ผมจะร่ายยาวเกี่ยวกับเรื่องห้องน้ำคนพิการ กับบ้านไหน? มีคนพิการ หรือผู้สูงอายุ ผมมีจุดให้ไปลองทำดู เกี่ยวกับอุปกรณ์ช่วยเหลือในห้องน้ำกัน ถ้าพร้อมแล้วก็ครับ ฝากลองอ่านดูครับ เผื่อเป็นแระโยชน์หรือไอเดีย
โอเคครับ ปัจจุบันปฎิเสธกันไม่ได้ว่าด้วยเรื่องห้องน้ำคนพิการ หรือผู้สูงอายุ ที่พักหลังๆ มานี่นอกจากที่จะมีตามปั้มแบบสมัยก่อน เดี๋ยวนี้ทางห้าง หรือสถานที่ท่องเที่ยวบางจุด ทั้งทางลาดและห้องน้ำ ที่เริ่มมีการเพิ่มเติมห้องน้ำคนพิการเพิ่มมากขึ้น ซึ่งก็เป็นส่วนที่ทำให้พวกผม หรือผู้สูงอายุ ได้ใช้ยามที่ออกจากบ้านไป ซึ่งก็ต้องขอบคุณมาดครับที่ยังมีสังคมดีๆ ที่ยังเห็นค่าคนพิการบ้าง ต้องขอบคุณมากครับ อบ่างเช่นตัวอย่าง
อันนี้ที่ปั้ม แต่ผมจำไม่ได่ว่สของปั้มไหน? ถ่ายไว้เยอะครับ แต่หายไปเพราะโทรศัพท์เก่าเจ้ง เม็มฯ ไม่ใส่ ใช้ในเครื่องเอา และดันปิดตัวอัพขึ้นระบบคลาวน์รูปหายเกลี้ยง ใจก็อยากดึงข้อมูลครับ แต่เครื่องบอร์ดหัก ดันทำตกพื้นตอนขึ้นรถแล้วถอยรถเหยียบเข้าพับครึ่ง ส่วนมากจะลองใช้ยกตัวดู ว่าใช้ได้จริงใหม? ส่วนมาก ร้อยล่ะ 80 ผมไม่สามารถ ส่วนมากเน้นสวยงามมากกว่า เพราะพื้นห้องน้ำ อย่างลื่น บางที่ใช้กระเบื้องปกติปู ล็อควีลแชร์แน่นแค่ไหน? ก็ร่วงครับ โยกตัวย้าย ลื่นทันที กายกรรมล่ะครับ ลงไม่ได้ ย้ายกลับไม่ได้ ลอยอยู่ตรงกลางระหว่างวีลแชร์กับชักโครก ตะโกนเรียกน้องสาวล่ะครับงานนี้ ส่วนตัวผมว่าเหมาะกับผู้สูงอายุนะ เพราะราวที่ไว้เหมาะมากกว่าคนพิการใช้ และเน้นสวยงามมากกว่าการใช้งานครับ Ps.นี่คือ ค.ห.ส.ต. ผมนะ และจากประสบการณ์ที่ตัวผมสัมผัสเองนะ
เอาล่ะครับ ผมชอบนะที่มีเพิ่มขึ้น แต่ปัญหาคือ เน้นสวยมากกว่าใช้งานครับ ทำห้องน้ำบางห้องนี่สวยมาก โดยเฉพาะที่สนามบิน ลึกไม่พอ ยังกว้างขนาด มีปุ่มกดให้ช่วยเหลือทั้งบนทั้งล่าง แต่ที่ผมลองดู มือเอื้อมไม่ถึงปุ่ม ไหล่หลุดอีกรอบนั้น กว่าจะปล้าดันไหล่เข้าไต้ ปล้าเกือบครึ่งชม. คือปัญหาน่ะ ปุ่มล่างโอเค ยามร่วงลงไปกอง แต่ปุ่มบนนี่สิ น่าจะเน้นไปทางคนต่างชาติ อย่างระยะแกนเสาที่เอาไว้ให้ยก ถ้าจากในภาพว่าระยะเสาด้านข้างชักโครก ที่พับขึ้นลง และใช้เพื่อยกตัว ผมบอกเลยแต่ละที่ ระยะห่างเน้นออกไปทางมากกว่าเดิม ในบางที่ อย่างในรูปด้านบน ระยะห่างนั่นก็ถือว่ามากนะครับ แต่เจอมาน่ะห่างยิ่งกว่านี้อีก ส่วนมากเขาไว้ระยะตามรูปภาพเอา
ก็ครับถ้าจากรูปก็ตัวเหล็กสแตนเลสด้านขวาข้างชักโครก ถือว่าห่างนะครับในการจะยกคัว และความสูงต่ำ บางที่ไม่เท่ากัน แล้วแต่ผู้รับเหมาสร้างเอา บางที่ห้องน้ำแคบจัดก็มี ระยะเหล็กร่วมด้วยอีก ระยะห่างไม่เคยเท่ากันสักที่ รวมถึงความสั้นยาวด้วยครับ ก็เคยให้พี่ที่แกเป็นที่เอวลองดู ก็ครับต้องจับวีลแชร์แกให้ คือถ้าไม่แข็งแรงหมดสิทธิ์ อีกอย่าง ยิ่งระยะกว้างเวลานั่ง ถ้าเอนเสียหลัก เสาไม่ได้ช่วยดักให้ ดีไม่ดีร่วงลงพื้นแทน
ก็ครับ หลายคนอาจบอกว่า เวลาเข้าห้องน้ำคนพิการ ส่วนมากก็จะมีคนเข้าไปด้วย อย่างญาติเข้าไปช่วยดู ผมไม่เถียงนะข้อนี้ เพราะก็เจอแบบนี้จริงๆ แต่สมมุติกรณีคนพิการเขาไปคนเดียว ไม่ได้มีญาติเอา ส่วนมากเขาก็เข้าคนเดียวก็มีนะครับผม เข้าห้องน้ำแก้ผ้า คงไม่เรียกคนไม่รู้จักมาช่วยแน่นอนครับ ยกเว้นกรณีร่วงลงพื้น ก็เคยเห็นอยู่ มีพนักงานวิ่งเข้าไปช่วย แต่ครับปุ่มดกเรียกนี่ไม่ได้มีทุกที่นะครับ ส่วนมากจะเป็นห้าง หรือสถานที่ท่องเที่ยวดังๆ เป็นส่วนมาก ส่วนเคสในปั้ม ก็ไม่ได้มีทุกปั้ม อีกอย่างครับ ผมพูดตามตรง ห้องน้ำคนพิการ "คนสร้างไม่ได้ใช้ คนใช้ไม่ได้สร้าง" ก็ครับมันก็เลยอัตราส่วนสัดในห้องน้ำ ระยะอุปกรณ์ มันเลยแล้วแต่ผู้สร้างครับ มันไม่เหมือนทางลาดคนพิการ ที่มีอัตราส่วน ที่ 1 : 10 ครับ คือง่ายๆ หนึ่งเมตร มุมชันลาดเอียงขึ้นได้ 10 องศา ไปเรื่อยๆ แต่ห้องน้ำนี่ก็บอกตามตรง ตามคนสร้างจริงๆ
เอาล่ะลองมายกตัวอย่างคนใช้เอง เวลาสร้างขอดูเองเป็นยังไงกันครับ อันนี้คือผมเน้นตัวผมเป็นหลักนะ ในการออกแบบ และทำไว้ใช้ในบ้านเองครับ ตามรูป
อันนี้ของที่บ้านผมเองนะครับผม
คือ ผมไม่ได้เน้นสวย ผมเน้นใช้งาน ตอนแรกก็จะทำแบบพับได้นั่นล่ะครับ แต่ประสบการณ์มันสอน ถ้าสังเกตดีๆ จะเห็นว่าเสาผมยิงลงพื้นเลย และยาวกว่าอีกด้าน ถามว่าเพื่ออะไร อย่างที่ผมเคยบอกไปใช่ไหมครับถ้าเป็นแบบพับติดด้านข้าง เวลาย้ายตัวรถจะเลื่อน ครับเลยใช้ไม้นี้ครับ เวลาเทียบ ที่รองขาด้านหน้าจะติดกับเสาที่ยิงลงไปเลย เวลาย้ายตัว ยังไงรถก็ไม่เลื่อนครับ ส่วนด้านที่สั้นกว่านั่นคือเผื่อครับ ถ้าหมดแรงย้ายตัว ก็ให้น้องสาวช่วยดึงได้ ไม่ติดอะไร และข้อดีคือ นั่งๆ อาบน้ำ บางทีตัวลื่น อย่างน้อยมีตัวคานนี้ตั้งดักสองด้าน ยังไงก็ไม่ร่วงครับ ที่ทำมุมนี้ เพราะผมถนัดขวา เข้าไปเลี้ยวกลับ เทียบรถย้ายตัว จบครับ และขนาดของความกว้างตัวเสา ผมเทียบสั้นกว่าระยะห้องน้ำคนทิการทั่วไป
ก็ตัวเสาตั้งห้างจากตัวชักโครก ผมเอาแค่ประมาณนิ้วครึ่ง คือเอาแบบไม่ให้ร่วงแน่นอน
ก็ครับ ความสูงนี่ ปรับเอาตามที่มุมแขนเราสามารถยกตัวเองได้ อันนี้แล้วแต่ความสะดวกรึความถนัดของตนใช้เอาครับ แต่ละคนไม่เท่ากัน แต่ผมก็ตั้งระดับไว้แบบที่ได้ทั้งรถวีลแชร์ตัวเอง หรือรถคนพิการธรรมดา แบบเปิดข้างได้ แต่ก็ครับวีลแชร์เปิดข้าง เวลาย้ายตัว ถ้าไม่ยกสูงกว่าเดิม ก้นนี่ติดล้อใหญ่ด้านหลังแน่นอนครับ แต่ก็โอเค ทำไว้เผื่อรุ่นพี่คนพิการนั่งวีลแชร์ หรือมช้ขาเทียม ระดับที่ตั้งไว้ ความสูงคือ จับได้กันหมด ก็ครับลงทุนไปลากพรรคพวกพี่ท่านมาลองใช้ดูด้วยเผื่อแกใช้ยามแกร่อนมาเที่ยวด้วยหัวลากวีลแชร์ครับ แกก็วัดระยะไปปรับใช้กับบ้านเองเหมือนกัน ก็ไม่ได้คิดค่าลิขสิทธิ์ ฮ่าๆๆ
ถ้าใช้แบบพับได้ ราคาแสนแพง และวีลแชร์ไหลแน่นอน และผมทำชุดนี้ ค่าทำไม่ถึงหนึ่งพันบาท แต่ถ้าเอาแบบยกเก็บเน้นสวย ครับ ขั้นต่ำสามพันถึงห้าพันบาท เพราะเป็นสแตนเลส นี่ล่ะ ของผมก็สแคนเลส มาดัดมุมเอา เน้นใช้งานได้แน่นอนครับ ดีกว่าเน้นสวยงามแบบที่ผมเจอๆ มาใช้งานจริงนี่อย่างยาก อีกข้อคือเผื่อแม่ตัวเองด้วยเวลาแกเข้าห้องน้ำตัวนี้แกมีที่ค้ำบ้าง ใช้ดึงตัวเองขค้นบ้าง บางทีแกก็อาบน้ำยืนพิงเสาในเอา ประมาณว่ามีที่เอนอาบน้ำ บางทีน้องสาวผมมันก็เข้าไปอาบแทนห้องมัน นางบอกยืนพิงเสาอาบน้ำสบายดี นางว่าอย่างนี้ ก็ครับแล้วแต่เลยครับน้องสาวที่เคารพ (ชีวิตมีแม่หลายคนครับ ฮ่าๆๆ)
บางที่ในห้องน้ำนี่ราวเต็มห้องน้ำ แต่คนนั่งวีลแชร์ไม่ได้ใช้ราวจับแบบนั้น สูงด้วย เข้าใจครับเน้นเผื่อผู้สูงอายุ แต่ถ้านั่งวีลแชร์คือ สำหรับผมนี่ หามุมยกตัวไม่ถูกกันเลยทีเดียว ผมเองเคยไปแรด เอ้ยไปเที่ยวญี่ปุ่น ทางเขามีทางลาดเยอะ พอดีเจอคนญี่ปุ่นที่เขายิ้มให้เดินสวนกันช่วงทางลาด เลยทักถามดู เขาพูดอังกฤษได้ ก็ได้ใจความคร่าวๆ ว่าทำไมบ้านเมืองเขา ทางลาดเยอะนัก
ช่วงกำลังเดินทางแถวย่านอากิฮาบาระ พอดี เขาก็บอกมาว่า "ทางลาดน่ะ กับทางที่ฟุตบาท(ที่บ้านเราสูงเป็นฟุตจริง)ไม่มีหรือมีก็ต่ำน่ะ เขาบอกว่า อนาคตเขาก็ต้องแก่ตัวลง อาจต้องใช้ไม้เท้า หรือรถวีลแชร์ยามแก่ชรา เวลาลูกหลานเขาพาไปเที่ยวไหน เขาได้ไปด้วยสะดวกๆ และทางลาดนี่ ไม่ใช่เพื่อคนแก่ คนพิการ หรือ คนที่เดินต้องใช้ไม้เท้าอย่างเดียว เขาเผื่อคนที่ขาไม่ดีเดินขึ้นบันใด ไม่สะดวก เป็นโรคไขข้อที่เท้า ได้ใช้งานด้วย" คือฟังตอนนั้นไม่ได้คิดอะไร แค่ถามเพราะอยากรู้ คือเห็นทางมันสบายปั่นรถวีลแชร์สบายดีข้างทางถนน เรียบดีจัด แต่พอกลับมาพักโรงแรมก่อนกลับ คำพูดที่เขาอธิบายให้ฟัง มันติดอยู่ในหัว พอกลับมาไทย ยิ่งคิดไปอีกทาง ว่า "ทำไมคนบ้านเราไม่คิดเหมือนเขาบ้างหว่า เอาแค่ฟุตบาทที่ กทม. อย่าว่าแต่ปั่นวีลแชร์เลย เห็นคนธรรมดาเดินยังลำบาก ก็ครับ ได้แต่เก็บไว้ ถ้าไปพูดเข้าก็ครับ ที่นี่เมืองไทย จะเอาอะไรนักหนา ก็เคยโดนผู้ใหญ่ท่านนึงบ่นสวนมา ก็ครับ ต่างคนต่างคิด คงบังคับให้ใครคิดแบบเดียวกันไม่ได้อยู่แล้วครับผม (เฮ้อ ออกทะเลอยู่เพ้อ เอาแค่เรื่องห้องน้ำคนพิการก่อน)
ก็ถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับห้องน้ำคนพิการ ทางสาธารณะ คงไปแก้อะไรเขาไม่ได้ มีให้ก็บุญล่ะยังจะบ่นอีก ฮ่าๆๆ เอาว่าถ้าเกี่ยวกับห้องน้ำในบ้านเอง ถ้ามีผู้พิการอยู่ ก็จะเอาไปดัดแปลงแบบไหนก็ได้ครับ ก็ถ้ามีคนพิการเข้ามาอ่าน แต่ถ้าเอาแต่นอนเครียด ถ้าสามารถลุกขึ้นมาได้ ลุกเหอะครับ แค่เดินไม่ได้ ไม่ใช่เหตุผลว่าเราทำอะไรไม่ได้นอกจากนอนเครียด คิดวนเวียนอยู่ว่าเป็นภาระคนในบ้าน ตัวเองพิการต้องนอนอยู่ในห้อง มูฟออนออกมาจากจุดนั้นเถอะครับ มีอะไรให้ทำ และมีอะไรที่ทำได้อีกเยอะครับผม ระหว่างนอนเครียดอยู่ในห้องสี่เหลี่ยม ลุกขึ้นมาหาอะไรทำแก้เบื่อยังดีครับ คนพิการเวลาไปไหนบางทีเขามอง (มักจะรู้สึกว่าตัวเองแปลกแยกกว่าคนทั่วไป) ก็ปล่อยเขามอง บางคนที่มองเขาไม่ได้มองว่าเราประหลาดออกมาข้างนอก บางคนเขามองชื่นชม ส่วนบางคนเขาอาจมองเหยียดเรา ก็ไม่ต้องสนใจมาคิดครับ
ถ้านอนคิดได้ว่าเราเป็นแต่ภาระแล้วก็นอนต่อไป สู้ลุกขึ้นมาเพื่อให้ตัวเองรู้สึกว่าไม่เป็นภาระใคร ได้รู้สึกดีขึ้น ผมพิการช่วงแรกๆ ผมก็คิดแบบนั้นหนักกว่านั้นด้วยจิตตกสุดๆ จากเดินได้ต้องนอนเอา อาบน้ำทีต้องลากขึ้นวีลแชร์ ถ้าลุกได้ลุกครับ สู้เข้าไว้ อย่ามองว่าทำนั่นนี่ไม่ได้เหมือนคนทั่วไป เอาที่เราทำได้ ไม่ไปกวนใคร ลดภาระลง สภาพจิตดีขึ้นครับ ผมผ่านจุดนั้นมาแล้ว มันยากจริง แต่ถ้าคิด มูฟออนออกมาได้ก็รับรองครับ สภาพจิตดีขึ้นแน่นอน อารมณ์ไม่ขุ่นมัวในอกแน่นอนครับ ก้าวผ่านมา อุปกรณ์ที่ช่วยคนพิการมีครับ อยู่ที่ใจจะลุกขึ้นสู้ หรือจะอยู่เฉยๆ ก็ครับ ผมบังคับไม่ได้ แต่คงต้องเลือกเอาเองครับผม
ขอบคุณมากนะครับถ้าใครที่อ่านจนจบนี่ผมยอมใจเลบ ออกบ่น ออกทะเลเยอะไปหน่อย ก็ถ้าถูกใจ ก็รบกวนฝากติดตามหน่อยแล้วกันครับผม ขอบพระคุณล่วงหน้าครับผม ใครที่พิการแล้วคิดท้อ สู้ครับ ถ้ามีครอบครัว ครอบครัวก็ต้องช่วยครับ หนุนหลังให้ได้ ยิ่งดีครับ กำลังใจนั่นล่ะครับ สำคัญสุดครับผม
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
