Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
Somewhere c Someone
•
ติดตาม
18 ก.พ. 2021 เวลา 17:12 • ท่องเที่ยว
#ครั้งหนึ่งกับสิ่งที่เรียกว่า ” สวรรค์บ้านนอก”
‘ฟ้าผ่องเพ็ญ งามเด่นคือดังสวรรค์ (งามแท้ งามว่า) สองเราฮัก ร่วมกัน ได้ยล ชมจันทร์ สวรรค์บ้านนอก~’ ฟังเพลงนี้ทีไร ก็ชวนให้นึกถึงบรรยากาศและเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นบนนั่นทุกที..ใช่แล้วเรากำลังหมายถึงบนดอยนั่นเอง😌
ช่วงที่เราเรียนปริญญาตรี เรามีโอกาสได้เป็นพี่ค่ายไปทำค่ายอาสาบนดอยที่จังหวัดเชียงใหม่ประมาณครึ่งเดือน ซึ่งค่ายนี้เป็นค่ายที่เราประทับใจและภูมิใจนำเสนอมาก555 เพราะมันมีเรื่องให้เข็มขัดสั้น เอ้ย!! ให้คาดไม่ถึงในทุกๆวัน🤣
ก่อนอื่นเราต้องบอกก่อนว่าค่ายเราเป็นค่ายที่จะไปศึกษาและพัฒนาชุมชนหมายถึงไปศึกษาเกี่ยวกับวิถีชีวิตของชุมชนนั้น แล้วร่วมพัฒนาไปพร้อมๆกันทั้งชุมชนและตัวเราเอง...
หลังจากเลือกสถานที่ทำค่ายได้แล้ว เราก็ถูกเลือกให้ทำหน้าที่เป็นพรีค่ายหรือเรียกว่าทีมที่จะต้องไปเตรียมสถานที่ต่างๆ และทำความรู้จักชาวบ้านก่อนที่ขบวนค่ายจะขึ้นไป สำหรับพรีค่ายการวางแผนทั้งเรื่องเวลาและเงินสำคัญมาก ซึ่งเราก็พ่วงหน้าที่เหรัญญิกด้วย เพราะเราจะต้องคิดว่าเดินทางยังไงให้ไปถึงค่ายด้วยงบที่น้อยที่สุด เป็นอะไรที่ท้าทายมากจริงๆ แต่ใดๆคือพรีค่ายไม่ได้ไปตัวเปล่านะ ต้องแบกของค่ายขึ้นไปก่อนด้วย เพื่อนรักมากแหล่ะ ให้เราแบกข้าวสารนำไปก่อนเลย 50 โลพร้อมอุปกรณ์เครื่องครัวครบครัน หม้อและกะทะเบอร์ 40 555
ช่วงที่ทำค่ายจะเป็นช่วงปิดเทอมประมาณธันวา-มกราซึ่งบนดอยจะหนาวมากๆ เราก็วางแผนไว้แล้วแหล่ะ ว่าจะอาบน้ำวันละครั้งพอไม่อยากเตรียมเสื้อผ้าไปเยอะ เดี่ยวซักเอา สรุปคือ 3 วันอาบครั้ง ตลอดค่ายคือไม่ได้ซักผ้าเลย555 ฉายาพี่ค่ายที่เน่าสุดๆไม่ได้ได้มาง่ายๆนะ
อย่างที่เราบอกพรีค่ายต้องขึ้นมาเตรียมสถานที่และ ”ทำความรู้จักชาวบ้านก่อน” ระหว่างที่ทำค่ายเราจะมีผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน เราจะเรียกว่า “ผู้ช่วย” นะคอยประสานงาน+ล่ามระหว่างพวกเรากับชาวบ้านให้ ตอนมาถึงตีนดอย ผู้ช่วยก็เป็นคนมารับ ตอนขับขึ้นดอยนึกว่าถ่าย fast and furious 9 อยู่ เหยียบคันเร่งอย่างเดียว ทางไหนไต่ได้ผู้ช่วยไปหมด ไม่มีพักยก เรานี่ลงรถคืออ้วกเลย555
มาวันแรกที่หมู่บ้านมีงานแต่ง ผู้ช่วยก็เลยชวนพวกเราไป เพื่อเป็นการสร้างความกลมกลืนกับชาวบ้านมากขึ้น เราก็ไม่ปฏิเสธ แต่มีงานก็ต้องมีเหล้าอ่ะเนอะ ตอนแรกเราว่าจะดื่มเป็นพิธีพอ แต่เเวะบ้านไหนก็เป็นพิธีทุกบ้าน สุดท้ายโดนเหล้าดอง 45ดีกรีบนดอยไป ล้มคิ้วเเตกตั้งแต่วันแรกเลยจ้าา พีคตรงเพื่อนบอกเราเกือบจะขโมยเป็ดเทศชาวบ้านแล้ว วันนี้ได้”รู้จักชาวบ้าน”มากขึ้นจริงๆ555
พรีค่ายจะมาก่อนขบวนค่ายประมาณ 3 วัน ซึ่งในสามวันนี้เราก็ต้องประสานงานบอกข้างล่างเป็นระยะเกี่ยวกับสภาพงานจริง ซึ่งการจะหาสัญญาณเพื่อส่งข่าวนั้นไม่ง่ายจริงๆ เพราะเราต้องนั่งรถลงไปที่ตีนดอยเลยจึงจะมีสัญญาณ ซึ่งค่อยข้างลำบาก เเต่ชาวบ้านที่นี่น่ารักให้พวกเราติดรถมอไซต์ไปด้วยตลอด🥰
พอขบวนค่ายมาถึง ชาวค่ายทุกคนจะถูกจัดให้ไปอยู่กับชาวบ้านและทำกิจกรรมต่างๆกับครอบครัวชาวบ้าน อารมณ์แบบขอเป็นลูกหลานเค้าไปเลย ชาวบ้านที่นี่ตอนรับพวกเราดีมากเลย คือบางคนพูดกับฟังไทยไม่ออกเลย เวลาสื่อสารกันคือใช้ภาษามือ ตลกตรงที่เข้าใจตรงกันบ้างไม่ตรงกันบ้าง แต่สุดท้ายก็มีเสียงหัวเราะตลอด555
มีวันหนึ่งครอบครัวบ้านเราพาเข้าป่าไปจับปูกับหนูมาทำอาหารเย็น ซึ่งปา(คือพ่อ)บอกว่าเป็นของหายากเลยนะ แต่ก็อยากให้พวกเราได้ลองกินและกว่าจะจับได้แต่ละตัวคือยากมาก เราเดินกันไกลพอสมควร ตอนแรกปาบอกไม่ไกลๆ แต่พอไปจริงๆคือโคตรไกล สิ่งที่ได้รู้คือถ้าคนบนดอยบอกไม่ไกลคือต้องคิดแล้วแหล่ะ555 คงเพราะพวกเค้าใช้ชีวิตที่ต้องออกกำลังเองตลอดทำให้ร่างกายแข็งแรงมากในระดับหนึ่ง ปาคือไม่เหนื่อยเลยนะ แข็งแรงสุดๆ ตัดภาพมาที่พวกเราคือตัวเปียกเลยจากที่หนาวๆ555 มื้อเย็นของวันนี้ก็เลยกลายเป็นอาหารที่อร่อยสุด เพราะมีเนื้อสัตว์เข้ามาหลังจากกินแต่ผักมาหลายวัน😂
ซึ่งตลอดระยะเวลาครึ่งเดือนที่ผ่านมามีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมายทั้งระหว่างพี่ค่ายกันเอง พี่ค่ายกับน้องค่าย และเรากับชาวบ้าน แต่ภาพโดยรวมของค่ายมันก็คือมิตรภาพที่ดีมากที่เกิดขึ้น พอมานึกย้อนไปยิ่งคิดถึงอย่างบอกไม่ถูก อยากกลับไปที่ช่วงเวลานั้นอีก ช่วงเวลาที่พี่ค่ายนอนกันดึกมากแต่ก็ต้องตื่นเช้ามากมาเตรียมกิจกรรม ทำกิจกรรมกับน้องค่าย นั่งเมาส์กับโม(คือแม่)ด้วยภาษามือ ไม่รู้เข้าใจตรงกันหรือเปล่าแต่ก็หัวเราะตลอด ช่วยน้องบนดอยให้อาหารหมู ช่วยปาสานตะกร้าแต่เหมือนปาจะต้องแก้เยอะเลย555 หรือแม้แต่ตอนถ่ายรูปรวมที่วุ่นวายมาก🤣 คิดถึงเนอะ...
พอลงค่ายมาเราได้อะไรหลายอย่างเลยนะ ทั้งความรับผิดชอบ ทักษะการแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้า การปรับตัว ความเสียสละ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ น้ำใจ ความจริงใจที่ให้และก็ได้รับกลับมาจากชาวบ้าน และถึงแม้เราจะมีข้อจำกัดในชีวิตมากมายแค่ไหน แค่เราลองปรับตัวและเรียนรู้มัน เราก็จะมีความสุขได้ ขอบคุณค่ายนี้มากๆที่ทำให้เรารู้จักกับคำว่า”สวรรค์บ้านนอก”
A little thing call happiness ✨
บันทึก
2
2
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย