27 ก.พ. 2021 เวลา 07:38 • ท่องเที่ยว
🥀บทเรียนจากความตาย 🍁
🙏 วันนี้ได้ไปร่วมงานศพของพ่อเพื่อนที่ถือว่าสนิทกันที่สุดมา มากกว่า20 ปี อาทิตย์ก่อน พ่อเพื่อนยังไปเก็บมะม่วงมาทำน้ำปลาหวานให้อยู่เลยแต่วันนี้... ท่านหลับ....และไม่ตื่นขึ้นมา
🍂 สิ่งที่คิดในหัวตอนไปถึงวัด นั่งในรถอยู่ประมาณ 5 นาทีเพราะคิดคำพูด อยู่ว่าเราจะปลอบเพื่อนยังไงดีวะ ทุกอย่างกระทันหัน ยังงง เพื่อนเราต้องร้องไห้ฟูมฟายมากแน่ๆ ....แต่ภาพที่เห็นคือ นางยืนจัดแจงนู่นนี่ พอเห็นเราก็กวักมือเรียกมากราบศพ เสร็จแล้วก็มานั่งคุยกันแบบปกติมากกก เฮ้ออออ มึงดูซิพ่อกูนอนยิ้มเฉย เหมือนหลับ กูอ่ะร้องไห้ไปละเมื่อวาน ร้องเสร็จกูก็ต้องเป็นฝ่ายปลอบหมอที่รักษาพ่อที่ช็อคและงงมาก นางต้องปลอบแม่นาง และทุกๆคน รวมถึงเรา
🌾 “มึงเชื่อมั้ย เหตุการณ์นี้กูเรียนรู้ 2 เรื่อง คือ คำว่าคู่ชีวิต ที่เค้าช่วยจัดการให้กูทุกอย่าง เค้าอยู่ข้างๆกูตลอดเวลาจริงๆ ถ้าไม่มีเค้า กูคงแย่กว่านี้ กับ คำพูดที่ว่า ชีวิตเราแมร่งมีแค่นี้จริงๆว่ะเหมือนที่พระสอน ตอนเช้ายังแซวคนนู้นคนนี้ได้ก่อนไป รพ.เพราะ แค่ท้องเสียตอนบ่ายพ่อยังโทรตามกูไปที่ รพ.แต่ตอนเย็นก็หลับไปเฉยๆ กูก็เสียใจนะที่พ่อจากไปแล้ว แต่กูไม่เสียดายเลย เพราะกูดูแลเค้าอย่างดี อยากไปไหนไป อยากกินอะไรกิน อยากได้อะไรซื้อ กลับกันถ้าวันนี้กูตายกูก็ไม่เสียดายกูว่ากูก็คุ้มแล้ว“ นางพูดแบบธรรมดามาก หน้าเฉยในขณะที่คนฟังน้ำตาไหล
🍃 “มึงเชื่อกูเถอะ ว่ามึงโชคดีมาก ที่ตัดสินใจมาอยู่บ้าน ได้ดูแลพ่อแม่ ได้เจอหน้าทุกวันพาแม่ไปตะลอนกิน เที่ยว ชีวิตเรามีแค่นี้แหล่ะมึงเอ้ย ใครจะรู้วะชั่วโมงข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น ก่อนพ่อกูไป กูนั่งอยู่กับมึง มึงก็เห็นนิตอนกูคุยโทรศัพท์กับพ่อกู ชั่วโมงต่อมาพ่อกูก็ไปเฉยๆ มีโอกาสดูแลก็ทำไปเถอะถ้าตายไปแล้วมาร้องไห้เคาะโลง จะได้ห่าอะไร “ ......กลายเป็นเราที่น้ำตาไหลอีก
🌳 จากการร่วมงานวันนี้ เราอยาก แชร์ ให้กับทุกคน ที่ยังมีโอกาสได้อยู่กับพ่อแม่ หรือ ท่านยังมีชีวิตอยู่ ได้หันมาเห็นความสำคัญของ “เวลา” ที่ยังเหลืออยู่ของเรา ว่า หากพรุ่งนี้ความตายมาถึง ไม่ว่าจะเป็นตัวเรา หรือคนที่เรารัก มีสิ่งไหนที่เราอยากทำแล้วไม่ได้ทำ หรือ มีความฝันแต่ยังไม่ได้เริ่มบ้าง
🌻 ที่สำคัญ.....ในขณะที่เรากำลังหลงระเริงกับอะไรไม่รู้ จ้องติคนนั้นด่าคนนี้ ตีกับป้าข้างบ้าน...หันมามองพ่อและแม่เรา บ้างว่าท่านสบายรึยังอย่าให้วันนั้นมาถึงแล้วมานั่งร้องไห้ และเสียดายเวลาที่ผ่านมา เรา “ละเลย”มันไปเอง
1
โฆษณา