28 ก.พ. 2021 เวลา 11:01 • หนังสือ
“อยากอ่านนิยายจีนย้อนยุคว่ะ”
“อ่ะนี่ ฉางอันสิบสองชั่วยาม”
“ไม่ ๆ อยากได้แนวสืบสวนสอบสวนตามล่ามันส์ ๆ”
“ก็ ฉางอันสิบสองชั่วยาม”
“ไม่อ่ะ อยากได้แนวเสียดสีสังคมมนุษย์โลกจัด ๆ ด้วย”
“....ฉางอันไง”
“คือ ยังไงดี มันจะต้องเป็นหนังสือที่ตัวเอกโดนรุมตีนเยอะ ๆ”
“ก็ให้อ่าน ฉางอันสิบสองชั่วยามไงโว้ยยยย”
ป้ายยาแปดบรรทัดโดย Reading-Out
การันตีความมันส์หยด ความสนุก ความลุ้น ความโสโครกของจิตใจมนุษย์
เรื่องราวของฉางอันอันรุ่งโรจน์แห่งราชวงศ์ถัง ที่กำลังจะมีมหากาพย์งานเทศกาลโคมไฟแห่งปี เรียกได้ว่า จัดอย่างยิ่งใหญ่ที่สุด
แต่ระหว่างนั้นก็สายข่าวระบุถึงแผนการก่อการร้ายของพวกสุนัขป่าทูเจวี๋ย ที่มีเป้าหมายเป็นงานเทศกาลโคมครั้งนี้เช่นกัน
แล้วพวกมันเข้ามาในเมืองแล้ว!
พวกเขามีเวลาไม่ถึง 24 ชั่วโมงด้วยซ้ำในการตามล่าหาพวกสุนัขป่าที่กลืนหายไปกับชาวฉางอัน ภารกิจที่ไม่มีใครอยากรับผิดชอบจึงเริ่มขึ้น พวกเขาต้องใช้คนที่เก่งที่สุด ถึงแม้มันจะเป็นนักโทษประหาร วิธีการทุกวิธีถึงแม้มันจะผิดมนุษยธรรม และการตัดสินใจที่เร็วที่สุด เพราะไม่มีเวลาเหลืออีกแล้ว
เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป จะตามหาชาวทูเจวี๋ยเจอหรือไม่ เป้าหมายที่แท้จริงคืออะไร งานเทศกาลโคมจะยังรอดอยู่มั้ย ติดตามต่อได้...ในฉางอันสิบสองชั่วยาม
💬 ถ้าใครถามว่า ฉางอันสิบสองชั่วยาม สนุกขนาดไหน
ขนาดที่ผู้เขียน Ma Bo Yong สามารถเขียนเรื่องราวที่เกิดขึ้นภายใน 24 ชั่วโมง (สิบสองชั่วยาม) ให้กลายเป็นหนังสือสามเล่ม!
ขนาดที่ถูกนำไปสร้างเป็นซีรีย์ฟอร์มยักษ์ และเมืองซีอาน (สถานที่ถ่ายทและเป็นเมืองฉางอันในอดีต) โปรโมทกันซะรายได้การท่องเที่ยวพุ่ง
ขนาดที่พิมพ์ภาษาไทยครั้งแรกเมื่อปี 61 อ่านตอนปี 64 ก็ยังสนุกเหมือนเดิม
แล้วนี่เราจะอวยไปไหน
💬 โดนตกมายังไง
โดนป้ายยาครั้งแรกโดย Readery Podcast (เราโดนตกจากช่องทางนี้เป็นล้านเล่ม) ความอยากอ่านขึ้นมาแล้วระดับหนึ่ง แต่หนังสือมันหนาว่ะ เก็บไว้ก่อน
ป้ายยาสอง เราไปอ่าน ‘สารบัญชุมนุมปีศาจ’ โดย Arise Zhang ซึ่งเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นในเมืองฉางอัน ‘ฉางอัน’ เมืองนี้อีกแล้ว และด้วยสารบัญชุมนุมปีศาจเล่ม 2 มันยังไม่มาซักที อารมณ์เลยค้างคาวนเวียนอยู่ในเมืองฉางอันไม่เลิก
จนสุดท้าย ยกความดีความชอบให้กับช่อง MONOMAX ที่ช่วงนั้นโปรโมทซีรีย์ซะเต็มฟีด จนกูอ่านก็ได้!
นี่เราโดนป้ายยาหลายสเต็ปมาก ด้วยหนึ่งหนังสือมันก็หนานะ มีตั้งสามเล่ม สอง เรื่องราวมันหนักหน่วงแบบดูแววอ่านแล้วเราจะวางหนังสือไม่ได้ เลยต้องมั่นใจก่อนว่า จะไม่มีงานเข้าช่วงกำลังมุดหนังสืออยู่ สุดท้ายก็อ่านจนจบ
เออ มันวางหนังสือไม่ได้จริง ๆ
🔹ชอบหนึ่ง...ตัวละครเทา ๆ🔹
จางเสี่ยวจิ้ง นักโทษประหารที่กำลังจะโดนลากไปประหารอยู่แล้ว กลับถูกจิ้งอันซื่อ หน่วยงานเฉพาะกิจเรียกตัวไปทำภารกิจตามหาสุนัขป่าทูเจวี๋ย
“หากท่านทำสำเร็จ ข้าจะขอพระราชทานเว้นโทษตายให้ จะตกลงหรือไม่”
“งั้นเลือกกลับไปลานประหารเหมือนเดิม”
“ทำไม! มีทางเลือกรอดตายให้ท่านไม่เลือก”
“เพราะมันทำไม่ได้ อย่างน้อยโดนประหารก็ยังตายดีกว่า”
จางเสี่ยวจิ้งเป็นสายโหดที่อ่านแล้วสะใจมาก เป็นตัวเอกของเรื่องที่เทา ๆ ถึงจะดูอุดมคติทำงานเพื่อชาวบ้าน แต่ก็ไม่เลือกวิธีเช่นกัน แถมบางครั้งอุดมคติมากเกินไปจนสร้างศัตรูไว้เป็นล้าน
แต่เก่งไง จะกลัวทำไม
สิ่งที่เราชอบอีกอย่างคือการสะท้อนให้เห็นว่า บ่อยครั้งที่จางเสี่ยวจิ้งทำดีจนตัวแทบแหลก ก็ไม่ใช่ทุกครั้งที่จะได้ดีตอบแทน เพราะขวางหูขวางตา บางพวกได้โอกาสก็ขอฆ่ามันก่อน ประชาชนจะตายช่างมัน
แสดงให้เห็นว่าผู้ปกครองเห็นแก่ตัว มันแย่แค่ไหน คนดีแทบไม่มีวันได้ผุดได้เกิด
ต่อมา หลี่ปี้ อัจฉริยะอายุน้อย ยังหนุ่มอยู่มากก็ได้เป็นถึงหัวหน้าจิ้งอันซื่อ ในหนังสือนี่เด่น พอๆ กับจางเสี่ยวจิ้งเลย เป็นตัวละครที่เราชอบมากเช่นกัน การคิดอ่าน การตัดสินใจ บอกเลย โหดสไตล์บัณฑิตนี่ไม่ธรรมดา!
ตัวละครอื่นก็น่าสนใจ ถานฉี หญิงรับใช้ข้างกายหลี่ปี้ หนังสือบรรยายความสวยฉบับลูกครึ่งชาวหูไว้ (ออกไปทางเปอร์เซีย) มีความสามารถเก่งกาจ จางเสี่ยวจิ้งเหล่มองตั้งไม่รู้เท่าไหร่ ไหนจะเหวินหร่าน เด็กสาวอายุน้อยที่ชีวิตแลดูอาภัพแต่ฉลาดเป็นกรด สวีปิน นั่นสมองหรือคอมพิวเตอร์ เหยาหรู่เหนิง มือปราบรุ่นใหม่ไฟแรง และอีกหลายคน
ทุกตัวละครมีความเป็นมนุษย์สูงมาก
🔸ชอบสอง...เรื่องมีพลิกตลบอยู่ตลอดเวลา🔸
เราจะเดาทางเรื่องได้ยังไง เปิดบทต่อไปเรื่องราวมันก็พลิกอีกแล้ว จนเดาตอนจบไม่ถูก ชอบอีกอย่างคือการใส่ทางเลือกให้ตัวละคร ทำให้เราไปคิดต่อเองเลยนะว่าถ้าตัดสินใจอีกทางเรื่องจะเป็นแบบนี้อยู่มั้ย
🔹ชอบสาม...บรรยายโหดมาก🔹
เหมือนผู้เขียนแม่ง ย้อนเวลามาจากสมัยราชวงศ์ถัง!
เขียนบรรยายเมืองฉางอันได้ละเอียดยิบ แผนที่แทบจะวาดได้ เหมือนผู้เขียนมีบ้านอยู่ฟางที่ 95 การอธิบายงานเทศกาลโคมคือยิ่งใหญ่จนบางทีจินตนาการตามไม่ทัน (ซีรีย์ช่วยให้เห็นภาพขึ้นเยอะ) และอะไรอีกหลายอย่าง การบรรยายสลับฉากไปมาเหมือนเราดูหนังมันส์ ๆ เรื่องหนึ่ง ความสมจริงจึงยิ่งทำให้หนังสือสนุกมากขึ้น ผู้เขียนนี่สุดยอดจริง ๆ
ความสมจริงอย่างหนึ่งที่เราชอบคือการบรรยายย่านโคมแดง เรามักจะเห็นย่านหอนางโลมจากหนัง ซีรีย์หลายเรื่องที่มันดูสวยงาม แดนสวรรค์ แต่ส่วนที่เป็นนรกไม่เคยมีให้เห็น แล้วความจริงคือมันมี แล้วยังเลวร้ายมาก
“คนภายนอกต่างกล่าวว่าผิงคังฟางเป็นดินแดนประโลมวิญญาณบนสรวงสวรรค์ แต่ละนางล้วนเป็นนางฟ้านางเซียน แต่กลับไม่รู้เลยว่าเบื้องหลังสกปรกโสมมเพียงใด แม่นางเหล่านี้บ้างถูกกามโรคแทะกิน โฉมงามที่เสียโฉม ทารกคลอดมาพิการบิดเบี้ยว...ไร้ที่ไป ไร้คนต้องการ ทั้งหมดเหมือนน้ำเน่าเสียไหลมารวมกันที่นี่ รอไปเกิดใหม่”
ชอบอีกอย่างคือความกร๊าวของผู้แปล ในหนังสือจะแทนสรรพนามบุรุษที่สามว่า ‘มัน’ เช่น มันกำลังใช้ความคิด ไม่มีใครเข้าใจสิ่งที่มันทำ ช่วงแรกก็รู้สึกแปลก ๆ แต่อ่านไปมา เอ้อ มันส์
🔸ชอบสี่...เล่นกับความจริงของมนุษย์🔸
มันมีตัวละครตัวหนึ่ง (มันซะแล้ว) ที่มีความเป็นคนสูงมาก ‘หยวนไจ่’ ไอ้นี่ฉลาดแบบมนุษย์คนหนึ่งจริง ๆ เลย
คนโลภมากทว่ารู้จักกดข่มความะโมบ ล้วนฉลาดถึงขีดสุด มันคิด
อีกหลาย ๆ อย่างที่แสดงให้เราเห็นว่ามนุษย์นี่น่ากลัว บางคนก็ใจดีเกินไป บางคนซื่อเกินไป บางคนกลับเห็นแก่ตัวเกินไป แล้วอะไรคือสิ่งที่ถูก อะไรผิด หากต้องฆ่าคนหนึ่งคนเพื่อช่วยเหลือคนหมื่นคน ยังเป็นสิ่งที่ถูกต้องหรือไม่ เพื่อนนักอ่านคิดว่ายังไงกัน?
เราเองก็ตอบไม่ได้ ยกไมค์ให้หนังสือปิดท้ายดีกว่า
“เรือลำหนึ่งประสบพายุฝนฟ้าคะนองกลางน้ำ จำต้องสังหารคนสักคนบูชาเทพวารีเพื่อปกป้องคนอีกร้อยคน จะสังหารหรือไม่ คำตอบของจางเสี่ยวจิ้งกับหลี่ปี้เป็นเช่นเดียวกัน...สังหาร ทว่าจางเสี่ยงจิ้งไม่พอใจกับคำตอบนี้นัก มันบอกว่า
นี่คือทางเลือกที่ต้องเลือก แต่มิได้หมายความว่าเป็นทางเลือกที่ถูกต้อง”
เราจะชวนกันอ่านโดยไม่หลุดสปอยไปมากกว่านี้
นอกจากนี้เรายังได้ยินแว่ว ๆ ว่าเวอร์ชั่นซีรีย์ต่างจากหนังสือหลายอย่างด้วย
สำหรับผู้ที่สนใจลิ้มลองอ่านกันดูนะคะ อินบ็อกมาเมาท์กันได้5555
ขอบคุณที่ติดตามค่ะ 🥰
สามารถติดตามช่องทางอื่นได้ที่
โฆษณา