นิทานเรื่อง"ตัวตุ่นและแม่ตุ่น"
มีเจ้าตุ่นตัวหนึ่งซึ่งตาบอดมาตั้งแต่กำเนิด วันหนึ่งมันได้เอ่ยถามกับผู้เป็นแม่ว่า "แม่ ! ทำไมแม่จึงบอกว่าผมตาบอด แต่ผมว่าผมมองเห็นนะแม่"
เพื่อหาข้อพิสูจน์ แม่ตัวตุ่นจึงได้วางใบไม้ซึ่งหอมมากจำนวนหนึ่งตรงหน้าเจ้าตัวตุ่น แล้วก็ถามเจ้าตัวตุ่นว่า “มันคืออะไร” เจ้าตัวตุ่นน้อยตอบว่า “ก้อนกรวดครับแม่” แม่ตัวตุ่นจึงอุทานออกมาว่า “โอ้ลูกชายฉัน สงสัยแกจะไม่ได้ตาบอดเพียงอย่างเดียวซะแล้ว แต่แกได้สูญเสียประสาทรับรู้กลิ่นด้วยอีกต่างหาก.”
นิทานเรื่องนี้กำลังจะให้ข้อคิดเราว่า "ไม่มีใครจะเห็นข้อบกพร่องของตนเองได้ทั้งหมดหรอก หากคนอื่นไม่ช่วยชี้ให้เห็น."
บางครั้งเราต้องยอมไม่รู้ในบางเรื่องบ้าง ไม่ทำตัวเป็นน้ำเต็มแก้ว ยอมรับความคิดเห็นของผู้อื่น แล้วเราจะเห็นจุดบกพร่องของตัวเองและนำfeedbackที่ได้ไปพัฒนาตัวเองได้เร็วขึ้น
ขอบคุณเนื้อหาส่วนนึงจาก https://nitanstory.com/the-mole-and-his-mother/
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
