22 ก.พ. 2021 เวลา 02:51 • ปรัชญา
"ลองเปิดปากยิ้มและโบกมือทักทายให้กับสิ่งรอบตัวดูบ้าง"
สาวน้อยวัยประมาณ 5 ขวบ
บอกกับผมแบบนั้นผ่านรอยยิ้มของเธอเอง
ในขณะที่เธอกำลังนั่งรถวิวแชร์
ที่มีพ่อเธอคอยคนขับเคลื่อนให้เธอไปข้างหน้า
เพื่อแจกจ่ายรอยยิ้มอันสดใสให้กับผู้คนในหมู่บ้าน
ผมวิ่งสวนกับเธอด้วยความเหนื่อยและหน้าบึ้งตึง
การโบกมือบ๊ายบายของเธอพร้อมรอยยิ้ม
ทำให้ผมชะลอความเร็วและเต็มใจที่จะทักทายเธอ
ด้วยความรู้สึกอิ่มพร้อมกับฉีกยิ้มของตัวเองออกมาจากหัวใจจริงๆ
สาวน้อยชุดแดงคนนี้มอบสิ่งมีค่าให้กับตัวผม
รอยยิ้มของเธอบนรถวิวแชร์มอบพลังบางอย่างออกมา
จนทำให้รู้สึกว่ารอยยิ้มของตัวเองมันถูกเปิดออกมา
เป็นความสุขของการพบเจออย่างแท้จริง
ไม่แน่ใจว่าสิ่งนั้นมันมาจากการที่เธอพยายามสู้ในสิ่งที่เธอเจอ
และก็พร้อมจะเบิกบานไปกับเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านเข้ามารอบตัว
เลือกที่จะเคลื่อนไหวไปตามจังหวะของตัวเอง
โดยไม่ก่นด่าเรื่องราวอันไม่อาจควบคุมได้
เพียงแค่ยิ้มรับและโบกมือทักทายกับบางสิ่งที่ได้ผ่านเข้ามา
เพื่อโอบรับเรื่องราวและผู้คนเหล่านั้นเอาไว้
เพียงให้เราได้สัมผัสมันจากหัวใจจริงๆ
แค่นี้คงจะเป็นความสุขหรือความไม่ทุกข์ให้กับหัวใจ และทำให้รอยยิ้มนั้นผุดขึ้นมาจากก้นบึ้งของเราอย่างจริงใจ
ขอบคุณเธอ สาวน้อยผู้แฝงมาในร่างของครูชีวิต
รอยยิ้มที่งดงามและตรึงใจที่สุดในรอบปี
ThiNKNOTE
โฆษณา