รักเขาเท่าตัวเราเอง
ภาพจาก thoughts above.com
“คุณจะไม่ประสบความสำเร็จในการรักใครซักคนถ้าคุณไม่เรียนรู้ที่จะรักตัวเองก่อน”
เมื่อก่อนสงสัยว่ามันเกี่ยวกันยังไง รักตัวเองก็อยู่ส่วนรักตัวเองสิ มันจะช่วยให้เรารักคนอื่นได้ดีได้ยังไง แต่หลังจากมีประสบการณ์ล้มลุกคลุกคลานมาบ้างในระดับสะบักสะบอมพอตัวกับเรื่องความรัก ก็เริ่มเข้าใจและเห็นด้วยกับประโยคข้างต้น
ใช่! คนเราทุกคนรักตัวเอง ในยามที่รักตัวเองเราจะรู้ว่าเราจะดูแลสวัสดิภาพ ปกป้องความรู้สึก และสร้างความสุขให้ตัวเองยังไง สิ่งเหล่านี้เป็นสัญชาตญาณพื้นฐานของมนุษย์หรืออาจจะของสิ่งมีชีวิตทุกอย่างบนโลกใบนี้เลยก็ว่าได้ เพราะมันนำมาซึ่งการอยู่รอดในธรรมชาติและสังคม
แล้วเวลาที่รักคนอื่นล่ะ?
มองง่ายๆคือ คนอื่นหรือสิ่งอื่นก็มีสัญชาตญาณพื้นฐานนี้เช่นกัน ดังนั้นพวกเขาก็ต้องการได้รับความสุข ความอบอุ่น ความปลอดภัย เหมือนเวลาที่เรารักตัวเองนั่นแหละค่ะ แต่หลายๆครั้งสาเหตุของปัญหาในความสัมพันธ์คือ สมดุลของการรักเขา กับ การรักตัวเองมันเสียไป
บางครั้งเราเห็นแต่ความสุข ความสบายใจของเราจนลืมไปว่ามีใครถูกริดรอนความสงบสุขไปจากการกระทำบางอย่างของเราหรือเปล่า และอีกหลายครั้งที่เราลืมนึกไปว่าถ้าเราไม่ต้องการถูกกระทำในลักษณะใด คนอื่นๆก็ย่อมไม่ต้องการมันเช่นกัน รอจนเมื่อเราถูกเอารัดเอาเปรียบในแบบเดียวกันนั่นแหละ ถึงจะเริ่มเข้าใจ แต่บางทีมันก็สายไปสำหรับการประคับประคองความสัมพันธ์
ในกรณีของคนที่รักตัวเองน้อยกว่า คุณอาจบอกตัวเองว่าคุณกำลังเสียสละเพื่อคนหรือสิ่งที่คุณรัก นั่นเป็นสิ่งที่ดีค่ะ ตราบใดที่คุณยินยอมพร้อมใจกับความไม่สมดุลนั้น และความเสียสละนั้นยังอยู่ในขอบเขตที่ไม่เป็นการทำร้ายตนเองในทางใดทางหนึ่ง แต่หากหลุดไปจากหลักเกณฑ์นี้คนที่จะรับผลของมันไม่ใช่ใครเลยนอกจากตัวคุณเอง
ไม่ว่าจะเป็นความรักในรูปแบบไหน พ่อแม่รักลูก เพื่อนรักเพื่อน คู่รัก หรือความรักที่มีต่อสิ่งมีชีวิตร่วมโลก ทุกสิ่งมีความต้องการพื้นฐานในด้านความรักที่เหมือนกันค่ะ ก่อนจะทำอะไรซักอย่าง นึกถึงใจเขา ใจเรา เคารพในสิทธิที่เขาจะรักและปกป้องตัวเอง และให้สิทธิกับเราในการปกป้องตัวเองด้วยเช่นกัน
และหากทุกอย่างไม่สามารถปรับให้เข้าสู่สมดุลย์ของมันได้ ก็แค่ยอมรับมันค่ะ ยอมรับว่าสุดท้ายสิ่งที่ปราศจากสมดุลก็จะจบลงที่การถูกเหวี่ยงออกจากจุดหมุน แยกย้ายไปคนละทิศทาง นั่นคือกฎของธรรมชาติ
แต่โปรดจำไว้อย่างหนึ่งว่า ทุกชีวิตเข้ามาเจอะเจอกัน มีปฏิสัมพันธ์กันด้วยเหตุผลที่แตกต่างแต่เพื่อวัตถุประสงค์เดียวคือ การเรียนรู้ และแก้ไขความเข้าใจที่ผิดเพี้ยนของตัวเอง ดังนั้นจงเรียนรู้ที่จะให้อภัยตัวเอง และให้อภัยผู้อื่นเพราะเราต่างเป็นผู้ที่เคยเข้าใจผิดและหลงผิดกันทั้งนั้น
สุดท้ายแล้วถ้าทุกคนรักคนอื่นเท่ากับรักตัวเอง เราจะไม่ทำร้ายใคร และจะไม่มีใครทำร้ายกัน สุขและศานติก็จะเกิดแก่พวกเราทุกคนค่ะ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
