💘 ตกหลุมรัก (นัก) สิ่งแวดล้อม 🌿🌱🍃
Ep. 1
..
"แล้วนี่จะกลับเข้าพื้นที่อีกเมื่อไหร่"
ฉันถามแม่เพื่อนสาวที่นั่งเท้าคางอยู่สุดปลายระเบียง ใบหน้าโทรม ๆ แต่ดวงตาที่มีแววมุ่งมั่นเต็มเปี่ยมกระพริบถี่ ๆ ก่อนจะตอบว่า
"ฉันคงรอตาหนวดก่อนแหละ สถานการณ์ไม่ควรประมาทที่จะไปคนเดียว"
คำตอบนั้นทำให้ฉันค่อยโล่งใจหน่อย เพราะรู้ตัวดีว่า ฉันคงไม่สามารถขัดขวางยัยหน้าโทรมนี่ได้แน่ ๆ หากคุณเธอคิดจะลุยเดี่ยวขึ้นมา
"ก็ดีนะ คำโบราณว่า คนเดียวหัวหาย สองคนเพื่อนตาย ถึงตาหนวดจะท่าทางกวนประสาทก็เถอะ ยังไงก็ไม่ถึงกับจะฆ่าจะแกงกันได้หรอก จริงมะ"
ฉันได้ยินเสียงหัวเราะ หึหึ พร้อมกับคำขยายตามมา
"ก็เกือบจะฆ่ากันหลายครั้งแล้วเหมือนกันแหละ ถ้าไม่ติดว่าฉันต้องง้อให้ช่วยเรื่องการตรวจสารพิษพวกนั้น"
..
ฉันเหลือบมองสีหน้าคนพูดนิดนึง ยัยหน้าโทรมลงทุน"ง้อ" ตาหนวดด้วยเหตุผลเดียวแค่นี้ใช่มั๊ย
..
หญิงสาวที่นั่งสบายอารมณ์อยู่เบื้องหน้าฉันขณะนี้ ไม่ใช่คนสวยตามเทรนปัจจุบัน แต่ดวงตาคมกริบ ปากนิด จมูกหน่อย ผิวเนียนละเอียดสีน้ำผึ้งอ่อน ๆ ก็ชวนมองอยู่ไม่น้อย ใบหน้าสดปราศจากการแต่งแต้มเป็นที่มาของฉายา "ยัย(หน้า)โทรม" ที่ฉันติดปากแทนการเรียกชื่อ "โสม" และด้วยความที่ฉันอิจฉาเพื่อนในความงามตามธรรมชาติด้วยนั่นเอง
..
..
หมู่บ้านเล็ก ๆ ที่เคยเป็นชุมชนสงบร่มเย็นเมื่อหลายปีก่อน บัดนี้กลายเป็นหมู่บ้านร้าง
ป่าชุมชนร่มครึ้ม พื้นที่นาข้าวอันเขียวชะอุ่ม แปรเปลี่ยนเป็นสีเหลืองทองอร่าม รวงข้าวช่อยาวโบกไหวพะเยิบตามแรงลม ก่อนช่วงการเก็บเกี่ยว กลับกลายเป็นเพียงภาพในอดีตที่ไม่หวนคืน
..
หมู่บ้านที่มีผู้เฒ่าผู้แก่ นั่งเลี้ยงหลานคลานต้วมเตี้ยมที่ลานหน้าบ้านยามที่พ่อแม่ของเด็กน้อยออกไปทำนา บัดนี้ว่างเปล่า ผู้คนบ้างก็ล้มหายตายจากไปเพราะความเจ็บป่วย บ้างก็ย้ายถิ่นฐานทิ้งแผ่นดินของบรรพบุรุษไปตายเอาดาบหน้า
..
หลายหมู่บ้าน หลายชุมชน หลายร้อยครัวเรือน ที่อยู่ในเขตรอยต่อสามจังหวัดที่ได้รับผลกระทบจากการทำเหมือง การต่อสู้กับนายทุนอันยาวนาน โดยที่ใครก็คาดเดาไม่ได้ว่าเรื่องราวจะจบลงอย่างไร
..
..
..
ยัยโทรมเคยเล่าว่า ..
ผลการตรวจวิเคราะห์ตัวอย่างในพื้นที่ ทั้งน้ำ ดิน และพืชพันธุ์ในธรรมชาติ พบสารอันตรายปนเปื้อน มีโลหะหนักบางตัวเกินค่าปกติอย่างมีนัยยะสำคัญ
"ทั้งตะกั่ว ปรอท แมงกานีส แคดเมียม สารหนู ไซยาไนด์ เลยนะแก"
และผลการตรวจเลือดของชาวบ้านที่อยู่อาศัยในพื้นที่ใกล้เคียงกับเหมือง ก็พบความผิดปกติของโลหะหนักหลายชนิด อย่างน่ากลัวเช่นกัน
"ก็อย่างที่เรารู้ ๆ กัน ชาวบ้านทั่ว ๆ ไปไม่เคยมีการตรวจสุขภาพประจำปี เขาจะไปหาหมอก็ต่อเมื่อเขาป่วย และรักษาด้วยยาสามัญประจำบ้านไม่หายแล้วนั่นแหละ ซึ่งบางทีมันก็ช้าเกินไป"
"ก็เหมือนยายปิ่นน่ะ แกยังจำได้หรือเปล่า ตัวแกกับลูกสาวป่วย หลานสาวที่เพิ่งเกิดมาก็เป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวอีก อีกหลายครอบครัวที่ประสบชะตากรรม หลังจากที่ชื่นชมยินดีกับความเจริญที่ถาโถมมาสู่ชุมชนได้ไม่นาน"
..
ฉันจำได้ดีเรื่องของยายปิ่นที่ยัยโทรมเล่าให้ฟังเมื่อปีก่อนตอนที่เริ่มโครงการใหม่ ๆ
ยายปิ่นและลูกสาว ที่เริ่มมีอาการชาตามปลายมือปลายเท้า แต่ไม่ได้สนใจนักกับอาการเหล่านั้น จนกระทั่งได้มีโอกาสคุยกับเพื่อนบ้านและพบว่ามีคนในหมู่บ้านที่มีอาการคล้ายคลึงกันหลายคน
อาการผิดปกติเริ่มชัดเจนขึ้น ทั้งปวดท้อง ท้องเสีย คลื่นไส้ อาเจียน มือเท้าอ่อนแรง
ชาวบ้านเริ่มเจ็บป่วยด้วยอาการคล้าย ๆ กันจนหมอที่โรงพยาบาลอำเภอเอะใจ
..
..
ฉันเคยถกประเด็นทรัพยากรธรรมชาติ กับยัยโทรมว่า ทรัพยากรธรรมชาติเป็นสมบัติของทุกคนในชาติ มิได้เป็นของใครหรือเฉพาะกลุ่มใด ที่สามารถเข้าถึงและทำประโยชน์ได้ก่อน ผลตอบแทนใดที่เกิดขึ้นควรนำไปกระจายให้กับคนในชาติผ่านการพัฒนาบ้านเมืองอย่างเหมาะสม
"แกว่ามั๊ย บางทีสิ่งที่เราเรียกว่าการพัฒนาหรือความเจริญนั้นน่ะ มันไม่ยั่งยืน การเรียนรู้และทำความเข้าใจมันไม่สามารถทำให้ทันไปพร้อม ๆ กับการพัฒนาทางด้านวัตถุและเทคโนโลยี มันเหมือนวิวัฒนาการที่เหลื่อมล้ำ"
ยัยโทรมพูดเข้าใจยากสายตามีแววครุ่นคิด
"ฉันว่าตอนนี้แกกินอาหารเช้าให้เสร็จเรียบร้อยก่อนดีกว่านะ แล้วค่อยมาต่อประเด็นการวิวัฒนาการที่เหลื่อมล้ำ หรือจะต่อประเด็นประชาธิปไตยลายลูกไม้ของแกต่อจากคราวก่อนก็ยังไหว"
ฉันอดขัดคอยัยโทรมที่กินข้าวไปคำเดียว แล้วเริ่มที่จะเปิดเวทียาว ๆ โดยถือช้อนข้าวคามือไว้อย่างนั้น
ทุกครั้งที่ยัยโทรมกลับมาจากออกพื้นที่ เราทั้งสองมักมีโอกาสได้มานอนคุยกันถึงเรื่องต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น จนทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเป็นผู้ร่วมโครงการไปด้วยเลยทีเดียว
..
เหตุการณ์ตื่นเต้นที่สุดที่ฉันได้รับฟังจากยัยโทรม ก็คงจะไม่พ้นเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ทำเอาใจหายใจคว่ำทุกครั้งที่นึกถึง ....
..
..
▶️ อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะคะ ⏭
..
..
ห่างหายไปนาน ... ขอกลับมาส่งความคิดถึง ให้กับเพื่อน ๆ ในวันแห่งความรักนะคะ
💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕
💕 Happy Valentine's Day 💕
💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕
ขอให้วันนี้ และ ทุก ๆ วัน เป็นวันแห่งความรักค่ะ
สวัสดีนะคะ
คนไทยตัวเล็กเล็ก
14 กุมภาพันธ์ 2564
- 7
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
