24 ก.พ. 2021 เวลา 11:00 • กีฬา
สำเร็จช้า = สำเร็จนะ
ในวงการฟุตบอล ความสำเร็จที่เป็นรูปธรรมที่มองเห็นง่ายๆคือถ้วยรางวัล ส่วนใหญ่ก็เริ่มต้นเส้นทางค้าแข้งอาชีพมาก็ประสบความสำเร็จเลย แต่มีอีกบุคคลประเภทนึงที่ต้องเริ่มต้นเส้นทางด้วยความยากลำบาก ผมขอยกตัวอย่างสองคนนี้นั่นคือแอนดรูว์ โรเบิร์ตสัน และ เจมี่ วาร์ดี้ ในส่วนของโรเบิร์ตสันนั้นกว่าจะได้เป็นนักเตะชุดแชมป์ประวัติศาสตร์ของสโมสรลิเวอร์พูลได้ ใครจะเชื่อครับว่าเขาเคยเป็นส่วนนึงของทีมตกชั้นอย่างฮัล ซิตี้แต่ด้วยความทุ่มเทของทีมเลยทำให้ตกชั้นและขึ้นมาใหม่ได้ภายในเวลาปีเดียว และตัวโรเบิร์ตสันก็สามารถสร้างบรรทัดฐานของตัวเองได้ดีเยี่ยม จนได้ย้ายไปลิเวอร์พูลและนับตั้งแต่เจอร์เก้น คล็อปป์เข้ามาก็ทำให้ทั้งทีมพยายามอย่างหนักจนสามารถคว้าแชมป์ลีคได้ในที่สุดและตัวโรเบิร์ตสันก็สถาปนาตัวเองขึ้นไปเป็นแบ็คซ้ายอันดับต้นๆของโลก ในส่วนของวาร์ดี้เรียกได้ง่ายๆว่า กว่าจะปังก็เริ่มแก่แล้ว เริ่มจากเป็นคนงานในโรงงานที่เล่นฟุตบอลกับทีมนอกลีค จนฝีเท้าไปเตะตาไนเจล เพียร์สันทำให้เลสเตอร์ซิตี้ทุ่มเงินซื้อนักเตะจากนอกลีคมูลค่าแตะหลักล้านซึ่งส่วนใหญ่ไม่มีสโมสรไหนเขาทำกัน เลสเตอร์ซิตี้สามารถขึ้นมาเล่นในพรีเมียร์ลีคอังกฤษได้แต่ก็ถูกมองว่าเป็นม้านอกสายตาเล่นเพื่อให้อยู่รอดในลีคสูงสุดไปวันๆ จนเกิดการเปลี่ยนแปลงที่ เคลาดิโอ รานิเอรี่ เข้ามาคุมทัพมาได้ฤดูกาลแรกก็สามารถพาเลสเตอร์ได้แชมป์ และสิ่งที่เราจะลืมไม่ได้เลยฤดูกาลนั้นวาร์ดี้ระเบิดฟอร์มยิงกระจุยกระจายจนจนติดทีมยอดเยี่ยมประจำปีของพรีเมียร์ลีคอังกฤษ สิ่งที่ได้ชัดเจนคือทั้งสองเริ่มจากระดับล่าง ไม่ได้เริ่มต้นจากทีมใหญ่ๆเหมือนนักเตะอื่นๆแต่ก็ประสบความสำเร็จได้ ถึงแม้อาจจะช้าในช่วงอายุแต่ก็ถือว่าสำเร็จ สิ่งหนึ่งที่ได้เรียนรู้คือการทำงานอย่างหนักและสุดท้ายความสำเร็จจะมากองตรงหน้าเรา คิดเห็นอย่างไรแลกเปลี่ยนความคิดเห็นในคอมเม้นท์กันได้ครับ
โฆษณา