--ทำอะไรที่หล่อเลี้ยงจิตใจ (๑/๓)--
" ทำงานก็ด้วย"
งานสำหรับบางคนเป็นมากกว่างาน
เป็นเครื่องหล่อเลี้ยงจิตใจ ให้มีความสุข
มีชีวิตอยู่ เมื่อไหร่ก็ตามถ้าทำให้งานนั้น
เป็นสิ่งที่เรารักไปด้วย ให้นับว่าคุณมาถูกทาง
แต่สำหรับผู้เริ่มต้นเราอยากให้อ่านบทความนี้
เรื่องและคติที่ควรอ่าน
หวังอวิ๋นเป็นพนักงานสาวที่สวยมาก
หล่อนทำงานเกือบสามปีแล้ว
เพื่อนพนักงานคนอื่นที่เข้าทำงานที่บริษัทหลังหล่อน
ต่างก็ทยอยได้โอกาสเลื่อนตำแหน่ง
แต่หล่อนยังอยู่ในตำแหน่งเดิมไม่เปลี่ยนแปลง
ในใจหล่อนจึงรู้สึกอึดอัดบอกไม่ถูก
ในที่สุดวันหนึ่ง หล่อนจึงยอมเสี่ยงการถูกเลิกจ้าง
เข้าไปหาเจ้าของบริษัทเพื่อถามสาเหตุ
ภาพประกอบไม่เกี่ยวแต่ เจ้าลี่อิงน่ารักดีเลยเอามาใส่
“เถ้าแก่คะ ฉันเคยมาสาย กลับก่อนหรือทำผิดระเบียบบริษัทหรือไม่?”
เถ้าแก่ตอบโดยไม่คิดว่า “ไม่เคย”
“งั้นบริษัทมีอคติกับฉันใช่ไหม?”
เถ้าแก่ชะงักไปนิดนึง แล้วพูดว่า “ไม่มีแน่นอน”
“แล้วทำไมคนที่ประสบการณ์น้อยกว่าฉันจึงได้รับการเลื่อนตำแหน่ง
แต่ฉันกลับอยู่ในตำแหน่งเดิมไม่เปลี่ยนแปลง”
เถ้าแก่อึ้งไปครู่หนึ่ง แล้วพูดอย่างยิ้มๆว่า
“เรื่องของเธอเดี๋ยวไว้ค่อยคุยกัน ตอนนี้พอดีฉันมีเรื่องด่วน
งั้นเธอลองช่วยฉันจัดการเรื่องนี้ได้ไหม?”
เถ้าแก่บอกว่า “มีลูกค้ารายหนึ่งกำลังจะมาที่บริษัทเพื่อเยี่ยมชมสินค้า
เธอไปติดต่อกับพวกเขานะ ถามว่าจะมาเมื่อไร”
“นี่เป็นหน้าที่ที่สำคัญมาก” ก่อนออกไป หล่อนไม่ลืมที่จะพูดกับตัวเอง
ผ่านไปสิบห้านาที หล่อนกลับมาที่ห้องทำงานของเถ้าแก่
“ติดต่อได้ไหม?” เถ้าแก่ถาม
“ติดต่อได้แล้วค่ะ พวกเขาบอกว่าอาจจะมาอาทิตย์หน้า”
“แล้วอาทิตย์หน้าวันที่เท่าไร?” เถ้าแก่ถาม
“อันนี้ฉันไม่ได้ถาม”
“แล้วพวกเขาจะมากันกี่คน”
“อ้าว ท่านไม่ได้บอกให้ฉันถามเรื่องนี้นี่คะ”
“แล้วพวกเขามารถไฟหรือเครื่องบิน?”
“เรื่องนี้ท่านก็ไม่ได้บอกให้ฉันถามนี่คะ”
เถ้าแก่ไม่พูดอะไรอีก เขาโทรศัพท์เรียกจางอี๋เข้ามา
จางอี๋ทำงานที่บริษัทหลังหล่อนหนึ่งปี
ตอนนี้เป็นผู้รับผิดชอบของแผนกหนึ่ง
จางอี๋ได้รับการมอบหมายหน้าที่เหมือนกับที่เมื่อครู่หล่อนได้รับ
สักพักหนึ่ง จางอี๋ก็กลับมา
เลขาคิมมีโซ
“เป็นอย่างนี้ค่ะ............” จางอี๋ตอบ
“พวกเขาจะนั่งเครื่องบินเที่ยวบ่ายสามโมงของวันศุกร์หน้ามาค่ะ
คาดว่าจะมาถึงตอนค่ำหกโมง พวกเขาจะมากันห้าคน
นำทีมโดยผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อคุณหวัง
ฉันได้บอกพวกเขาแล้วว่า
บริษัทของเราจะส่งคนไปรับพวกเขาที่สนามบิน”
“นอกจากนั้น พวกเขาวางแผนที่จะมาเยี่ยมชมบริษัทสองวัน
ส่วนรายละเอียดเมื่อมาถึงแล้วทั้งสองฝ่ายค่อยปรึกษากัน
และเพื่อให้สะดวกกับการทำงาน
ฉันเสนอให้พวกเขาพักที่ International Hotel
ที่อยู่ใกล้ๆบริษัท ถ้าท่านเห็นด้วย
ภาพจาก GG
พรุ่งนี้ฉันจะจองเรื่องห้องพักไว้ล่วงหน้า”
“ยังมีค่ะ พยากรณ์อากาศบอกว่าอาทิตย์หน้าจะมีฝนตก
ฉันจะคงการติดต่อกับพวกเขาตลอดเวลา
ถ้ามีอะไรเปลี่ยนแปลง ฉันจะรายงานท่านทันที”
ภาพจาก GG
หวังอวิ๋นที่ดูอยู่ข้างๆรู้สึกอายและจ๋อย
เดินออกจากห้องทำงานไปโดย ไม่พูดอะไรอีก
ภาพจาก GG
คืนนั้น หล่อนได้รับ message จากเถ้าแก่ดังนี้
หวังอวิ๋น ไม่ว่าเธอจะทำงานที่ไหน
ขอให้จดจำกฎทองเหล่านี้เอาไว้
หนึ่ง : งานจะไม่เลี้ยงดูคนที่ว่าง ทีมงานจะไม่เลี้ยงดูคนที่ขี้เกียจ
สอง : การเข้าทำงานใดก็ตาม ก่อนอื่นอย่าได้นึกแต่ว่าจะได้รายได้
ให้เรียนรู้ก่อนว่าจะทำให้ตนเองมีคุณค่าได้อย่างไร
สาม : ไม่มีเงินจากธุรกิจใดๆที่หาได้โดยง่าย
สี่ : การทำงาน ไม่มีงานไหนๆที่จะราบรื่นไปทั้งหมด
ได้รับความคับข้องใจบ้างเป็นเรื่องธรรมดา
ห้า : ไม่ได้รายได้ ก็ได้ความรู้ ไม่ได้ความรู้
ก็ได้ประสบการณ์ ไม่ได้ประสบการณ์ ก็ได้ความโชกโชน
เมื่อสิ่งข้างต้นล้วนได้แล้ว ก็ไม่มีวันที่จะหาเงินไม่ได้
หก : มีเพียงการเปลี่ยนแปลงท่าทีของตนเองก่อน
จึงจะสามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตให้สูงขึ้น มีเพียงการเปลี่ยนแปลง
ท่าทีของการทำงานก่อน จึงจะสามารถมีอาชีพที่สูงขึ้น
เจ็ด : สาเหตุที่ทำให้คนเราเลอะเลือนเวิ้งว้างมีเพียงอย่างเดียว----
นั่นก็คือในอายุที่ควรดิ้นรนต่อสู้ กลับคิดมากไป ทำน้อยไป
ขอมอบคำสามคำไว้ให้ : ตั้งใจทำ
Me
หล่อนจึงได้เข้าใจโดยฉับพลันว่า ไม่มีใครหรอกที่เกิดมา
ก็สามารถรับผิดชอบงานใหญ่ ล้วนต้องทำโดยเริ่มจากงานเล็กๆ
ที่เรียบง่ายและธรรมดา
วันนี้ตัวเธอติดฉลากให้กับตนเองอย่างไร
อาจบางทีก็จะกำหนดได้ว่าวันพรุ่งนี้ตัวเธอ
จะได้รับมอบหมายให้ทำงานใหญ่ได้หรือไม่
ระดับความเอาใจใส่จะส่งผลกระทบต่อประสิทธิภาพ
ของการทำงานโดยตรง
บริษัทใดๆก็ตามล้วนอยากได้พนักงาน
ที่ทำงานกระตือรือร้นและมีความรับผิดชอบในงานได้ด้วยตัวเอง
พนักงานที่ดีเด่นมักไม่ใช่คนที่เอาแต่รอให้คนอื่นมอบหมายงานให้
แต่เป็นคนที่ไปทำความใจด้วยตัวเองว่าควรทำอะไร
หลังจากนั้นก็ทำงานนั้นให้ลุล่วงอย่างเต็มกำลัง
อย่าไปคิดค่ะว่า เราทำเต็มที่แล้ว ไม่เห็นได้อะไร
ถ้าเจ้านายไม่เห็นคุณค่า เราได้พัฒนาตัวเอง
และเราเป็นคนเก่งที่ไม่ยอมหยุดนิ่ง
เมื่อถึงเวลาหนึ่งเราก็ลาออกได้ค่ะ หางานใหม่
หรือจะทำธุรกิจส่วนตัว ...
ไม่เห็นต้องกังวล ในเวลาที่เราตั้งใจทำงาน
เราเก่งขึ้น เราสังเกต เราทำหน้าที่ได้ดี
ถ้าบริษัทไม่เห็นคุณค่าของเรา คือเขาเสียพนักงานดี ๆ ไปหนึ่งคน
ส่วนตัวเรา ถ้าเราเป็นคนเก่ง คนขยัน และเป็นคนดีเราอยู่ไหนก็ได้ค่ะ
ที่ไหน ๆ ก็ต้องการจ้างคนแบบนี้ ถ้าไม่ทำงานประจำ
ทำงานของตนเองยิ่งดี ถือว่าที่ผ่านมาเราได้เรียนรู้ฝึกประสบการณ์
และก็ได้เงินเดือนด้วย...
ยังไงก็ต้องขอบคุณประสบการณ์นอกห้องเรียนนี้
อย่าไปท้อค่ะ พ่อครูเคยสอนว่า เหนื่อยเราก็พักเดี๋ยวเราก็หาย
พอครูโตขึ้นกว่าเดิมพ่อก็ไม่พูดเรื่องเหนื่อยแล้วพัก แต่คงให้คิดเองว่า
จะอยู่หรือจะไปเอาเอง....
ประสบการณ์ไม่มีทางลัดค่ะ
แต่ทุก ๆ ปัญหามีทางออก
และถ้าคิดอะไรไม่ออกให้ทำสิ่งที่ถูกต้องไว้ก่อน
ปล.บางส่วนคัดลอกมาจาก FB
และบวกกับความคิดเห็นส่วนตัวเพิ่มนะคะ
ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงตรงนี้นะคะ ขอบคุณจากใจค่ะ ^^
- 11
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
