Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
อยากทำไป-มด
•
ติดตาม
24 ก.พ. 2021 เวลา 14:38 • ความคิดเห็น
ครุ่นคิดถึงความตาย
ช่วงหลัง ๆ มานี้ ฉันครุ่นคิดถึงความตายอยู่หลายครั้งทีเดียว ทั้งคิดถึงความตายของตัวเองด้วยความไม่ประมาท ด้วยอายุก็ถึงพร้อมที่ควรตระเตรียมเอกสารไว้เผื่อปุบปับเป็นอะไรไป ข้าวของเครื่องใช้ ของรักของหวงอยากส่งต่อให้ใคร ล็อกอิน พาสเวิร์ดนานา ควรลิสท์เตรียมไว้ คนที่อยู่ข้างหลังจะได้ไม่วุ่นวาย
2
และมีเหตุให้ได้รู้ ได้ข่าวการตายของคนที่แม้เรียกไม่ได้ว่าใกล้ตัว แต่ก็ถือว่าไม่ไกลซะทีเดียวนัก
ความตายพรากชีวิตของผู้อื่นไป แล้วพรากอะไรไปจากเราด้วย??
ความตายพรากอนาคตที่อาจจะมีร่วมกันของเรากับคน ๆ นั้นไป จึงทำให้ความตายดูไม่เป็นมิตร ไม่น่าเข้าใกล้ และส่งผลให้เราเจ็บอกข้างซ้ายเวลานึกขึ้นได้ว่า ไม่มีอนาคตของเราและเขาผู้ตายไปอีกแล้ว
ในหนังสือเล่มหนึ่งกล่าวไว้ว่า “โชคดีที่พระเจ้าได้มอบความตายไว้ให้เป็นของขวัญ”
สำหรับบางคน ความตายเป็นมิตร เป็นของขวัญ และเป็นทางออกที่แม้หาทางออกอื่นใดไม่ได้ สุดท้ายความตายก็จะยิ้มเย็น ๆ และเชิญเราเดินออกจากประตูนี้ไปอยู่ดี
เราจะข้ามผู้ที่ใช้ความตายเป็นทางลัดไปเสียก่อน แต่ขอกล่าวถึงผู้ซึ่งทุกทรมานในชีวิต แต่เล่นตามกฎกติกาโลก คืออดทนต่อความทรมาน ทรกรรมจนถึงที่สุด ก้มหน้ารับชะตากรรมทั้งที่ก่อเองและใครอื่นก่อให้ จนในที่สุดแล้วก็มีมือมาปลดพันธนาการนั้นให้อย่างนุ่มนวล มือที่ชื่อความตาย — นั่นใช่หรือไม่ คือมิตรแท้ และของขวัญที่พระเจ้าประทานให้
เมื่อหลายปีก่อน มดได้ข่าวคนสองคนที่เลือกเดินทางลัด แหกกฎกติกาโลก ด้วยการเดินเข้าหาความตายโดยไม่รอให้ถึงเวลา คนหนึ่งคือเพื่อนรักเพื่อนสนิทของคนข้างตัว พ่อลูกอ่อนผู้นี้เลือกจบชีวิตด้วยการยืนรอรถไฟความเร็วสูงให้ปลิดชีวิตตนอย่างรวดเร็ว ส่วนอีกคนหนึ่งคือเพื่อนบ้านที่อยู่ถัดไปสองหลัง หญิงแม่ลูกหนึ่งผู้นี้เลือกแขวนร่างตัวเองไว้ด้วยเชือกเพียงเส้นเดียวกลางห้องรับแขก
หลายครั้งที่ฉันมักบอกเพื่อนเสมอว่า คนที่เลือกฆ่าตัวตายส่วนใหญ่มักไม่มีเพื่อน และมักจะเกิดจากอารมณ์ชั่ววูบผ่าน แต่สำหรับสองกรณีนี้ทำให้ฉันชักไม่แน่ใจในทฤษฎีดังกล่าวที่เลือกเชื่อมาตลอด
ถ้าเราไม่ได้ลองใส่รองเท้าคนอื่น เรามักจะตัดสินง่ายดายในการกระทำของเค้า
1
ในอายุเท่านี้ ฉันเลิกตัดสินคนอื่นคนไกลตัวเสียแล้ว เพราะขนาดตัวเองในบางที เรารู้เหตุปัจจัยทุกอย่างในชีวิต ก็ยังมีบางครั้งที่ไม่เข้าใจตัวเองว่า ทำลงไปได้อย่างไรเหมือนกัน ดังนั้นเมื่อรู้ข่าวของทั้งสองคนข้างต้น ความรู้สึกแว่บแรกที่นึกขึ้นได้คือ “เสียดาย”
บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าเสียดายอะไร มันมีอะไรปะปนอยู่ในคำว่า เสียดาย เต็มไปหมด ต่อจากคำว่าเสียดาย ก็คือความเห็นใจต่อชีวิตที่อยู่ข้างหลังมากกว่า เด็กผู้หญิงคนหนึ่งขาดพ่อตั้งแต่ยังเล็ก ส่วนเด็กสาววัยรุ่นคนหนึ่งต้องมาพบกับร่างไร้วิญญาณของแม่อยู่ในบ้าน มันช่างน่าสะเทือนใจยิ่งกว่าความตายของพ่อและแม่ของทั้งคู่เสียอีก
ฉันเคยถามตัวเองว่า จะมีวันนึงที่ชีวิตพามาถึงจุดที่อดทนรับมันไม่ได้ จนต้องเดินไปหาความตายก่อนถึงเวลาหรือไม่ — ตอบตัวเองได้ทันทีเลยว่า “ไม่รู้” เพราะไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไง ความเจ็บปวดทรมานอะไรที่จะต้องเจอ ไม่รู้ว่าชีวิตจะมีบททดสอบที่ยากขนาดไหนมาให้ ไม่แน่ใจว่าเกราะป้องกันของตัวเองแข็งแกร่งเพียงแค่ไหน
1
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า ถ้าเล่นตามกฎกติกาโลกจนชีวิต Expired แล้วฉันจะอยากยื้อยุดอยู่ต่อ เพราะถ้าโลกจะแตก และจะต้องตายลงไปในวันนี้ มีสิ่งที่เสียดายอยู่อย่างเดียวก็คือ เสียดายที่จะไม่ได้เห็นอนาคตของลูก
นอกจากนี้ก็ไม่รู้สึกเสียดายอะไร คิดว่าได้ใช้จ่ายวันเวลาร่วมกันกับคนที่เรารักและรักเราไปคุ้มค่าจนไม่เสียดายว่ายังไม่ได้แสดงความรัก หรือยังไม่ได้บอกอะไรไป
ทุกอย่างได้ทำไปแล้ว บอกไปหมดแล้ว ไม่มีความดี ความชั่วอะไรที่ยังค้างคาใจ ให้ไปก็ไปได้ เพียงแต่อาจจะตื่นเต้นเล็กน้อยว่าจะต้องไปเจอด่านอะไรต่อไปเท่านั้นเอง
4 บันทึก
18
37
4
4
18
37
4
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย