจะรู้สึกดีกับเรามากๆ
แต่ที่มาเขียนวันนี้เพื่อคนอีกส่วนนึง ที่ต้องขาดหายคนอันเป็นที่รักไป ทั้งจากแบบไม่มีวันกลับมาพบเจอกันเพราะอยู่คนละภพ หรือร่วมภพแต่ห่างหายไร้ร่องรอย หรือมีร่องรอยแต่ไม่มีทางหวนคืน
และที่ฟูมฟายร้องไห้กันมากมาย ก็เพราะเยื่อใยความรัก ที่ยังรู้สึกดีและห่วงใยกัน ยังค้างคาเป็นภาพจำ
ทุกสิ่งของคนเคยรัก มีเรื่องราวดีๆให้เราจดจำเสมอ
จะฟูมฟายฝ่ายเดียว หรือทั้ง2ฝ่าย อยู่ที่ลักษณะของการจากลา
เมื่อสูญเสียไม่ว่าเงินทองสิ่งของมีค่า หรือความสัมพันธ์ในการมีกันและกัน ความเสียดายก็เกิด ความทุกข์ก็ตามติดมาด้วย
แค่เราต้องยอมรับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นให้ได้ เข้าใจในทุกๆการจากลา ว่ามันเป็นกลไกของกรรม
ถ้า"มีพบ" จะช้าหรือเร็ว สักวันหนึ่งก็ต้อง"มีจาก"
ทำใจให้ได้ อย่าเสียดายวันเวลาต่างๆเหล่านั้น ฝึกระลึกถึงแล้วยิ้มสุขให้ได้เสมอ
เราพบความสุขในตอนที่เรามีกันและกันนั้นเป็นเรื่องดีๆ และเป็นบุญธรรมกรรมแต่ง ให้เราสุขได้ร่วมกัน ก็ดีกว่าเราไม่ได้พบกัน
น้ำตาซึมเพราะสุขที่เคยมีได้ แต่อย่าทุกข์และเปลี่ยนสุขที่เราเคยได้รับเป็นน้ำตา
แค่รีบออกมาจากจุดที่เราเสียดายวันเวลา เสียดายสุขที่เคยมีร่วมกันแล้วมีต่อไปไม่ได้
อย่าทุกข์และทำตัวเองไร้ค่า ไม่ก่อเกิดประโยชน์อันใด
ก้าวเดินดำเนินชีวิตพบเจอสุขและทุกข์ ตามวงเวียนชีวิตที่ส่วนหนึ่งเราเป็นผู้กำหนดให้ดีที่สุดเท่าที่ใจเราคิดและเป็น
ดอกไม้หรือขวากหนามข้างหน้า เราน่าจะเคยผ่านมันมา ไม่มีสุขและทุกข์ใดที่เราจะหยุดอยู่ตรงนั้นได้อย่างนิจนิรันดร์
บุญร่วมสร้าง กรรมร่วมเสพ สักวันนึงเราต้องได้กลับมาพบเจอกันอีก เพราะเราผูกบุญและกรรมกันมาต่อเนื่อง มาทุกภพทุกชาติอยู่แล้ว แค่เจอกันแต่จำกันไม่ได้เท่านั้น........กำไลหยก.13.02.2021.
#บทโศกให้ข้อคิดเพื่อพบเจอสุขดีๆในวันใหม่ๆสำหรับวาเลนไทน์ปีนี้ครับ
#คนที่แน่ใจว่าสุขอยู่กับการพบเจอคนที่ใช่ ก็ดูแลรักษาเค้าทุกคนเหล่านั้นให้อยู่กับเราไปนานๆ
"สุขสันต์วันวาเลนไทน์ทุกๆคนครับ"
โฆษณา